تیبولون
خرید تیبولون
فهرست مطلب را مطالعه کنید:
پیشگامان شیمی به عنوان یکی از بزرگترین واردکنندگان مواد اولیه دارویی با چندین دهه تجربه، ماده اولیه دارویی تیـبولون را با بالاترین و خالص‌ترین کیفیت برای چندین کاربرد در محصولات دارویی وارد می‌کند. تیبولون یک آگونیست گیرنده‌های استروژن است.
معرفی تیبولون
تیـبولون، با نام تجاری Livial در میان دیگر ترکیبات دارویی فروخته می‌شود، دارویی است که در هورمون درمانی یائسگی و در درمان پوکی استخوان یائسگی و آندومتریوز استفاده می‌شود. این دارو به تنهایی در دسترس است و در ترکیب با سایر داروها فرموله یا استفاده نمی‌شود. از طریق دهان گرفته می‌شود.
عوارض جانبی تیـبولون شامل آکنه و افزایش رشد مو است. تیـبولون یک استروئید مصنوعی با فعالیت استروژنی، پروژستوژنیک و آندروژنیک ضعیف است و از این رو آگونیست گیرنده‌های استروژن، پروژسترون و آندروژن است. این یک پیش دارو از چندین متابولیت است. اثرات استروژنی تیبولون ممکن است انتخاب بافت را در توزیع آنها نشان دهد.
تیبولون در دهه ۱۹۶۰ تولید شد و برای استفاده پزشکی در سال ۱۹۸۸ معرفی شد. به طور گسترده در سراسر جهان به بازار عرضه می‌شود. این دارو در ایالات متحده موجود نیست.
مصارف پزشکی
تیبولون در درمان علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و آتروفی واژن، پوکی استخوان یائسه و آندومتریوز استفاده می‌شود. این اثر در مقایسه با داروهای قدیمی هورمون درمانی یائسگی اثر مشابه یا بیشتری دارد، اما از نظر عوارض جانبی مشابه است.
همچنین به عنوان یک درمان احتمالی برای اختلال عملکرد جنسی زنان بررسی شده است.
تیـبولون گرگرفتگی را کاهش می‌دهد، از تحلیل رفتن استخوان جلوگیری می‌کند، آتروفی واژن و علائم ادراری تناسلی را بهبود می‌بخشد (به عنوان مثال، خشکی واژن، دیس پارونیا) و بر خلق و خو و عملکرد جنسی تأثیرات مثبت دارد.
این دارو ممکن است فواید بیشتری نسبت به هورمون درمانی استاندارد یائسگی در میل جنسی داشته باشد، که ممکن است به اثرات آندروژنیک آن مربوط باشد. با کم خونریزی واژن و درد پستان همراه است.
طبق مطالعات انجام شده در سال ۲۰۱۵ نشان داد که تیبولون با کاهش قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان پستان همراه است . کاهش خطر بیشتر از آن بود که در بیشتر مهارکننده‌های آروماتاز و تعدیل کننده‌های گیرنده انتخابی استروژن مشاهده شد. با این حال، به طور متناقضی، تحقیقات دیگر شواهدی را در مورد افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان با تیبولون پیدا کردهاند.
فرم‌های موجود
تیـبولون به شکل قرص خوراکی ۲.۵ میلی‌گرم در دسترس است. این ماده معمولاً یک بار در روز با دوز ۱.۲۵ یا ۲.۵ میلی‌گرم استفاده می‌شود.
اثرات جانبی
گزارشی در سپتامبر ۲۰۰۹ از آژانس بهداشت و خدمات انسانی برای تحقیقات و کیفیت بهداشت نشان می‌دهد که تاموکسیفن، رالوکسیفن و تیـبولون که برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان استفاده می‌شود، به طور قابل توجهی وقوع سرطان پستان مهاجم را در میانسالی و زنان مسن کاهش می‌دهد، اما همچنین باعث افزایش خطر عوارض جانبی می‌شود.
