نیتریت آمونیوم

نیتریت آمونیوم چیست؟

نیتریت آمونیوم یک ترکیب شیمیایی غیر آلی با فرمول شیمیایی NH₄NO₂ است. آمونیوم نیتریت به عنوان  نیتریت آزانیوم نیز شناخته می‌شود. بسیار ناپایدار است از این رو در شکل خالص آن استفاده نمی‌شود. در دمای اتاق به نیتروژن و آب تجزیه می‌شود. فرمول مولکولی یا شیمیایی نیتریت آمونیوم NH₄NO₂ است. نیتریت آمونیوم به طور طبیعی در هوا تشکیل می‌شود و می‌توان با جذب قسمت‌های مساوی اکسید نیتریک و دی اکسید نیتروژن در آمونیاک مایع سنتز کرد.

می‌توان ان را با اکسیداسیون آمونیاک با پراکسید هیدروژن یا ازن بدست آورد. همچنین، می‌تواند با رسوب نیتریت سرب یا باریم با سولفات آمونیوم، یا نیتریت پتاسیم با پرکلرات آمونیوم، یا کلرید آمونیوم با نیتریت نقره تولید شود. رسوب تشکیل شده فیلتر می‌شود. بلورهای بدست آمده بی‌رنگ بوده و در آب حل می‌شوند.

فرمول شیمیایی	NH4NO2
وزن مولکولی	64.06
چگالی	1.69 g/cm3
شکل ظاهری	زرد کم رنگ
نقطه ذوب	تجزیه می‌شود

خواص شیمیایی:

این ترکیب در صورت گرم‌شدن بیش از حد به صورت قوی منفجر می‌شود و در دمای اتاق تجزیه‌شده تا گاز نیتروژن آزاد شود و فرآیند شیمیایی آن به صورت زیر است:

NH₄NO₂ → N₂ + 2 H₂O

خواص فیزیکی:

نیتریت آمونیوم جامد زرد بسیار کم رنگ و محلول در آب است. نیتریت آمونیوم در صورت گرم شدن بیش از 60-70 درجه سانتی‌گراد منفجر می‌شود و زمانی که در یک محلول متمرکز آب حل می‌شود سریع‌تر تجزیه می‌شود، از جمله به صورت یک کریستال خشک.

در آزمایشی جالب واکنش نیتریت آمونیوم در یخ مورد بررسی قرار گرفت. پس از انجماد، برخی از نیترات اکسید شده توسط اکسیژن حل‌شده و برخی از نیترات‌ها با آمونیاک واکنش می‌دهند تا واکنش نیتروژن و دنتیزاسیون آب را تولید کنند.

نیترات آمونیوم به عنوان یک ماده معدنی طبیعی یافت می‌شود در صحرای شیلی، اغلب به صورت پوسته و یا در رابطه با دیگر مواد معدنی نیترات، یودات و هالید وجود دارد. نیترات آمونیوم در گذشته استخراج شده است.

ویژگی‌ها و کاربردهای نیتریت آمونیوم:

نیتریت آمونیوم به طور طبیعی در آب تشکیل می‌شود و می‌تواند توسط جذب قطعات مساوی از نیتروژن و اکسید نیتریک در آمونیاک آبی تهیه شود.

نیترات آمونیوم در ابتدا به عنوان کود نیتروژنی مورد استفاده قرار گرفت.

دیگر استفاده‌های عمده آن در  معادن و ساخت و ساز های مدنی استفاده می‌شود. بخش عمده‌ای از ANFO؛ فرمول‌های مشابه در دستگاه‌های انفجاری دست‌ساز استفاده شده است. اتر و دیگر مواد معدنی نیتروژن مانند نیترات سدیم به عنوان نیترات در مناطق کویر آتاکاما در شیلی که اغلب در ارتباط با مواد معدنی دیگر نیترات، یودات و هالید موجود است. نیترات آمونیوم در گذشته استخراج شده است، اما اکنون از مواد شیمیایی مصنوعی استفاده شده است.

