موجود نیست
کاربرد دفروکسامین در داروسازی
دسفرال برای درمان مسمومیت حاد آهن و اضافه بار مزمن آهن به علت کمخونی وابسته به تزریق نشان داده شده است.
این دارو همراه با سایر روشهای درمانی (مانند ایجاد استفراغ یا پمپاژ معده) برای درمان مسمومیت ناگهانی آهن استفاده میشود. وقتی در اسرع وقت بعد از خوردن آهن داده شود، بیشترین تأثیر را دارد.
این دارو همچنین میتواند برای از بین بردن آهن در بیماران با سطح آهن بالا به دلیل انتقال خون زیاد استفاده شود. دفروکسامین یک ماده اتصالدهنده آهن است که متعلق به یک دسته از داروها است که به عنوان آنتاگونیست فلزات سنگین شناخته میشود.
برای تهیه مواد اولیه دارویی، روی لینک خرید مواد اولیه دارویی کلیک کنید.
این دارو با کمک به کلیهها و کیسه صفرا در از بین بردن آهن اضافی موثر است. این دارو برای استفاده در کودکان کمتر از 3 سال توصیه نمیشود.
اثرات جانبی
درد و تورم در محل تزریق یا تاری دید ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا بدتر شدن هر یک از این عوارض، سریعاً به پزشک یا داروساز خود بگویید.این دارو ممکن است باعث قرمز شدن ادرار شود. این اثر بیضرر است.
هنگامی که این دارو به داخل ورید وارد میشود، گرگرفتگی، خارش شدید، سرگیجه شدید، ضربان قلب سریع و غش میتواند رخ دهد. بنابراین تولید کننده توصیه میکند، در صورت امکان، این دارو را در عضله یا زیر پوست تجویز کنید.
به یاد داشته باشید که پزشک این دارو را برای شما تجویز کرده است زیرا او قضاوت کرده است که سود شما بیش از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده میکنند عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی، از جمله: سایر تغییرات بینایی (مانند از دست دادن بینایی، از دست دادن بینایی رنگ، آب مروارید)، درد چشم، تغییرات شنوایی (مانند زنگ زدن گوش، کاهش شنوایی / از دست دادن) بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
به ندرت، این دارو ممکن است باعث عفونتهای باکتریایی یا قارچی جدی (گاهی کشنده) شود. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، بلافاصله از کمک پزشکی استفاده کنید: اسهال غیر قابل توضیح / درد شکم / تب.
این دارو به ندرت ممکن است باعث ایجاد یک بیماری جدی (به ندرت کشنده) ریه (سندرم دیسترس تنفسی حاد یا ARDS) شود. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر، بلافاصله از کمک پزشکی استفاده کنید: تنگی نفس ناگهانی / شدید، تنفس سخت یا سریع، سرگیجه شدید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش / تورم (به خصوص صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
موارد احتیاط
قبل از استفاده از دفروکسامین، اگر به این دارو حساسیت دارید، یا اگر آلرژی دیگری دارید به پزشک یا داروساز خود بگویید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد، که میتواند باعث واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز اطلاع دهید، خصوصاً: موارد کلیوی، آرتریت روماتوئید، دیابت، هرگونه عفونت قارچی.
اگر از این دارو برای مسمومیت با آلومینیوم استفاده میکنید، در صورت داشتن این موارد به پزشک یا داروساز خود بگویید: تشنج، کاهش سطح کلسیم در خون، پرکاری پاراتیروئید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا تاری دید شود. الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) میتواند باعث سرگیجه شما شود. تا زمانی که نتوانید این کار را با خیال راحت انجام دهید، از رانندگی، استفاده از ماشینآلات و کارهایی که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارند، خودداری کنید.
نوشیدنیهای الکلی را محدود کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا (شاهدانه) با پزشک خود صحبت کنید.کودکان (به ویژه آنهایی که کمتر از 3 سال دارند) ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه اثرات روی رشد استخوان داشته باشند.
