سوربیتان مونو لائورات (اسپن 20)

فهرست عناوین مقاله :

1 معرفی سوربیتان مونو لائورات
2 کاربرد اسپن 20
3 شرایط نگهداری اسپن 20:
4 ثبات و همگنی
5 جذب، توزیع، متابولیسم و دفع (ADME) و باقی مانده‌های سوربیتان مونو لائورات
6 دفع سوربیتان مونو لائورات از بدن
7 باقیمانده سوربیتان مونولائورات
8 مطالعات سم شناسی
9 نتیجه گیری
10 سوربیتان مونو لائورات (اسپن 20) را از کجا بخریم؟

معرفی سوربیتان مونو لائورات

سوربیتان مونو لائورات متشکل از سوربیتول (و انیدریدهای آن) همراه با اسیدهای چرب مشتق شده از روغن نارگیل است. این افزودنی مایع روغنی زرد / کهربایی است که در آب محلول نمی‌باشد.مشخصات اسید چرب معمولی افزودنی سوربیتان مونو لائورات منعکس کننده ترکیب اسیدهای چرب روغن نارگیل است و مشخص شده است که حاوی 40-60% لائوریک اسید، 14-25% میریستیک اسید، 7-15% پالمتیک اسید، <11% اولئیک اسید، <10٪ کاپریلیک اسید، <10٪ کاپریک اسید، <7٪ استئاریک اسید، <3٪ لینولئیک اسید و <1٪ کاپروئیک اسید است.ساختار غالب آن سوربیتان مونو لائورات است، که این افزودنی از آن نام گرفته است (مترادف: سوربیتان لائورات، سوربیتان مونودودکانوئات؛ شماره(CAS) 1338‐39‐2 و شماره EINECS 215-663-33؛ دارای وزن مولکولی 346.46، چگالی حدود 1030 کیلوگرم بر متر مکعب)است.فرمول ساختاری سوربیتان مونولائورات در شکل زیر نشان داده شده است.

سوربیتان مونو لائورات (اسپن 20) مایعی چسبناک که غیر سمی و بی‌بو است. این محصول در ایزوپروپانول، تتراکار، زایلین، روغن دانه پنبه‌ای و پارافین مایع کمی محلول، و در آب غیر قابل حل می‌باشد. اسپن 20 افزودنی غذایی E493 است.افزودنی مشخص شده حاوی حداقل 95٪ مخلوطی از استرهای سوربیتول، سوربیتان و ایزوسوربید است.

نام‌های دیگر: سوربیتان لائورات، امولسیفایر 20
فرمول شیمیایی: C₁₈H₃₄O₆جرم مولی: 346.464 g · mol-1
چگالی: 1.032 g/cm³شکل ظاهری: مایع
بسته‌بندی: بشکه‌های 200 کیلوگرمی
گرید: دارویی، آرایشی بهداشتی، صنعتی
HLB = 8.6

کاربرد اسپن 20

سوربیتان مونو لائورات به عنوان یک روان‌کننده و امولسیفایر در صنعت غذا و دارو مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسپن 20 در محصولات آرایشی شامل لوسیون‌ها، کرم‌ها به وفور کاربرد دارد و به عنوان تثبیت‌کننده روغن‌های ضروری در آب استفاده می‌شود.اسپن 20 به طور عمده در پزشکی، لوازم آرایشی، منسوجات و… به عنوان امولسیفایر آب و روغن، عامل مرطوب، رقیق‌کننده، استابلایزر، نرم‌کننده و روان‌کاری استفاده می‌شود.سوربیتان مونو لائورات به دلیل فرمولاسیون و ساختار مولکولی که دارا می‌باشد در پاک‌کننده‌ها، مواد شوینده و همچنین صنعت پارچه و لباس استفاده می‌شود.