تیـبولون به ندرت می‌تواند عوارض جانبی آندروژنیکی مانند آکنه و افزایش رشد موهای صورت ایجاد کند. مشخص شده است که چنین عوارضی در ۳ تا ۶ درصد زنان تحت درمان وجود دارد.
یک بررسی انجام شده در سال ۲۰۱۶ در مورد اثرات کوتاه مدت و بلند مدت تیـبولون، از جمله عوارض جانبی منتشر شده است.
از عوارض جانبی احتمالی تیـبولون می‌توان به خونریزی ناخواسته واژینال (OR = 2.79 ؛ بروز ۱۳-۲۶٪ بیشتر از دارونما)، افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان با سابقه سرطان پستان (OR = 1.5) اشاره کرد که البته بدون سابقه سرطان پستان (OR = 0.52)، افزایش خطر وقایع عروقی مغزی (سکته مغزی) (OR = 1.74) و حوادث قلبی عروقی (OR = 1.38)، و افزایش خطر ابتلا به سرطان آندومترOR = 2.04) ) اشاره کرد.
با این حال، بیشتر این ارقام بر اساس شواهد بسیار بی‌کیفیت است.
تیبولون در بیشتر مطالعات با افزایش خطر ابتلا به سرطان آندومتر مرتبط بوده است.
داروشناسی
فارماکودینامیک
تیـبولون عملکرد دارویی پیچیده دارد و دارای فعالیت استروژنی، پروژستوژنیک و آندروژنیک ضعیف است.
تیـبولون، ۳α-هیدروکسی استیولون و ۳β-هیدروکسی استیولون به عنوان آگونیست گیرنده‌های استروژن عمل می‌کنند. تیـبولون و متابولیت δ۴-تیبولون آن به عنوان آگونیست گیرنده‌های پروژسترون و آندروژن عمل می‌کنند، در حالی که برعکس، ۳α-هیدروکسی تیـبولون و ۳β-هیدروکسی تیـبولون، به عنوان آنتاگونیست این گیرنده‌ها عمل می‌کنند.
نسبت به سایر پروژستین‌ها، تیـبولون، از جمله متابولیت‌های آن، دارای فعالیت ضد استروژنی عملکردی متوسط (یعنی فعالیت پروژسترونی)، فعالیت استروژنی متوسط، فعالیت آندروژنیک بالا و فعالیت گلوکوکورتیکوئید، ضد گلوکوکورتیکوئید، مینرالوکورتیکوئید یا ضد مینرالوکورتیکوئید از نظر بالینی توصیف شده است. دوز مهار کننده تخمک‌گذاری تیـبولون ۲.۵ میلی‌گرم در روز است.
فعالیت استروژنی
تیـبولون و دو متابولیت اصلی فعال آن، ۳α-هیدروکسی تیبولون و ۳β-هیدروکسی تیولون، به عنوان آگونیست‌های کاملاً فعال گیرنده استروژن (ER) عمل می‌کنند، با ارجحیت بالا برای ERα.
این متابولیت‌های استروژنی تیـبولون به عنوان استروژن نسبت به استرادیول فعالیت بسیار ضعیف‌تری دارند (به عنوان مثال، ۳-۲۹ درصد میل استرادیول را برای ER دارند)، اما در غلظت‌های نسبتاً بالا رخ می‌دهد که برای بروز پاسخ‌های استروژن کامل و مشخص کافی است.
فعالیت پروژسترونی
تیـبولون و δ۴-تیبولون به عنوان آگونیست گیرنده پروژسترون (PR) عمل می‌کنند. میل تیـبولون ۶ درصد پرومژستون برای PR کم است، در حالی که δ۴-تیبولون دارای میل ترکیبی بالای ۹۰ درصد پرومژستون برای PR است.
علی‌رغم میل زیاد آن برای PR، δ۴-تیبولون فقط دارای فعالیت پروژسترونی ضعیف است، حدود ۱۳٪ از نورهیسترون دارای فعالیت PR است.
