مقررات موجود در مورد “محصولات آرایشی” چیست؟
یک محصول آرایشی و بهداشتی هر ماده یا ترکیبی است که قرار است در تماس با قسمت‌های مختلف خارجی بدن انسان، دندان‌ها و غشاهای مخاطی حفره دهان قرار گیرد، با هدف منحصراً یا عمدتاً تمیز كردن، معطر كردن، تغییر ظاهر، محافظت یا نگه داشتن آنها در شرایط مناسب و یا اصلاح بوی بدن. مواد آرایشی از محصولات بهداشتی روزمره مانند صابون، شامپو، دئودورانت و خمیر دندان گرفته تا وسایل زیبایی لوکس از جمله عطر و وسایل آرایشی را شامل می‌شود.
آیا ایمنی محصولات آرایشی ارزیابی می‌شوند؟
در اتحادیه اروپا، ارزیابی ایمنی لوازم آرایشی باید طبق مقررات مختلف انجام شود، در حالی که در ایالات متحده آمریکا توسط سازمان غذا و دارو (FDA) و در آسیا براساس دستورالعمل آرایشی بهداشتی ASEAN تنظیم می‌شوند. محصولات آرایشی همچنین باید بر اساس لیست و هشدارهای نامگذاری بین المللی مواد آرایشی (INCI) برچسب گذاری و بسته بندی شوند.
در اتحادیه اروپا، تولید کننده مسئول ایمنی محصولات خود است و باید اطمینان حاصل کند که آنها قبل از فروش مورد ارزیابی علمی ایمنی قرار می‌گیرند. کمیسیون اروپا همچنین توسط کمیته علمی ایمنی مصرف کننده (SCCS) اداره شده توسط اداره کل بهداشت و حمایت از مصرف کننده (DG SANTE) و در مورد مسائل مربوط به ایمنی و آلرژی آلات محصولات آرایشی و مواد تشکیل دهنده توسط تجربه و تخصص علمی مستقل ارائه می‌شود.
خرید مواد اولیه آرایشی
از کجا می‌توان اطلاعات واقعی در مورد مواد آرایشی را یافت؟
یک پایگاه داده ویژه با اطلاعات مربوط به مواد آرایشی، موسوم به CosIng، دسترسی آسان به داده‌های مربوط به این مواد، از جمله الزامات قانونی و محدودیت‌ها، از جمله کلیه داده‌ها از زمان تصویب بخشنامه لوازم آرایشی در 1976 در محصولات دارویی را شامل می‌شود.
آیا برخی از محصولات آرایشی به ویژه از نظر ایمنی ارزیابی می‌شوند؟
با توجه به نگرانی‌های ایمنی در رابطه با استفاده از محصولات رنگ مو، کمیسیون اروپا یک استراتژی ارزیابی ایمنی کلی برای مواد رنگ مو را ایجاد کرد. با توجه به اثربخشی محصولات ضد آفتاب و مبنایی که چنین اثری را موضوعات مهم بهداشت عمومی می‌دانند، کلیه فیلترهای ماورا بنفش مورد استفاده در محصولات آرایشی موجود در بازار اتحادیه اروپا باید توسط کمیته علمی ایمنی مصرف کننده ارزیابی و توسط کمیسیون مجاز شوند.
با توجه به ایمنی بیشتر نانوذرات تیتانیوم دی اکساید و اکسید روی در ضد آفتاب‌ها، GreenFacts برجسته‌ترین گزارش را در این مورد منتشر کرده است. برای محصولات آرایشی و بهداشتی، اشاره به مواد نانو یا “فناوری نانو” معمولاً به معنای استفاده از ذرات نانو به عنوان مواد تشکیل دهنده است. قانون اتحادیه اروپا در مواردی که از نانو مواد در محصولات آرایشی استفاده می‌شود، از سطح بالایی از سلامت انسان محافظت می‌کند.
