ماده جلوگیری از پلاک دندان

پلاک و ماده جلوگیری از پلاک دندان

پلاک دندان چیزی است که همه ما روی دندان خود داریم. این فیلم نرم و چسبناک بعد از مخلوط شدن باکتری‌ها با بزاق و غذا روی دندان‌های شما جمع می‌شود. طبق انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA)، پلاک حاوی بیش از ۵۰۰ نوع باکتری است که برخی از آن‌ها خوب و برخی دیگر برای دهان شما مفید نیستند.

باکتری‌های مضر بعد از خوردن یا نوشیدن، اسید تولید می‌کنند. این امر خصوصاً  در مواردی است که می‌خورید یا چیزی شیرین می‌نوشید. این اسیدها به مینای دندان شما حمله می‌کنند که طبق گفته دفتر پیشگیری از بیماری ها و ارتقاء سلامت، می‌تواند منجر به مسائل جدی‌تری هم برای دندان و هم برای سلامت شما شود. اگر پلاک برداشته نشود، می‌تواند بر روی دندان‌های شما سفت شود و به تارتار تبدیل شود. این تجمع پلاک و تارتار می‌تواند لثه شما را نرم و متورم کند، که مرحله اولیه بیماری پریودنتال یا لثه است.

برای جلوگیری از تجمع پلاک، رعایت کردن موارد زیر مهم است:

• دندان‌های خود را حداقل دو بار در روز مسواک بزنید.
• هر روز نخ دندان بکشید.
• غذاها و نوشیدنی‌های شیرین را محدود کنید، یا بعد از مصرف کالاهای شیرین دندان‌های خود را مسواک بزنید.
• برای چکاپ و تمیز کردن معمول هر ۶ ماه به دندانپزشک مراجعه کنید.

تارتار چیست؟

بهداشت دندان نکته اصلی در جلوگیری از تارتار دندان است. اگر پروتکل روزانه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را دنبال نمی‌کنید، پلاک می‌تواند بیش از آنچه باید روی دندان‌های شما بنشیند. وقتی این اتفاق می‌افتد، با مواد معدنی موجود در بزاق شما ترکیب می‌شود و در نهایت به تارتار تبدیل می‌شود.

تارتار سطح خارجی دندان‌های شما را می‌پوشاند. همچنین می‌تواند در زیر خط لثه شما قرار گیرد. با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، این امر می‌تواند تمیز کردن دندان‌های شما را با مشکل مواجه کند. به محض انتشار تارتار در زیر خط لثه، یک دندانپزشک یا یک متخصص بهداشت دندان باید برای جلوگیری از بیماری پریودنتال آن را خارج کند. بیماری پریودنتال، در مراحل اولیه خود، التهاب لثه نامیده می‌شود. علائم ورم لثه شامل لثه‌های متورم، قرمز و احتمالاً خونریزی دهنده است.

در صورت عدم درمان، می‌تواند پیشرفت کند و به پریودنتیت تبدیل شود. وقتی این اتفاق می‌افتد ، ممکن است لثه‌ها از دندان‌های شما دور شوند. همچنین ممکن است باعث شل شدن دندان‌های شما شود. در موارد پیشرفته‌تر، ممکن است دندان‌های شما خراب شود. طبق CDC، نزدیک به ۴۸ درصد از بزرگسالان بالای ۳۰ سال نوعی بیماری پریودنتال دارند.

تفاوت های اساسی پلاک و تارتار چیست؟

اگرچه تارتار و پلاک هر دو می‌توانند باعث بروز مشکلات بهداشتی در دندان شوند، اما باید به تفاوت‌های اساسی آن‌ها اشاره کرد.

روند ساخت متفاوت است

بعد از خوردن یا نوشیدن، در طول روز پلاک روی دندان شما جمع می‌شود، به خصوص پس از خوردن کربوهیدرات یا غذاهای یا نوشیدنی شیرین. همه ما با پلاک سر و کار داریم. اگر به روال مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزمره عمل می‌کنید، می‌توانید پلاک‌های دندان‌های خود را قبل از سفت شدن و تبدیل آن به تارتار بردارید. اگر پلاک باقی بماند تا روی دندان‌های شما جمع شود، سفت می‌شود و تبدیل به تارتار می‌شود.

ظاهر متفاوت است

هنگامی که زبان خود را روی دندان می‌مالید، پلاک به عنوان احساس مبهم توصیف می‌شود. به طور کلی بی‌رنگ است، که دیدن آن را دشوار می‌کند. تارتار ممکن است احساس خشن و زبری کرده و ظاهری زرد یا قهوه‌ای داشته باشد.

روند حذف متفاوت است

با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه می‌توانید پلاک را از روی دندان‌هایتان پاک کنید. از طرف دیگر تارتار باید توسط متخصص دندانپزشکی برداشته شود.

چگونه می توانید از جمع شدن تارتار جلوگیری کنید؟

بهترین راه برای جلوگیری از جمع شدن تارتار، از بین بردن پلاک‌های دندان است. پلاک‌ها در عرض چند ساعت سفت می‌شوند. به همین دلیل داشتن یک روال بهداشت روزانه دندان که شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم است بسیار مهم است.

