خرید لیدوکائین HCL دارویی
لیدوکائین (Lidocaine)، که به عنوان لیگنوکائین نیز شناخته می‌شود، دارویی است که برای بی‌حس‌کردن بافت در یک ناحیه خاص (بی‌حسی موضعی) استفاده می‌شود.
لیدوکائین یک داروی بی حس کننده یا بی حس کننده موضعی است ، اما چگونه کار می کند؟ چه اتفاقی در بدن ما و در سطح مولکولی می افتد که به لیدوکائین اجازه می دهد ناحیه ای از بدن مانع از احساس شود.
برای پاسخ به این سوال ابتدا باید ساختار لیدوکائین را بررسی کنیم.
لیدوکائین چیست
لیدوکائین یا 2- (دی اتیل آمینو) -N- (2،6-دی متیل فنیل) -استامید ، یک آمید است ، به این معنی که مانند اسیدهای آمینه حاوی یک پیوند آمین است. این آمید دارای NH (نیتروژن – هیدروژن) متصل به CO (کربن – اکسیژن ، پیوند دوتایی) است.
در طرف دیگر گروه NH یک بنزن با دو گروه متیل در هر دو موقعیت ارتو قرار دارد. در طرف دیگر گروه CO کربنی قرار دارد که به نوبه خود به نیتروژن دیگری متصل می شود ، که دارای دو گروه اتان است.
لیدوکائیـن مخلوط با مقدار کمی آدرنالین (اپی‌نفرین) در دسترس است تا دوزهای بزرگتر را برای بی‌حسی، کاهش خونریزی، و اثر بی‌حسی را طولانی‌تر کند.
وقتی به صورت تزریقی مورد استفاده قرار می‌گیرد، تأثیر لیدوکائین به طور معمول در طی چهار دقیقه شروع می‌شود و نیم ساعت تا سه ساعت ادامه می‌یابد. مخلوط لیدوکائین نیز ممکن است به طور مستقیم بر روی پوست یا غشاهای مخاطی اعمال شود تا ناحیه بی‌حس شود.
عوارض جانبی شایع در مورد مصرف داخل وریدی شامل خواب‌آلودگی، تنگی عضلات، گیجی، تغییر در بینایی، بی‌حسی، سوزن‌سوزن‌شدن و استفراغ است.
لیدوکائیـن (Lidocaine) می‌تواند باعث فشار خون پایین و ضربان قلب نامنظم شود. نگرانی‌هایی وجود دارد که تزریق آن به مفصل می‌تواند باعث ایجاد مشکل در غضروف شود.
به نظر می‌رسد برای استفاده در دوران بارداری به طور کلی بی‌خطر است. در افرادی که مشکلات کبدی دارند ممکن است دوز کمتری لازم باشد.
استفاده از این ماده در افرادی که به تتراکائین یا بنزوکائین حساسیت دارند، به طور کلی بی‌خطر است.
این دارو با مسدود کردن کانالهای سدیم و در نتیجه کاهش میزان انقباضات قلب کار می‌کند. هنگامی که از آن به صورت موضعی به عنوان ماده بی‌حس‌کننده استفاده می‌شود، نورون‌های محلی نمی‌توانند به مغز سیگنال دهند.
لیدوکائین در سال 1946 کشف شد و در سال 1948 به فروش رفت.
نحوه عملکرد ، پیش زمینه
بیایید به طور خلاصه چگونگی بروز درد در بدن را بررسی کنیم. گیرنده های بدن از سیستم عصبی مرکزی برای ارسال پیام به مغز استفاده می کنند که درد را نشان می دهد. گیرنده ها با داشتن کانالهای ولتاژدار کار می کنند. این کانال ها یا دروازه ها سیگنال الکتریکی را شروع می کنند که به سیستم عصبی مرکزی می رود و برای نشان دادن درد به مغز می رود.
کانالهای ولتاژدار با ورود یونهای سدیم از خارج سلول به سلول کار می کنند. این انتقال یون های مثبت با ایجاد جریان یون ها ، ولتاژی را ایجاد می کند که سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کند. سپس یون های سدیم توسط پمپ Na-K به طور فعال از سلول خارج می شوند.
مکانیسم عمل لیدوکائین
لیدوکائین با جلوگیری از عبور یون های سدیم از کانال های ولتاژدار کار می کند. بنابراین سیگنال های درد حتی قبل از تشکیل سیگنال ها متوقف می شوند.