چرا و چگونه از مواد نگهدارنده در محصولات آرایشی استفاده می‌شود؟
در دسترس بودن مواد نگهدارنده در محدوده وسیع و ایمن یکی از چالش‌های اصلی بخش لوازم آرایشی است. مواد نگهدارنده، موادی هستند که توانایی جلوگیری یا کاهش رشد میکروبی در مواد آرایشی را دارند و محصولات آرایشی را از آلودگی میکروارگانیسم‌ها مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها محافظت می‌کنند. مواد نگهدارنده در محصولات آرایشی و بهداشتی وجود دارد تا خطر آلودگی میکروبی را هنگام ذخیره سازی و استفاده توسط مصرف کننده کاهش دهد و اطمینان حاصل کند که محصول در طول نگهداری در قفسه های فروشگاهی مناسب و امن است.
مشکل این است که بسیاری از محصولات آرایشی مانند کرم‌ها و لوسیون‌ها، ریمل مژه و ابرو یا خط چشم مایع پایه آب دارند و به طور معمول در دمای اتاق در محیط‌های مرطوب و خانگی (به عنوان مثال حمام) ذخیره و استفاده می‌شوند که احتمال آلودگی را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، میکروارگانیسم‌ها می‌توانند به محصولاتی وارد شوند که به طور مکرر توسط مصرف کنندگان استفاده می‌شود. بدون مواد نگهدارنده، مواد آرایشی ماندگاری بسیار کمی دارند، به سرعت خراب می‌شوند یا حداقل باید در یخچال‌ها نگهداری شوند یا در برنامه‌های یکبار مصرف بسته بندی شوند. هدف استفاده از حداقل غلظت برای بدست آوردن کارآیی مطلوب است.
مواد نگهدارنده باید از طریق ارزیابی دقیق، از جمله ارزیابی ایمنی و آزمایش کیفیت، اطمینان حاصل کنند که برای استفاده ایمن نیستند. تعیین ایمنی مواد نگهدارنده با تأمین کننده مواد نگهدارنده آغاز می‌شود و این در طول دوره تولید و چرخه عمر محصول گسترش می‌یابد. مواد نگهدارنده به طور گسترده‌ای از نظر طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌هایی که قادر به کنترل آن هستند، متفاوت است. بعضی از آنها ممکن است در برابر باکتری‌ها و قارچ‌ها موثر باشند در حالیکه برخی دیگر فقط در برابر قارچ‌ها موثر هستند. بنابراین مواد نگهدارنده باید ایمن، سازگار با تمام مواد تشکیل دهنده، محلول و پراکنده برای بهینه سازی نگهداری باشند.
مواد طبیعی “موجود در محصولات آرایشی و بهداشتی چگونه ارزیابی می‌شوند؟
ذاتاً محصولات طبیعی یا طبیعی “آلی” یا مواد آرایشی، همه مواد شیمیایی هستند و “محصولات طبیعی” باید مانند هر محصول آرایشی دیگر، در همان سطح آزمایش قرار بگیرند تا اطمینان حاصل شود که برای مصرف کننده به اندازه کافی ایمن هستند.
این واقعیت که برخی از سازمان‌های صدور گواهینامه در اتحادیه اروپا استانداردهای یکپارچه خود را به عنوان “استاندارد هماهنگ اروپا” برای لوازم آرایشی طبیعی و ارگانیک تبلیغ می‌کنند، منجر به اطلاعات غیرمنصفانه و گمراه کننده برای مصرف کنندگان و ایجاد اختلال در بازار داخلی می‌شود، زیرا امروزه چنین استاندارد هماهنگ اروپا وجود ندارد تا معیارهایی برای لوازم آرایشی طبیعی و ارگانیک تعیین کند. در حال حاضر از کمیسیون اروپا و سازمان بین المللی استاندارد سازی (ISO) برای راه اندازی این استانداردها کار شده است.