بهترین ماده جلوگیری از پلاک دندان

آنچه می‌خورید تأثیر عمده‌ای در میزان پلاک و تارتار دارد که در دهان شما جمع می‌شود. باکتری‌های موجود در دهان شما از غذاهای نشاسته‌ای و شیرین تغذیه می‌کنند، بنابراین محدود کردن این غذاها از رشد و نمو این باکتری‌ها و تولید اسیدهای مضر پلاک جلوگیری می‌کند. وقتی این نوع غذاها را می‌خورید، حتماً به یاد داشته باشید که هر چند وقت یک بار این کار را انجام می‌دهید و حتماً مسواک بزنید. با این کار ذرات و پلاک‌های باقی‌مانده غذا از بین می‌رود.

باور کنید یا نه، برخی از مواد غذایی وجود دارند که در واقع تشکیل پلاک را کاهش می‌دهند و بنابراین از تجمع تارتار جلوگیری می‌کنند. غذاها / نوشیدنی‌های سرشار از پلی‌فنول از توانایی باکتری در تولید اسیدهایی که به مینای دندان آسیب می‌رسانند و باعث ایجاد پلاک می‌شوند، جلوگیری می‌کنند. برخی از نمونه‌های غذاها و نوشیدنی‌های غنی از پلی‌فنول، شکلات تلخ، انیسون ستاره‌ای، میخک، کنجاله دانه کتان، شراب قرمز و چای سبز است.

هنگام بررسی چگونگی جلوگیری از تجمع تارتار، به روغن زیتون نیز نگاه کنید. روغن زیتون می‌تواند دندان‌ها را در یک فیلم چرب بپوشاند، و یک پوشش محافظ ایجاد می کند که از تشکیل پلاک و چسبیدن آن به دندان جلوگیری می‌کند.

علاوه بر این، آدامس یا آب نبات که با زایلیتول شیرین شده می‌تواند تجمع تارتار را قبل از بروز کاهش دهد. زایلیتول یک جایگزین قند است که باکتری‌های موجود در دهان شما نمی‌توانند از طریق آن تغذیه کنند، بنابراین گرسنه می‌مانند. این از تشکیل پلاک، تجمع تارتار، حفره و پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کند.

ترکیبات شیمیایی برای پیشگیری از پوسیدگی دندان

ثابت شده است که عوامل شیمیایی موجود در صورت جلوگیری از ایجاد بیوفیلم پوسیدگی در حفره دهان و همچنین پیشگیری از پوسیدگی دندان مؤثر هستند. اکثر این عوامل با جلوگیری از رشد باکتری‌های دهان و دندان، اثر غیرمستقیم بر توسعه بیوفیلم دارند و شامل ترکیبات مختلف فلوراید (به عنوان مثال، سدیم فلوراید، فلوراید استنوس)، از جمله مواد شیمیایی مانند کلرهگزیدین و تریکلوزان است که در ترکیب خمیر دندان‌ها، دهانشویه‌ها، قرص و لاک گنجانده شده است.

فلوراید به دلیل سازوکارهای متعدد عمل، یک عامل ضدعفونی‌کننده در نظر گرفته می‌شود:

۱) کاهش حلالیت مواد معدنی دندان:

با جایگزینی گروه‌های هیدروکسیل در ساختار هیدروکسی آپاتیت کلسیم، و منجر به تشکیل امواد معدنی فلوراپاتیت مقاوم در برابر اسید؛

۲) تحریک مجدد سازی:

با جذب مداوم آن به همراه یون‌های کلسیم و فسفات از بزاق به سطح دندان و در نتیجه تولید ماده معدنی شبه فلوراپاتیت؛

۳) مهار متابولیسم باکتریایی (به عنوان مثال اثر ضد باکتری):

با اتصال و غیرفعال کردن بسیاری از آنزیم‌های درگیر در مسیرهای مختلف متابولیکی باکتری‌ها.

در مقابل، کلرهگزیدین  و تریکلوزان دارای فعالیت ضد میکروبی طیف گسترده‌ای هستند.

بسته به غلظت، کلرهگزیدین باعث تغییر غشای سلول باکتریایی با نشت جبران‌ناپذیری مواد تشکیل‌دهنده داخل سلولی (اثر باکتریواستاتیک) یا محتوای سیتوپلاسمی (اثر ضد باکتری) می‌شود، در حالی که تریکلوزان آنزیم‌های سیتوپلاسمی و غشای متعدد را در سنتز اسیدها چرب مهار می‌کند (Enoyl-ACP ردوکتاز)، گلیکولیز (پیروات کیناز) و همچنین تحمل اسید. از همه مهمتر، همه این عوامل ضدعفونی‌کننده زمانی که به صورت ترکیبی استفاده می‌شوند تا جداگانه، بهترین کارایی را ارائه می‌دهند.

منابع:healthline.com