نیترات آمونیوم در برخی از بسته‌های اورژانسی سرد استفاده می‌شود، زیرا انحلال آن در آب بسیار اندوترمیک است. همچنین در ترکیبی از سوخت‌ها به طور مستقل به عنوان نیترات گوانیدین مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای استفاده در فضاپیماها به عنوان یک جایگزین پر انرژی برای هیدرازین مونو پروپانلال، بود. تعدادی آزمایش در شصت سال انجام شد اما ناسا آن را نپذیرفت.

نیترات آمونیوم به تنهایی ماده منفجره نیست، اما در ترکیب با مواد منفجره اولیه مانند اسید یا سوخت مانند پودر آلومینیوم یا روغن سوخت، مخلوط انفجاری با خواص متفاوت می‌سازد.

خطرات ایمنی

ترکیب شیمیایی نیتریت آمونیوم به طور همزمان برای انسان و آبزیان بسیار سمی است. اگر بی‌احتیاط از آن استفاده کنیم، می‌تواند خطر انفجار شدید ایجاد کند. اگر نیتریت آمونیوم تحت گرما قرار بگیرد، قادر به تولید همزمان گازهای سمی آمونیاک و اکسیدهای نیتروژن خواهد بود.

مشکلات زیست محیط ترکیبات حاوی نیتریت

باکتری‌های نیترات دهنده باعث ایجاد “چرخه نیتروژن” می‌شوند: همه استخرها، آکواریوم‌ها و دریاچه‌ها از یک چرخه نیتروژن عبور می‌کنند. باکتری‌های نیتریک کننده جزء جدایی ناپذیر چرخه هستند. در طی مراحل اولیه چرخه، آمونیاک توسط تنفس ماهی و ضایعات ماهی تولید می‌شود.

باکتری‌های نیتریک کننده، نیتروزوموناس، آمونیاک را به نیتریت تبدیل می‌کنند، سپس توسط باکتری دیگر، نیتروباکتر، به نیترات تبدیل می‌شود. آمونیاک برای ماهی ها مضر است (و باید در حالت ایده آل در 0 ppm نگه داشته شود و در 1.0 ppm یا بیشتر بسیار خطرناک می‌شود).

نیتریت حتی مضرتر است و همچنین غلظت آن باید در ppm 0 نگهداری شود، زیرا توانایی ماهی را برای حمل اکسیژن در جریان خون سرکوب می‌کند. حتی مقادیر اندک نیز باعث استرس ماهی می شود. مقادیر زیاد می تواند باعث خفگی آنها شود. اگر حوضچه شما PH بیشتر از 8 داشته باشد، با وجود آمونیاک، ماهی زودتر می‌سوزد. هنگامی که نیتریت به نیترات تبدیل می‌شود، نیترات به عنوان غذای گیاهی در نظر گرفته می‌شود و معمولاً نگرانی نگهدارندگان استخر در مورد ماهی را ندارد. با این حال، نیترات می‌تواند یکی از عوامل اصلی جلبک‌های سبز آب باشد.

هنگامی که حوضچه برای اولین بار در چشمه راه اندازی یا باز می‌شود، اندازه گیری‌های بالاتر سطح آمونیاک و نیتریت نشان می‌دهد که حوضچه شما در “چرخه نیتروژن” طبیعی است.

در صورت بروز روند طبیعی، آمونیاک ابتدا به اوج خود می‌رسد و پس از آن در 6 تا 8 هفته به حداکثر قله نیتریت می‌رسد. برای سرعت بخشیدن به این فرآیند می‌توان باکتری های نیترات دهنده اضافه کرد و آمونیاک و نیتریت طی دو هفته در دمای 70 درجه آب این چرخه را طی می‌کنند. هنگامی که سطح هر دو ناچیز است، حوضچه در حالت تعادل در نظر گرفته می‌شود.

سطح بالای آمونیاک همچنین می‌تواند توسط باکتری‌های بی‌هوازی و تجزیه مواد آلی / لجن در حوضچه ایجاد شود.

وقتی این اتفاق افتاد، تا آنجا که ممکن است بقایای موجود در قسمت زیرین حوضچه را بردارید (توجه داشته باشید که در صورت داشتن یک حوضچه ته سنگ، غالباً مقدار زیادی آوار و برگ به دام افتاده در بین سنگ‌ها وجود دارد).