محصولات آرایشی و بهداشتی در ایالات متحده چگونه تنظیم می‌شوند؟
از جمله تفاوت‌های مهم بین نیازهای لوازم آرایشی در ایالات متحده و کشورهای مختلف دیگر، تعاریف قانونی داروها و مواد آرایشی، محدودیت در استفاده از مواد افزودنی رنگی و سایر مواد و الزامات ثبت می‌باشد. در ایالات متحده، برخی از محصولات به عنوان دارو تنظیم می‌شوند در حالی كه به عنوان لوازم آرایشی در اروپا تنظیم می‌شوند، ضد آفتاب‌ها نمونه‌ای از این موارد است. همچنین در مورد مواد ممنوع و محدود، به ویژه مواد افزودنی رنگ، اختلافاتی وجود دارد.
به جز چنین افزودنی‌های رنگی و آن دسته از موادی که استفاده از آنها در مواد آرایشی ممنوع یا محدود شده است، تولید کننده می‌تواند از هر ماده‌ای در فرمولاسیون تولید مواد آرایشی استفاده کند، به شرطی که استفاده از این ماده باعث تقلب در مواد آرایشی نشود.
محصولات مراقبت شخصی گاهی به عنوان یکی از صنایع کم نظم در ایالات متحده در نظر گرفته می‌شوند. به عنوان یک واقعیت، در حالی که برخی از کشورها ممکن است از شرکت‌های لوازم آرایشی و بهداشتی بخواهند موسسات خود را ثبت کنند و محصولات و مواد اولیه را در فهرست دولت بگذارند، در ایالات متحده، ثبت نام لوازم آرایشی فقط داوطلبانه است.
چگونه ایمنی محصولات آرایشی در سایر نقاط دنیا تنظیم می‌شوند؟
در استرالیا، یک استاندارد اجباری برای برچسب زدن مواد آرایشی از سال 1991 به اجرا درآمد و آخرین بار در سال 2008 اصلاح شد. این استاندارد اطلاعات درخواستی مربوط به برچسب گذاری و آزمایش را شامل فهرست مواد تشکیل دهنده را تجویز می‌کند، اما نیازی به آزمایش ندارد.
در برزیل، (ANVISA) بسته به آژانس نظارت بر بهداشت برزیل، نهادی نظارتی است که مسئول قوانین آرایشی و بهداشتی است که برای تولیدکنندگان، واردکنندگان و خرده فروشان لوازم آرایشی و بهداشتی هماهنگ شده است تا بتوانند مانند بسیاری از مقررات دیگر اعمال کنند. علاوه بر این، یک آیین نامه فنی برای ایجاد لیستی از مواد مجاز و محدود برای استفاده آرایشی، که در محصولاتی مانند رنگ مو، سفت کننده ناخن یا به عنوان نگهدارنده محصول استفاده می‌شود، تنظیم شده است.
در چین، محصولات آرایشی و بهداشتی با مجموعه‌ای از قوانین تنظیم می‌شوند. مواد آرایشی وارداتی به دو دسته لوازم آرایشی معمولی و لوازم آرایشی مخصوص تقسیم می‌شوند. استاندارد بهداشتی لوازم آرایشی و بهداشتی که در سال 2007 توسط وزارت بهداشت منتشر شد، بیش از 1200 ماده شیمیایی را در مواد آرایشی ممنوع و استفاده از 73 ماده شیمیایی، 56 ماده نگهدارنده، 156 ماده رنگی، 28 ماده ضد آفتاب و 93 رنگ در مواد آرایشی را محدود کرده است.
در جنوب شرقی آسیا، انجمن ملل آسیای جنوب شرقی (ASEAN) (برونئی داروسلام، کامبوج، اندونزی، PDO لائو، مالزی، میانمار، فیلیپین، سنگاپور، تایلند و ویتنام) کمیته لوازم آرایشی ASEAN (ACC) را ایجاد کرد که هماهنگی های لازم را انجام می‌دهد. بر اساس ACD، فروشندگان لوازم آرایشی و بهداشتی برای بازاریابی یک محصول ملزم به رعایت یک سری الزامات هستند.