لیدوکائین به کانال های سدیم متصل می شود. آمید موجود در لیدوکائین به آن اجازه می دهد مانند یک اسید آمینه عمل کند و با مکان های فعال در حوزه های کانال سدیم برهم کنش داشته باشد. وقتی سایت فعال تعامل دیگری با آن داشته باشد ، نمی تواند یون های سدیم را منتقل کند.
باقی مانده های دقیقی که لیدوکائین با آنها ارتباط دارد مشخص نیست ، اگرچه شواهدی مشاهده شده است که ممکن است با باقی مانده های Phe-1764 و Tyr-1771 تعامل داشته باشد. لیدوکائین در نسبت 1: 1 با کانالهای سدیم برهم کنش می کند. بنابراین ، یک مولکول لیدوکائین می تواند یک مولکول از کانال های سدیم را مسدود کند.
موارد منع مصرف لیدوکائین
موارد منع مصرف لیدوکائین عبارت‌اند از:
- انسداد قلب، درجه دوم یا سوم
- انسداد شدید سینوسی
- حساسیت به محصولات ذرت
- درمان همزمان با کینیدین، فلکاینید، دیسوپیرامید، پروکائین آمید (عوامل ضد آریتمی کلاس I)
- استفاده قبلی از هیدروکلراید آمیودارون
- سندرم آدامز استوکس
- سندرم ولف – پارکینسون وایت
- برای درمان درد دندان در کودکان و نوزادان توصیه نمی‌شود.
مصرف لیدوکائین در بیماران با هریک از عائم زیر با احتیاط باشد
- افت فشار خون ناشی از آریتمی
- برادیکاردی
- بیماران سالخورده
- کمبود استیل کولین استراز
- تزریق داخل مفصلی
اختلال در عملکرد کبد، افراد با عملکرد ضعیف کبدی ممکن است با تجویز مکرر لیدوکائین واکنش منفی داشته باشند زیرا این دارو توسط کبد متابولیزه می‌شود.
واکنش‌های جانبی ممکن است شامل علائم عصبی باشد (به عنوان مثال سرگیجه، حالت تهوع، گرفتگی عضلات، استفراغ یا تشنج).
مصرف بیش از حد
مصرف بیش از حد این دوز در کودکان و بزرگسالان اغلب به سمیت شدید یا مرگ منجر شده است.
لیدوکائین اغلب به عنوان یک داروی ضد آریتمی در موقعیت‌های حساس قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فروش لیدوکائین
این ماده در بسته‌بندی‌های 15 و 20 کیلوگرمی محصول کشور آلمان و هند عرضه می‌شود.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر درخصوص این محصول و دریافت آنالیز با ما تماس بگیرید.
این یک بی‌حس‌کننده موضعی (داروی بی‌حس‌کننده) است. با انسداد سیگنال‌های عصبی در بدن شما کار می‌کند.
شکل موضعی (برای استفاده روی پوست) برای کاهش درد یا ناراحتی ناشی از تحریکات پوستی مانند آفتاب سوختگی، گزش حشرات، پیچک سمی، بلوط سمی، سماق سمی و بریدگی، خراش یا سوختگی جزئی استفاده می‌شود. از آن همچنین برای درمان ناراحتی مقعدی ناشی از بواسیر استفاده می‌شود.
از لیدوکائین موضعی نیز ممکن است برای مواردی استفاده شود که در این راهنمای دارو ذکر نشده است.
مهمترین اطلاعاتی که باید در مورد لیدوکائین موضعی بدانم چیست؟
اگر به هر نوع داروی بی‌حسی حساسیت دارید، نباید از موضع لیدوکائین استفاده کنید.
مصرف بیش از حد دوزهای کشنده در هنگام استفاده از داروهای بی‌حس‌کننده بدون توصیه پزشک پزشکی (مانند انجام یک عمل زیبایی مانند لیزر موهای زائد) صورت گرفته است. با این حال، مصرف بیش از حد در زنانی که قبل از انجام ماموگرافی با داروی بی‌حس‌کننده تحت درمان قرار گرفته‌اند نیز رخ داده است.
توجه داشته باشید که بسیاری از اقدامات زیبایی بدون حضور پزشک انجام می‌شود.
اگر تاکنون داشته اید به پزشک خود بگویید:
بیماری کبد؛ یا اگر داروی قلب مصرف می‌کنید.
انتظار نمی رود موضعی لیدوکائین به نوزاد متولد شده آسیب برساند. اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید.
اگر به صورت موضعی به قفسه سینه خود می‌مالید، از مناطقی که ممکن است با دهان کودک تماس پیدا کنند اجتناب کنید.
سایر محصولات:
