آسیکلوویر

خرید آسیکلوویر

پیشگامان شیمی به عنوان یکی از واردکنندگان مواد اولیه دارویی با چندین دهه تجربه، ماده اولیه دارویی آسیکلوویر را با بالاترین و خالص‌ترین کیفیت برای چندین کاربرد در محصولات دارویی وارد می‌کند. این ماده به عنوان داروی ضد ویروس و ضد متابولیت نقش دارد. این ترکیب یک آنالوگ و ضد ویروسی نوکلئوزیدی است که در درمان عفونت‌های ویروس تبخال و واریسلا-زوستر استفاده می‌شود.

آسیکلوویر چیست؟

قرص خوراکی آسیکلوویر یک داروی تجویزی است که با نام تجاری Zovirax و به عنوان یک داروی عمومی در دسترس است. داروهای عمومی معمولاً هزینه کمتری نسبت به نسخه با نام تجاری دارند. آسیکلوویر همچنین به عنوان یک کپسول خوراکی، سوسپانسیون خوراکی، قرص باکال، کرم موضعی و پماد موضعی ارائه می‌شود. علاوه بر این، آسیـکلوویر به عنوان داروی داخل وریدی در دسترس است که فقط توسط یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی تجویز می‌شود.

این دارو ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی استفاده شود. این بدان معناست که ممکن است لازم باشد آن را با داروهای دیگر مصرف کنید. آسیکلوویر یک اکسوپورین است که با متیل (2-هیدروکسی اتوکسی) متیل در موقعیت 9 جایگزین گوانین می‌شود که در درمان عفونت‌های ویروسی استفاده می‌شود. این یک اکسوپورین و عضوی از -2 آمینوپورین است و از گوانین گرفته می‌شود.

تاریخچه آسیکلوویر

آسیکلوویر به عنوان آغاز دوره جدیدی در درمان‌های ضد ویروس دیده می‌شود، زیرا بسیار انتخابی است و از نظر سمیت سلولی، دارای سمیت کم است. از زمان کشف در اواسط دهه 1970، این دارو به عنوان یک داروی مؤثر برای درمان عفونت‌های ناشی از شناخته‌شده‌ترین گونه‌های خانواده ویروس‌های هرپس، از جمله ویروس‌های هرپس سیمپلکس و واریسلا زوستر استفاده می‌شود.

نوکلئوزیدهای جدا شده از اسفنج کارائیب، پایه‌ای برای سنتز آسیکلوویر بودند. به دنبال کار گروهی از محققان در مورد آنتی‌اکسید آنالوگ آدنوزین که فعالیت ضد ویروسی امیدوارکننده‌ای نشان می‌داد، توسط هوارد شفر کشف شد. والاسیکلوویر که یک فرم پیش دارو است، در سال 1995 مورد استفاده پزشکی قرار گرفت. پس از جذب در بدن به آسیکلوویر تبدیل می‌شود.

در سال 2009، آسیکلوویر در ترکیب با کرم هیدروکورتیزون که با نام Xerese به بازار عرضه می‌شود، در ایالات متحده برای درمان زودرس هرپس لبیالیس عود کننده (زخم‌های سرماخوردگی) تصویب شد تا احتمال بروز زخم‌ها  و مدت زمان بهبودی ضایعات را در بزرگسالان و کودکان (شش سال به بالا) کاهش دهد.

مکانیسم عمل

آسیکلوویر توسط تیمیدین کیناز ویروسی به مونوفسفات آسیکلوویر تبدیل می‌شود، سپس توسط کینازهای سلول میزبان به تری فسفات آسیکلوویر (ACV-TP) تبدیل می‌شود. ACV-TP به نوبه خود، از طریق رقابت مهار و غیرفعال DNA پلیمرازهای تعیین شده توسط HSV، از سنتز بیشتر DNA ویروسی بدون تأثیر بر روند طبیعی سلول جلوگیری می‌کنند.

مقاومت

مقاومت به اسیکلوویر در افرادی که دارای سیستم ایمنی سالم هستند نادر است، اما در افراد دارای نقص ایمنی در پروفیلاکسی مزمن ضد ویروسی (گیرندگان پیوند، افرادی که به دلیل عفونت HIV مبتلا به نقص ایمنی اکتسابی هستند) بیشتر (تا 10٪) است. مکانیسم‌های مقاومت در HSV شامل کمبود تیمیدین کیناز ویروسی است و جهش به تیمیدین کیناز ویروسی یا DNA پلیمراز، حساسیت بستر را تغییر می‌دهد.

فارماکوسینتیک

انحلال آسیکلوویر در آب ضعیف است و فراهمی زیستی خوراکی ضعیفی دارد (15-30٪)، بنابراین در صورت نیاز به غلظت زیاد، تجویز داخل وریدی لازم است. هنگامی که به صورت خوراکی تجویز می‌شود، حداکثر غلظت پلاسما بعد از 1-2 ساعت اتفاق می‌افتد. طبق سیستم طبقه‌بندی زیست دارویی (BCS)، آسیکلوویر تحت داروی BCS کلاس III قرار می‌گیرد یعنی محلول با نفوذ پذیری پایین روده.

آسیکلوویر دارای توزیع بالایی است. اتصال پروتئین از 9 تا 33 درصد گزارش شده است. نیمه عمر حذف (t_{1 / 2}) آسیکلوویر به گروه سنی بستگی دارد. t_{1 / 2} از 4 ساعت در نوزادان، کودکان 1-12 سال t_{1 / 2}  2-3 ساعت دارند در حالی که بزرگسالان t_{1 / 2}   3 ساعت دارند.

عوارض جانبی آسیکلوویر

قرص خوراکی آسیکلوویر خواب آلودگی ایجاد نمی‌کند اما می‌تواند عوارض جانبی دیگری ایجاد کند.

عوارض جانبی شایع

برخی از عوارض جانبی رایج قرص خوراکی آسیکلوویر شامل موارد زیر است:

• حالت تهوع
• استفراغ
• اسهال
• سردرد
• ضعف

عوارض جانبی جدی

در صورت بروز عوارض جانبی جدی، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است و یا فکر می‌کنید که یک فوریت پزشکی دارید با اورژانس تماس بگیرید.

عوارض جانبی جدی و علائم آنها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. تغییرات غیرمعمول در روحیه یا رفتار شما. این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• رفتار پرخاشگرانه
• حرکات ناپایدار یا متزلزل
• گیجی
• مشکل در صحبت کردن
• توهم (دیدن یا شنیدن چیزی که آنجا نیست)
• تشنج
• کما (مدت طولانی بیهوش بودن)

2. کاهش گلبول‌های قرمز خون و پلاکت‌ها. علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• خستگی
• مشکلات کبدی
• درد عضلانی

3. واکنش‌های پوستی. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ریزش مو
• راش
• شکستگی یا شل شدن پوست
• کندوها
• سندرم استیونز-جانسون. این یک واکنش پوستی آلرژیک نادر است.
• تغییراتی در بینایی شما

4. نارسایی کلیه. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد کلیه یا پهلو (درد در پهلو و پشت)
• خون در ادرار شما

5. واکنش آلرژیک. علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشکل تنفس
• تورم گلو یا زبان
• راش
• بثورات

هشدارها برای گروه‌های خاص

برای افراد مبتلا به مشکلات کلیوی:

اگر به مشکلات کلیوی مبتلا هستید یا سابقه بیماری کلیوی دارید، ممکن است نتوانید این دارو را به خوبی از بدن دفع کنید و سطح این دارو در بدن شما افزایش یابد و عوارض جانبی بیشتری ایجاد کند. این دارو همچنین ممکن است عملکرد کلیه شما را کاهش دهد. این بدان معناست که بیماری کلیوی شما ممکن است بدتر شود. پزشک بسته به میزان عملکرد کلیه‌ها، دوز مصرفی شما را تنظیم می‌کند.

برای زنان باردار:

آسیکلوویر یک داروی بارداری از گروه B است. این به معنای دو چیز است: مطالعات این دارو در حیوانات باردار خطری برای جنین نشان نداده است. مطالعات کافی در مورد زنان باردار انجام نشده است که نشان دهد این دارو خطری برای جنین دارد یا خیر. اگر باردار هستید و قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید. این دارو باید فقط در صورت استفاده از مزایای بالقوه خطر احتمالی برای جنین استفاده شود. اگر هنگام مصرف این دارو باردار شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

برای زنانی که شیر می‌دهند:

آسیکلوویر ممکن است به شیر مادر منتقل شود و در کودکی که از شیر مادر تغذیه می‌کند عوارض جانبی ایجاد کند. اگر به کودک خود شیر می‌دهید با پزشک خود صحبت کنید. شاید لازم باشد در مورد قطع شیردهی یا قطع مصرف این دارو تصمیم بگیرید.

برای افراد مسن:

کلیه‌های افراد مسن ممکن است مانند گذشته کار نکنند. این می‌تواند باعث شود که بدن شما داروها را با سرعت بیشتری پردازش کند. در نتیجه، مقدار بیشتری از دارو برای مدت طولانی تری در بدن شما باقی می‌ماند. این خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.

چه داروهای دیگری بر آسیکلوویر تأثیر می‌گذارد؟

آسیکلوویر می‌تواند به کلیه‌های شما آسیب برساند، به خصوص اگر از داروهای خاصی برای عفونت، سرطان، پوکی استخوان، رد پیوند اعضا، اختلالات روده، یا درد یا آرتروز (از جمله آسپرین، تایلنول، ادویل و آلو) نیز استفاده کنید. سایر داروها ممکن است با آسیکلوویر تداخل داشته باشند، از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی. در مورد تمام داروهای فعلی و هر دارویی که شروع یا استفاده از آن را متوقف کرده‌اید به پزشک خود اطلاع دهید.