شرایط نگهداری اسپن 20:

Span 20 باید در جای خشک و خنک نگهداری شود. عمر مفید آن 2 سال است، البته پس از بررسی مجدد این محصول (Span 20) هنوز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

ثبات و همگنی

هیچ مطالعه خاصی برای بررسی ثبات این ترکیب در مواد غذایی ارائه نشده است. برای تعیین پایداری در مواد غذایی با تداوم اثر آن قابل اثبات است و در صورت اثبات اثر افزودنی به عنوان امولسیون کننده، هیچ اثری از توزیع همگن ضروری در نظر گرفته نمی‌شود.سوربیتان مونولائورات به عنوان یک افزودنی غذایی مجاز است و می‌توان انتظار داشت که اثر امولسیون کننده‌گی آن هنگام استفاده در غذا و خوراک دیده شود.

جذب، توزیع، متابولیسم و دفع (ADME) و باقی مانده‌های سوربیتان مونو لائورات

هیچ داده خاصی در مورد ADME و بقایای سوربیتان مونو لائورات در گونه‌های مورد نظر بررسی نشده است. با این حال، اطلاعاتی در مورد سرنوشت متابولیکی ترکیبات همولوگ یعنی: سوربیتان مونواستئات و سوربیتان ترئولات در دسترس است.

دفع سوربیتان مونو لائورات از بدن

پس از جذب، همانطور که توسط مطالعات نشان داده شده است، سوربیتان و بخش‌های ایزوسوربید، سوربیتول یا متابولیت‌های آن از طریق ادرار دفع شده یا به صورت CO₂ دفع می‌شود. قسمت اسیدهای چرب وارد متابولیسم درون زای اسیدهای چرب می‌شود.در صورت جذب سوربیتان مونو استئارات به صورت کامل، پیش سیستمیک هیدرولیز می‌شود. محققات در نظر گرفتند که این نتایج از نظر کیفی در مورد استرهای چرب همولوگ سوربیتان اعمال می‌شود.به طور کلی پانکراس به عنوان منبع اصلی آنزیم‌های لیپاز گوارشی در پستانداران در نظر گرفته می‌شود. ثابت شده است که همین امر در پرندگان نیز اتفاق می‌افتد. در نتیجه، بخش سوربیتان، سوربیتان مونولائورات احتمالاً در دستگاه گوارش این گونه‌ها آزاد شده و دچار سرنوشت متابولیکی مشابه موش می‌شود.

باقیمانده سوربیتان مونولائورات

یک گروه از 9 موش صحرایی به مدت 28 روز با یک رژیم غذایی حاوی 0.1٪ سوربیتان مونواستئارات دارای 14C ‐ تغذیه شدند. تمامی حیوانات قربانی شدند و لاشه‌ها یخ زده شدند. مقدار كشت با كلروفرم گرم استخراج و عصاره جامد صابون شد.اسیدهای چرب حلال استخراج شد. فاز باقیمانده حاوی محصولات هیدرولیتی محلول در آب چربی اولیه، از جمله گلیسرول و هرگونه پلی اول‌های انهیدروسوربیتول رسوب شده است.تجزیه و تحلیل مطالعات رادیواکتیویته فراکسیون‌های مختلف نشان داد که 0.35٪ از مقدار تجویز شده در چربی اولیه، 0.23٪ در اسیدهای چرب، 0.03٪ در گلیسرول و 0.04٪ در باقی مانده‌های ناشناخته شامل پلی اول‌های انهیدروسوربیتول گنجانیده شده است.این نتایج نشان می‌دهد که قسمت سوربیتان تا حد بسیار کمی متابولیزه می‌شود و انتظار نمی‌رود در بدن حیوان تجمع یابد. این امر منطقی است که فرض کنیم هیچ تجمعی در ماهیان و بافت‌های خوراکی پرندگان نیز رخ ندهد.

