فهرست عناوین مقاله :
تربینافاین هیدروکلراید
تربینافاین هیدروکلراید یک ترکیب آلیل‌آمین است و یک داروی ضد قارچ سنتزی است. ساختار مولکول ماهیت لیپوفیلی دارد و تمایل دارد در پوست، ناخن ها و بافت‌های چربی جمع شود.
عفونت‌های قارچ ناخن در عمق زیر ناخن در بستر ناخن زندگی می‌کنند. درمان های سطحی ممکن است نتوانند به مقدار کافی به آن برسند، بنابراین تربینافاین هیدروکلراید به صورت قرص و به صورت خوراکی تجویز می‌شود که برای رسیدن به عفونت از طریق جریان خون جذب می‌شود.
این روش می‌تواند باعث سمیت کبدی، یا آسیب کبدی، و همچنین سایر عوارض جانبی جدی شود، بنابراین کسانی که از قرص لامیسیل (برند تجاری تربینافاین هیدروکلراید) استفاده می‌کنند اغلب هر ماه غربالگری خون دارند.
تربینافاین با تداخل در توانایی قارچ ها در ساختن مواد شیمیایی به نام استرول‌ها که قسمت مهمی از غشا سلول‌های قارچی را احاطه کرده و آن‌ها را بهم می‌چسباند، عمل می‌کند. این فرایند غشای سلول را ضعیف می‌کند. همانند سایر آلیل‌آمین‌ها، تربینافاین هیدروکلراید از طریق مهار اسکوالن اپوکسیداز، بیوسنتز ارگوسترول را مهار می‌کند.
این آنزیم بخشی از مسیر سنتز استرول قارچ است که استرول‌های مورد نیاز غشای سلول قارچ را ایجاد می‌کند.
مصارف پزشکی تربینافاین هیدروکلراید
تربینافاین به طور عمده در گروه درماتوفیتی قارچ موثر است.به عنوان کرم یا پودر، به صورت موضعی برای عفونت‌های پوستی سطحی مانند خارش، قارچ پای ورزشکار و انواع دیگر کرم حلقوی استفاده می‌شود.
قرص‌های خوراکی اغلب برای درمان اونیکومایکوزیس، یک عفونت قارچی ناخن، به طور معمول توسط یک درماتوفیت یا گونه کاندیدا تجویز می‌شوند. عفونت‌های قارچی ناخن در عمق زیر ناخن در کوتیکول قرار دارد که درمان‌های موضعی قادر به نفوذ آن به مقدار کافی نیستند.
قرص‌ها به ندرت ممکن است باعث سمیت کبدی شوند، بنابراین به بیماران در این مورد هشدار داده می‌شوند و ممکن است با آزمایش عملکرد کبد کنترل شوند. گزینه‌های دیگر از طریق تجویز دهان مطالعه شده است.
تربینافاین هیدروکلراید ممکن است لوپوس اریتماتوی پوستی زیر حاد را القا یا تشدید کند. افراد مبتلا به لوپوس اریتماتوز ابتدا باید خطرات احتمالی را قبل از شروع درمان با پزشک خود در میان بگذارند.
اثرات جانبی
عوارض جانبی شایع در اثر مصرف خوراکی شامل تهوع، اسهال، سردرد، سرفه، بثورات پوستی و افزایش آنزیم‌های کبدی است. عوارض جانبی شدید شامل مشکلات کبدی و واکنش‌های آلرژیک است. آسیب کبدی اما غیر معمول است.
استفاده در دوران بارداری به طور معمول توصیه نمی‌شود. کرم و پماد حاصل از آن ممکن است منجر به خارش شود اما به طور کلی به خوبی تحمل می‌شود. تربینافاین هیدروکلراید در خانواده داروهای آلیل آمین است. این این ماده با کاهش توانایی قارچ‌ها در ساختن استرول‌ها کار می‌کند. به نظر می‌رسد منجر به مرگ سلول‌های قارچی شود.