افزودن باکتری‌های لجن خوار به طور منظم می‌تواند این مسئله را از بین ببرد. بیشتر باکتری‌های لجن خوار فقط بالای 55 تا 60 درجه کار می‌کنند. با این حال، برخی محصولات جدید در بازار وجود دارد که برای خوردن لجن در آب سرد (زیر 55 درجه) طراحی شده است. این محصولات لجن خوار آب سرد به شدت برای استفاده در پاییز پیشنهاد می‌شود، تا استخر خود را برای زمستان آماده کنید.

نیترات، نیتریت و آمونیوم در سیستم های توزیع آب آشامیدنی

نیترات و نیتریت موجود در آب آشامیدنی می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامتی انسان داشته باشد، در حالی که آمونیوم برای سلامتی انسان از اهمیت مستقیم برخوردار نیست. برای نیترات، استاندارد آب آشامیدنی 50 میلی گرم در لیتر در آب خروجی، ورود به مالکیت شخصی و شیرهای مصرف کننده است. برای نیتریت، استاندارد آب آشامیدنی 0.01 میلی گرم در لیتر در آب خروجی و 0.1 میلی گرم در لیتر در هنگام ورود به ملک خصوصی و شیرهای مصرف کننده است.

در دانمارک، اگر می‌توان ثابت کرد که استاندارد آب آشامیدنی هنگام ورود به ملک خصوصی و شیرهای مصرف کننده رعایت شده است، حداکثر 1/0 میلی گرم در لیتر نیتریت اندازه گیری شده در خروجی کارخانه مجاز است.

استاندارد آب آشامیدنی دانمارکی برای آمونیوم 0.05 میلی گرم در لیتر است. اگر مرحله تصفیه در کارخانه آب وجود نداشته باشد و آمونیوم در سیستم توزیع به نیتریت تبدیل نشود، غلظت آمونیوم حداکثر 0.5 میلی گرم در لیتر پذیرفته می‌شود.

بر اساس شواهد بالینی، استانداردهای آب آشامیدنی نیترات و نیتریت برای محافظت از نوزادان در شرایط حاد متهموگلوبینمی تنظیم شده است. با این حال، به دلیل نقش نیترات و نیتریت به عنوان پیش ماده ترکیبات ژنوتوکسیک N-nitroso در نیتروزاسیون درون زا، نیترات و نیتریت موجود در آب آشامیدنی باعث ایجاد سرطان در دستگاه گوارش و دستگاه ادراری و سایر اندام‌ها می شود.

آژانس بین المللی تحقیقات سرطان در شرایطی که منجر به نیتروزاسیون درون زا می‌شود، نیترات و نیتریت را به عنوان احتمالاً سرطان زا برای انسان (گروه 2A) طبقه بندی کرد. در حالی که یک توجیه منطقی در مورد نیتروزاسیون درون زا وجود دارد، شواهد اپیدمیولوژیک مطالعات انجام شده روی انسان بی‌نتیجه است.

با این حال، دو مطالعه اخیر ارتباط بین نیترات در آب آشامیدنی و سرطان، به ویژه سرطان روده بزرگ، و سرطان مثانه را نشان می‌دهد. همچنین شواهدی وجود دارد که نیترات موجود در آب آشامیدنی ممکن است با افزایش خطر نقایص هنگام تولد  و سایر پیامدهای تولید مثل نامطلوب مرتبط باشد.

دیگر محصولات: هیپوکلریت سدیم

فروش نیتریت آمونیوم:

نیتریت آمونیوم به صورت کیسه‌های 25 کیلوگرمی آماده تحویل به شما مشتریان عزیز می‌باشد.

شرکت پیشگامان شیمی آمادگی دارد ضمن دریافت سفارش‌های مشتریان عزیز، محصول نیتریت آمونیوم مورد نیاز را بهترین قیمت و کیفیت تأمین کرده و در اسرع وقت به وسیله سیستم حمل‌ونقل مطمئن به شهرهای مختلف ارسال نماید.