مطالعات سم شناسی

در سال 1982، بر اساس مطالعات طولانی مدت (2 ساله) روی موش‌ها (WHO، 1982)، هیچگونه اثر منفی مشاهده نشده.(ANS Panel) EFSA, 2017 مجدداً سوربیتان مونو لائورات را به عنوان یک ماده افزودنی غذایی همراه با سایر استرهای سوربیتان (یعنی مونو و تری استئارات، مونوپالمیت و مونولئات) ارزیابی کرد.در این نظر، دو مطالعه سمیت ژنی آزمایشگاهی که هر دو با سوربیتان مونو لائورات ساخته شده‌اند توصیف شده است: یک روش انحراف کروموزومی در شرایط آزمایشگاهی در لنفوسیت‌های محیطی انسانی و یک روش جهش ژنی سلول پستانداران آزمایشگاهی در سلول‌های لنفوم موش L5178Y (Tk+/−) مشاهده شد. هر دو این مطالعات مطابق با روش آزمایشگاهی خوب (GLP) و پیروی از دستورالعمل‌های مربوط به OECD انجام شده و برای حذف سمیت ژنی ماده کافی در نظر گرفته شده است.علاوه بر این، هیچ هشدار ساختاری مربوطه برای هر دو سمیت ژنی در شرایط in vitro و in vivo برای هر یک از استرهای سوربیتان هنگامی که توسط OECD QSAR ارزیابی می‌شود پیدا نشده است. در نهایت نتیجه می‌گیرد که سوربیتان مونو لائورات نگرانی با توجه به سمیت ژنی را ایجاد نمی‌کند.پس از بررسی مطالعات سمیت ذکر شده در ارزیابی WHO در موش، میمون و همستر، نتایج حاصل از تحقیات دیگر، به ترتیب 2100 میلی گرم سوربیتان مونو لائورات بر کیلوگرم وزن بدن در روز برای مردان و 2300 میلی گرم سوربیتان مونو لائورات بر کیلوگرم وزن بدن در روز برای زنان به دست آورد.با این حال، هیچ مطالعه طولانی مدت مناسب با سوربیتان مونو لائورات قابل شناسایی نیست.پانل ANS (مواد افزودنی و مواد مغذی اضافه شده به غذا) خاطرنشان كرد كه:

سينتيك مشابه براي تمام استرهاي سوربيتان در نظر گرفته مي‌شود.
احتمال اينكه عوارض جانبي بر كليه براي نتایج NOAEL براي سديم مونو استئارات، به دليل خاصيت سوربيتان است.
سرنوشت متابولیکی کلیه اسیدهای چرب ناشی از هیدرولیز استر بدون توجه به تعداد اتم‌های کربن آنها انتظار می رود که یکسان باشد.

با توجه به این فرضیات، پانل ANS رویکردی همه جانبه را اتخاذ کرد و نتیجه گرفت که دیگر نیازی به تعیین ADI جداگانه برای سوربیتان مونولائورات و سایر استرهای در نظر گرفته نشده است. بر اساس مطالعه طولانی مدت موش‌ها بر روی مونوستئارات سوربیتان، ANS Panel یک گروه ADI شامل 10 میلی گرم سوربیتان / کیلوگرم وزن بدن در روز برای سوربیتان مونولائورات و تمام استرهای مورد بررسی، به صورت منفرد یا ترکیبی، با در نظر گرفتن نسبت بین وزن مولکولی سوربیتان مونواسترات (430.62) و سوربیتان (164.16) و استفاده از ضریب ایمنی 100 ایجاد کرد.

نتیجه گیری

سوربیتان مونولائورات با حداکثر میزان پیشنهادی 85 میلی گرم در کیلوگرم خوراک کامل برای تمام گونه‌های جانوری بی‌خطر است.انتظار نمی‌رود استفاده از سوربیتان مونولائورات در تغذیه حیوانات در شرایط پیشنهادی استفاده خطری را برای مصرف کننده ایجاد کند.بعید است که کاربران از طریق استنشاق در معرض سوربیتان مونولائورات قرار بگیرند. سوربیتان مونولائورات تحریک کننده پوست و چشم است و به عنوان حساسیت زا برای پوست شناخته نمی‌شود. مونولورات سوربیتان برای استفاده به عنوان افزودنی غذایی با عملکرد امولسیون کننده مجاز است. به طور منطقی می توان انتظار داشت که اثر تکنولوژیکی استفاده از آن به عنوان افزودنی غذایی هنگام استفاده در خوراک دیده شود.