افراد مسن ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه مشکلات بینایی / شنوایی داشته باشنددر دوران بارداری، این دارو باید فقط در مواردی که به وضوح مورد نیاز است استفاده شود. خطرات و فواید را با پزشک خود در میان بگذارید.
مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل میشود یا خیر. به دلیل خطر احتمالی برای نوزاد، شیردهی در هنگام استفاده از این دارو توصیه نمیشود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی
تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد داروهای شما را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این سند شامل همه تداخلات دارویی احتمالی نیست. لیستی از تمام کالاهایی که استفاده میکنید (شامل داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) را نگه دارید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون تأیید پزشک، دوز داروها را شروع، متوقف یا تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: پروکلرپرازین.
اگر مشکل قلبی خاصی دارید (نارسایی قلبی)، این دارو نباید با ویتامین C (اسید اسکوربیک) استفاده شود زیرا ممکن است تداخلات بسیار جدی ایجاد شود. قبل از شروع دفروکسامین برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
این دارو ممکن است در برخی آزمایشات آزمایشگاهی (از جمله اسکن گالیم) تداخل ایجاد کند و احتمالاً باعث نتایج کاذب شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و کلیه پزشکان از استفاده شما از این دارو مطلع هستند.
فارماکودینامیک
دفروکسامین، که به عنوان دسفرال اکسامین یا دسفرال شناخته میشود، یک ماده شیمیایی است که برای حذف آهن یا آلومینیوم اضافی از بدن استفاده میشود. این ماده با اتصال آهن یا آلومینیوم آزاد در جریان خون و افزایش دفع آن در ادرار عمل میکند. با حذف آهن یا آلومینیوم اضافی، عامل آسیب وارد شده به اندامها و بافتهای مختلف مانند کبد را کاهش میدهد.
مکانیسم عمل
دفروکسامین با اتصال آهن سه ظرفیتی (فریک) (که برای این اتصال تمایل زیادی دارد) در درمان سمیت آهن کار میکند، فریوکسامین را تشکیل میدهد، یک کمپلکس پایدار که از طریق کلیهها دفع میشود. 100 میلیگرم دفروکسامین قادر به اتصال تقریباً 8.5 میلیگرم آهن سه ظرفیتی (فریک) است.
دفروکسامین با اتصال به آلومینیوم متصل به بافت و ایجاد آلومینوکسامین، یک کمپلکس پایدار و محلول در آب، در درمان سمیت آلومینیوم عمل میکند. تشکیل آلومینوکسامین غلظت آلومینیوم خون را افزایش میدهد، در نتیجه یک گرادیان غلظت بین خون و دیالیز افزایش مییابد و باعث حذف آلومینیوم در طی دیالیز میشود. 100 میلیگرم دفروکسامین قادر به اتصال تقریبا 4.1 میلیگرم آلومینیوم است.
جذب
دفروکسامین پس از تجویز عضلانی یا زیر جلدی به سرعت جذب میشود، اما در حضور مخاط دست نخورده و فقط از دستگاه گوارش جذب میشود.
متابولیسم
دفروکسامین عمدتاً در پلاسما متابولیزه میشود و متابولیسم کبدی آن حداقل است. تعدادی از متابولیتها جدا شدهاند اما مشخص نشدهاند. برخی از متابولیت های دفروکسامین، به ویژه محصول دامیناسیون اکسیداتیو، همچنین آهن کلاته را تشکیل میدهند و بنابراین اثر پادزهری دارو تحت تأثیر متابولیسم کبدی ظاهر میشود.
سمیت
LD50 وریدی در موش و خرگوش به ترتیب 340 میلیگرم در کیلوگرم، 520 میلیگرم در کیلوگرم و 600 میلیگرم در کیلوگرم است.
LD50 زیر جلدی در موش 1600 میلیگرم در کیلوگرم است. LD50 خوراکی در موش 3000 میلیگرم در کیلوگرم است. سمیت نفروتوتی و سمیت شبکیه به دنبال تجویز طولانی مدت برای اضافه بار مزمن آهن گزارش شده است.