بسیاری از عوارض جانبی و واکنش‌های جانبی دارویی با استفاده از تربینافاین هیدروکلراید خوراکی گزارش شده است احتمالاً به دلیل توزیع بیولوژیکی گسترده و مدت زمان طولانی مدت درگیر در درمان ضد قارچ (بیش از دو ماه). لیست جامعی از عوارض جانبی مرتبط با استفاده از تربینافاین شامل موارد زیر است:
- مشکلات دستگاه گوارش: اسهال، یبوست، حالت تهوع، سیری، درد شکم، سوء هاضمه، ورم معده، کلستاز، نفخ شکم، تغییر رنگ مدفوع، درد عضلانی شکم
- سیستم عصبی مرکزی یا مشکلات عصبی: سردرد، سرگیجه، سبکی سر، کاهش غلظت، پارستزی (سوزن و سوزن)
- مشکلات کبدی: افزایش سطح آنزیم کبد، التهاب کبد (هپاتیت)، آسیب کبدی، نارسایی کبدی
- مشکلات سیستم ایمنی بدن: کاهش تعداد گلبول‌های سفید خون از جمله پان سیتوپنی، لکوپنی، لنفوپنی، ترومبوسیتوپنی، آگرانولوسیتوز و نوتروپنی، واکنش‌های خود ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز
- مشکلات روانی: افسردگی، اضطراب، بی‌خوابی، فعالیت رویایی زیاد یا غیرمعمول، بی‌حالی
- مشکلات حسی: از بین رفتن کامل چشایی (اگزوزیا)، کاهش چشایی (هایپوژئوزیا) و تحریک طعم (دیسژوزیا)، که اغلب شامل احساس چشایی فلزی و خشکی دهان، اختلالات بینایی از جمله تاری دید، سبز بینایی و دو دید است. در موارد بسیار نادر، از دست دادن یا اختلال در چشایی دائمی است.
- مشکلات پوستی: راش، کهیر، سوزش پوست، خارش، زردی، سندرم استیونز-جانسون
- سایر عوارض جانبی: خستگی، افزایش ضربان قلب (تاکی کاردی)، ریزش مو (آلوپسی)، کاهش شمارش گلبول‌های قرمز خون (کم خونی)، درد عضلانی (میالژی)، درد مفصل (آرترالژی)
موارد احتیاط
سمیت کبدی
مواردی از نارسایی کبد، برخی منجر به پیوند کبد یا مرگ شده است، با استفاده از قرص Lamisil در افراد با و بدون بیماری کبدی از قبل وجود داشته است.
در اکثر موارد کبدی که در ارتباط با استفاده از قرص لامیسیل گزارش شده است، بیماران دارای شرایط سیستمیک اساسی هستند. شدت حوادث کبدی و یا نتیجه آن‌ها ممکن است در بیماران مبتلا به بیماری کبدی فعال یا مزمن بدتر باشد. در صورت ایجاد شواهد بیوشیمیایی یا بالینی از آسیب کبدی، درمان با قرص لامیسیل باید قطع شود.
قرص لامیسیل برای بیماران مبتلا به بیماری کبدی مزمن یا فعال توصیه نمی‌شود. قبل از تجویز قرص لامیسیل، آزمایشات عملکرد کبد باید انجام شود زیرا سمیت کبدی ممکن است در بیماران با و بدون بیماری کبدی از قبل وجود داشته باشد.
کنترل دوره‌ای آزمایشات عملکرد کبد توصیه می‌شود. در صورت بالا رفتن آزمایشات عملکرد کبد، لامی‌یل باید فوراً قطع شود. به بیمارانی که قرص لامیسیل تجویز کرده‌اند باید هشدار داده شود تا علائم تهوع مداوم، بی اشتهایی، خستگی، استفراغ، درد فوقانی طرف راست شکم یا زردی، ادرار تیره یا مدفوع کم رنگ را فوراً به پزشک معالج خود گزارش دهند.
بیمارانی که این علائم را دارند باید مصرف تربینافاین هیدروکلراید خوراکی را قطع کنند و عملکرد کبدی بیمار باید بلافاصله ارزیابی شود.
آشفتگی طعم از جمله از دست دادن طعم
اختلال چشایی، از جمله کاهش طعم، با استفاده از قرص لامیسیل گزارش شده است. می‌تواند به حدی شدید باشد که منجر به کاهش مصرف غذا، کاهش وزن، اضطراب و علائم افسردگی شود. اختلال چشایی ممکن است طی چند هفته پس از قطع درمان برطرف شود، اما ممکن است طولانی مدت باشد (بیش از 1 سال) یا دائمی باشد. در صورت بروز علائم اختلال در چشایی، قرص‌های لامیسیل باید قطع شوند.
