چرا فلزات نمی سوزند؟

فلزات می سوزند در واقع، اکثر فلزات هنگام سوختن گرمای زیادی آزاد می کنند و به سختی از بین می روند. به عنوان مثال، ترمیت برای جوش دادن ریل قطار به یکدیگر استفاده می شود. سوخت موجود در ترمیت فلز آلومینیوم است. هنگامی که ترمیت می سوزد، اتم های آلومینیوم با اتم های اکسیژن پیوند می خورند و اکسید آلومینیوم را تشکیل می دهند و در این فرآیند گرما و نور زیادی آزاد می کنند. به عنوان مثال دیگر، جرقه های دستی از آلومینیوم، منیزیم یا آهن به عنوان سوخت استفاده می کنند. شعله یک جرقه با شعله آتش چوب متفاوت به نظر می رسد زیرا فلز تمایل دارد گرمتر، سریعتر و کاملتر از چوب بسوزد. این همان چیزی است که به یک جرقه روشن، شعله درخشان متمایز خود را می دهد. در واقع، بیشتر آتش بازی ها حاوی سوخت های فلزی هستند. به عنوان مثال دیگر، فلاش تیوب های قدیمی مورد استفاده در عکاسی چیزی جز سوزاندن قطعات منیزیم در یک لامپ شیشه ای نبود. همچنین تقویت کننده های موشک جامد شاتل فضایی از آلومینیوم به عنوان سوخت استفاده می کردند. برخی فلزات مانند سدیم آنقدر خوب می سوزند که ما از آنها اشیاء روزمره نمی سازیم. هر پیشاهنگ پسری که با استفاده از پشم فولاد آتشی را به راه انداخته باشد می تواند این واقعیت را تأیید کند که فلزات می سوزند.