فعالیت ضعیف پروژسترونیک تیـبولون ممکن است برای خنثی سازی کامل فعالیت استروژنیک تیـبولون در رحم کافی نباشد و ممکن است مسئول افزایش خطر ابتلا به سرطان آندومتر باشد که در مطالعات بزرگ گروهی با تیـبولون در زنان مشاهده شده است.
فعالیت آندروژنی
تیـبولون، عمدتا از طریق δ۴-تیبولون، دارای فعالیت آندروژنی است. در حالی که خود تیبولون تنها در حدود ۶٪ میل متریبولون برای گیرنده آندروژن دارد، δ۴-تیبولون میل ترکیبی نسبتاً بالایی دارد و حدود ۳۵٪ میل ترکیبی متریبولون برای این گیرنده است. در دوزهای بالینی معمول در زنان، اثرات آندروژنیک تیـبولون ضعیف است.
با این حال، نسبت به سایر پروژستین‌های ۱۹- نورستوسترون، فعالیت آندروژنیک تیـبولون زیاد است، قدرت آن قابل مقایسه با تستوسترون است. در واقع، اثرات آندروژنیک تیبولون نسبت به سایر پروژستین‌های ۱۹-نورستوسترون متداول (به عنوان مثال، نورتیسترون، لوونورژسترل) قوی‌تر رتبه بندی شده است.
اثرات آندروژنیک تیـبولون فرض بر این است که در کاهش تکثیر سلول‌های پستان، کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان، بهبود عملکرد جنسی، تغییرات کمتر نامطلوب در پارامترهای هموستاتیک نسبت به ترکیبات استروژن و پروژستوژن و تغییرات در سنتز پروتئین کبد نقش دارد.
۳۰٪ کاهش در سطح کلسترول HDL، ۲۰٪ کاهش در سطح تری گلیسیرید و ۵۰٪ کاهش در سطح SHBG) با تیـبولون مشاهده شده است. آنها همچنین مسئول عوارض جانبی آندروژنیک تیـبولون مانند آکنه و افزایش رشد مو در برخی از زنان هستند.
فعالیت‌های دیگر
تیـبولون، ۳α-هیدروکسی‌تیبولون و ۳β-هیدروکسی‌تیبولون به عنوان آنتاگونیست گیرنده‌های گلوکوکورتیکوئید و مینرالوکورتیکوئید عمل می‌کنند و ترجیح آن برای گیرنده مینرالوکورتیکوئید است. با این حال، تمایلات آنها برای این گیرنده‌ها کم است، و تیبولون به عنوان نبود فعالیت گلوکوکورتیکوئید، آنتی گلوکوکورتیکوئید، مینرالوکورتیکوئید یا ضد مینرالوکورتیکوئید از نظر بالینی توصیف شده است.
متابولیسم تیبولون
متوسط فراهمی زیستی خوراکی تیـبولون ۹۲٪ است. اتصال پروتئین پلاسما آن ۳/۹۶ درصد است. این ماده به آلبومین متصل است و هم تیـبولون و هم متابولیت‌های آن میل کمتری به (گلوبولین متصل به هورمون جنسی) SHBG دارند.
تیـبولون در کبد و روده متابولیزه می‌شود. این یک پیش دارو است و به سرعت به چندین متابولیت از جمله δ۴-تیبولون، ۳α-هیدروکسی‌تیبولون و ۳β-هیدروکسی‌تیبلون و همچنین ترکیبات سولفات این متابولیت‌ها تبدیل می‌شود.
۳α-هیدروکسی‌تیبولون توسط ۳α-هیدروکسی استروئید دهیدروژناز، ۳β-هیدروکسی‌تیبولون توسط ۳β-هیدروکسی‌استروئید دهیدروژناز، δ۴-تیبولون توسط Δ۵-۴-ایزومراز تشکیل می‌شود و ترکیبات سولفات تیـبولون و متابولیت‌های آن توسط سولفوترانسفراز۱، به طور عمده SULT2A1 تشکیل می‌شود.