اختلال بو از جمله از دست دادن بو
اختلال در بو، از جمله از دست دادن بو، با استفاده از قرص لامیسیل گزارش شده است. اختلال بویایی ممکن است پس از قطع درمان برطرف شود، اما ممکن است طولانی باشد (بیش از 1 سال) یا دائمی باشد. در صورت بروز علائم اختلال بو، قرص های لامیسیل باید قطع شوند.
علائم افسردگی
علائم افسردگی در طی استفاده از قرص لامیسیل رخ داده است. تجویز کنندگان باید نسبت به بروز علائم افسردگی هوشیار باشند و به بیماران باید دستور داده شود که علائم افسردگی را به پزشک خود گزارش دهند.
فارماکودینامیک
تربینافاین هیدروکلراید مانند سایر آلیل آمین‌ها با مهار اسکوالن اپوکسیداز، آنزیمی که تبدیل اسکوالین به لانوسترول را کاتالیز می‌کند، از سنتز ارگسترول جلوگیری می‌کند. در قارچ‌ها، لانوسترول سپس به ارگوسترول تبدیل می‌شود. در انسان، لانوسترول به کلسترول تبدیل می‌شود. با این وجود، واگرایی ژنتیکی کافی بین اپوکسیدازهای اسکالین قارچی و انسانی وجود دارد که تربینافاین ترجیحاً قارچ اسکوالین اپوکسیداز را متصل می‌کند، و این امر باعث می‌شود تا انتخاب مهار تولید ارگوسترول در قارچ‌ها بدون تأثیر قابل توجه بر تولید کلسترول در انسان باشد.
تصور بر این است که نفوذپذیری غشای سلول را تغییر داده، باعث لیز سلول قارچی می‌شود.تربینافاین هیدروکلراید بسیار چربی دوست است و تمایل دارد در موها، پوست، ناخن‌ها و بافت‌های چربی جمع شود.
این تجمع منجر به سطوح درمانی تربینافاین هیدروکلراید حتی پس از 80 روز پس از یک هفته درمان 250 میلی گرم در روز می‌شود. برنامه دوزهای مختلفی مانند 500 میلی گرم در روز به مدت یک هفته یا 250 میلی گرم در روز به مدت دو هفته ارائه شده است که به دنبال آن یک دوره بدون دارو سه یا دو هفته‌ای انجام می‌شود، در مجموع 3 ماه درمان شامل دوره‌های بدون دارو می‌باشد.
برای عفونت ناخن، درمان یک ماهه و پس از آن یک دوره سه ماهه بدون دارو که سه بار تکرار شود، در مجموع چهار بار، برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، درمان بسیار موثری بوده است.
علم شیمی
تربینافاین هیدروکلراید یک پودر کریستالی ریز سفید است که آزادانه در متانول و دی کلرومتان حل می‌شود، در اتانول محلول است و در آب کمی محلول است.تربینافاین از متاتز 1،3-دی کلروپروپن و نئو هگزن و به دنبال آن واکنش با N-متیل-1-نفتالین متان آمین تولید می‌شود.
تاریخچه
تربینافاین هیدروکلراید برای اولین بار در اروپا در سال 1991 و در ایالات متحده در سال 1996 در دسترس قرار گرفت. سازمان غذا و داروی ایالات متحده اولین نسخه‌های عمومی قرص Lamisil (هیدروکلراید تربینافاین) را تأیید کرده است. حق انحصاری باقی مانده برای لامیسیل در تاریخ 30 ژوئن 2007 منقضی شد.
در 28 سپتامبر 2007، FDA اظهار داشت که تربینافاین هیدروکلراید یک روش درمانی جدید است که برای استفاده در کودکان چهار سال به بالا تأیید شده است. گرانول‌های ضد قارچ را می‌توان روی غذای کودک پاشید تا کرم حلقه‌ای پوست سر، کچلی را درمان کند.
در ایالات متحده قیمت در سال 1999، 547 دلار برای یک دوره 12 هفته‌ای بود. پس از انقضای حق ثبت اختراع، این میزان تا سال 2015 به 10 دلار کاهش یافت.