مزدوج‌های سولفات می‌توانند توسط استروئید سولفاتاز به استروئیدهای آزاد تبدیل شوند. به دنبال یک دوز خوراکی ۲.۵ میلی‌گرم تیـبولون، اوج سطح سرمی بعد از ۱ تا ۲ ساعت برای تیبولون ۱.۶ نانوگرم در میلی‌لیتر، δ۴-تیبولون ۰.۸ نانوگرم در میلی‌لیتر، ۳α-هیدروکسی‌تیبولون ۱۶.۷ نانوگرم در میلی لیتر و ۳β-هیدروکسی‌تیبولون ۳.۷ نانوگرم در میلی‌لیتر بود. نیمه عمر دفع تیـبولون ۴۵ ساعت است.
از طریق ادرار ۴۰٪ و مدفوع ۶۰٪ دفع می‌شود.
آیا تیبولون حاوی پروژسترون است؟
این یک داروی مصنوعی است که برای انجام عملکردهای هورمون‌های جنسی طبیعی مانند استروژن و پروژسترون در بدن زنان استفاده می‌شود. با مصرف تیـبولون، این ماده در بدن ما تجزیه می‌شود و مانند استروژن، پروژسترون و بخشی از تستوسترون (هورمون جنسی مرد) عمل می‌کند. این دارو برای جبران کاهش تولید استروژن در زنان یائسه و کاهش علائم یائسگی تجویز می‌شود.
آیا تیبولون یک HRT ترکیبی است؟
بله، تیـبولون نوعی دارو است که در درمان جایگزینی هورمون (HRT) استفاده می‌شود و به زنان بعد از یائسگی داده می‌شود. این دارو برای جلوگیری از اثرات سوء بر اندام‌ها و سیستم‌های مختلف به دلیل کاهش سطح هورمون‌هایی مانند استروژن و پروژسترون تجویز می‌شود. این اثر مثبتی بر روی بافت‌های مختلف بدن مانند مغز، واژن و استخوان‌ها نشان می‌دهد.
آیا می‌توان تیبولون را در دوران بارداری مصرف کرد؟
نه، مصرف تیـبولون در بارداری یا در صورت تمایل به بارداری مصرف نمی‌شود. در صورت باردار شدن در حین درمان با این دارو، باید با پزشک خود تماس بگیرید و مصرف دارو باید بلافاصله قطع شود.
آیا تیبولون در بالا بردن روحیه کمک می‌کند؟
بله، این دارو وقتی به زنان پس از یائسگی به عنوان جایگزینی برای محرومیت هورمونی داده می‌شود، نتایج مثبتی را نشان داده است. بیماران کاهش شکایات یائسگی مانند خستگی مداوم، انگیزه کمرنگ و از دست دادن میل جنسی را تجربه کردهاند. با این حال، قبل از شروع مصرف این دارو، در مورد هرگونه پرسش در مورد خلق و خوی خود، با پزشک مشورت کنید.
آیا تیبولون می‌تواند به پوکی استخوان کمک کند؟
بله، تیـبولون می‌تواند در پوکی استخوان کمک کند. بعد از یائسگی برخی از زنان مستعد ابتلا به استخوان‌های شکننده به نام پوکی استخوان می‌شوند که می‌تواند منجر به افزایش احتمال شکستگی شود. تیـبولون هنگام تزریق در مرحله بعد از یائسگی به عنوان جایگزینی برای هورمون‌های جنسی زن عمل می‌کند.
این هورمون‌ها به افزایش تراکم استخوان کمک می‌کنند. بنابراین، مصرف تیـبولون می‌تواند از تحلیل رفتن استخوان و پوکی استخوان جلوگیری کند. قبل از شروع این دارو با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است به سایر داروهای مکمل برای درمان پوکی استخوان نیاز داشته باشید.
