فهرست عناوین مقاله :
- 1 ماده نگهدارنده مواد آرایشی
- 2 کاربرد مواد نگهدارنده آرایشی
- 3 1.انواع پارابن‌ها به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
- 4 2.انواع رهاکننده‌های فرمالدهید به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
- 5 3. ایزوتیازولین به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
- 6 4. فنوکسی اتانول به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
- 7 5. اسیدهای آلی به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
ماده نگهدارنده مواد آرایشی
محصولات آرایشی و زیبایی از ترکیباتی تشکیل شده‌اند که تخریب‌پذیر نیستند و این بدان معنی است که میکروب‌ها به راحتی می‌توانند آن‌ها را تجزیه کنند. این امر باعث می‌شود محصول با ضد میکروبی اضافی برای مصرف‌کنندگان ناخوشایند و نا امن شود. مواد نگهدارنده عناصر ضد میکروبی هستند که برای حفظ ایمنی میکروبیولوژیکی محصولات با مهار رشد و کاهش میزان آلاینده‌های میکروبی به فرمولاسیون محصول اضافه شده‌اند.
مواد نگهدارنده آرایشی چیست؟
وقتی در مورد مواد نگهدارنده به عنوان فرمول‌دهنده صحبت می‌کنیم، از زمان تولید محصول تا زمانی که محصول به طور کامل توسط مصرف کننده استفاده شود، به محافظت از محصولات آرایشی و بهداشتی در برابر آلودگی توسط باکتری‌ها، مخمرها یا قالب‌ها اشاره می‌کنیم. مواد نگهدارنده به عنوان ماده‌ای تعریف می‌شوند که از رشد یا واکنش آن با میکروارگانیسم‌هایی که ممکن است به محصول آسیب برساند جلوگیری می‌کنند. ضد عفونی‌کننده ماده‌ای است که در هنگام استفاده بر روی بافت زنده مانع از رشد و یا از بین رفتن میکروارگانیسم‌ها می‌شود. یک نمونه از ضد عفونی‌کننده‌ها می تواند آب اکسیژنه باشد.
ضد عفونی‌کننده‌ها موادی هستند که میکروارگانیسم‌های تولید کننده بیماری را روی اجسام بی‌جان نابود می‌کنند. Germicide یک اصطلاح عمومی است که برای اشاره به محصولاتی که میکروارگانیسم‌ها را از بین می‌برند استفاده می‌شود. دو پسوند رایج مورد استفاده در میکروبیولوژی عبارت‌های cidal به معنای کشتن و اصطلاح stasis به معنای مهار رشد است.
کاربرد مواد نگهدارنده آرایشی
مواد نگهدارنده عملکرد بسیار مهمی در محصولات حاوی آب دارند: آن‌ها میکروارگانیسم‌ها و باکتری‌های ناشی از آب را از بین می‌برند و از رشد باکتری‌ها و مخمر جلوگیری می‌کنند. اگر محصولی حاوی آب باشد، مواد نگهدارنده برای جلوگیری از رشد میکروب‌ها ضروری است.محصولات بدون آب (فاقد آب) به مواد نگهدارنده احتیاج ندارند، زیرا مستعد آلودگی میکروبی نیستند.
ویتامین E، عصاره رزماری و عصاره دانه گریپ‌فروت مواد نگهدارنده نیستند.در زیر لیستی از 5 نوع متداول نگهدارنده مورد استفاده در مواد آرایشی به همراه چند نمونه، کاربرد و جوانب مثبت و منفی هر یک برای کمک به تولید کنندگان لوازم آرایشی و بهداشتی و درمانی در تصمیم‌گیری مناسب‌ترین مواد نگهدارنده برای محصولات خود آورده شده است.
1.انواع پارابن‌ها به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
متیل پاربن
متیل پارابن یا همان نپاژن با فرمول شیمیایی CH3 (C6H4 (OH) COO) یک آلرژن شیمیایی استاندارد است. اثر فیزیولوژیکی متیل پارابن از طریق افزایش انتشار هیستامینین و ایمن‌سازی توسط سلول محسوب می‌شود. طبقه‌بندی شیمیایی متیل پارابن آلرژن‌ها است. متیل‌پارابن یک استر ۴-هیدروکسی‌بنزوات است که از ترکیب‌شدن رسوب گروه کربوکسی اسید ۴-هیدروکسی‌بنزوئیک با متانول تشکیل شده است.
پروپیل پاربن
پروپیل پارابن به شکل بلورهای سفید است و به راحتی در الکل و اتر حل می‌شود، اما در آب حل نمی‌شود. تراکم چگالی آن (d4102) برابر با ۱٫۰۶۳۰ است و شاخص ریزش (nD102) 1.5050 است.پروپیل‌پارابن یا همان نپاژن p به عنوان یک نگهدارنده ضد میکروبی در صنایع غذایی، لوازم آرایشی و دارویی برای بیش از ۵۰ سال مورد استفاده قرار می‌گیرد. پروپیل پارابن به عنوان یک ماده طبیعی در بسیاری از گیاهان و حشرات یافت می‌شود، هرچند که به صورت مصنوعی برای استفاده در لوازم آرایشی (مانند کرم، لوسیون، شامپو و محصولات حمام)، دارویی و غذاها به‌کار برده می‌شود.
اتیل پارابن
اتیل پارابن یک اتیل استر است که از غلظت رسمی گروه کربوکسی ۴-هیدروکسی بنزوئیک اسید با اتانول به دست می آید. این ماده به عنوان نگهدارنده غذای ضد میکروبی، عامل ضد قارچی، متابولیت گیاهی و فیتواستروژن نقش دارد.
بوتیل پارابن
این محصولات مقرون به صرفه بوده و دارای بیشترین استفاده از مواد نگهدارنده در بین سایرین هستند. پارابن‌ها برای محافظت از قارچ‌ها و برخی باکتری‌های گرم مثبت مؤثر است. هم چنین برای حمایت از باکتری‌های گرم منفی باید با دیگران ترکیب شود. پارابن‌ها برای محصولات شست‌وشو مجاز هستند.نگرانی در مورد فعالیت استروژنی ناشی از مطالعه مورد اختلاف متخصصان قرار گرفت، اما اکنون مردم پارابن‌ها را خطرناک می‌دانند. نتیجه‌گیری شد که آن‌ها برای استفاده در محصولات آرایشی در سطوح 25٪ بی‌خطر هستند. به طور معمول از پارابن‌ها در سطوح مختلف از 0.01 تا 0.3٪ استفاده می شود.
2.انواع رهاکننده‌های فرمالدهید به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
- DMDM
- هیدانتوئین
- دیازولیدینیل اوره
- ایمیدازولیدینیل اوره
رهاکننده‌های فرمالدهید برای باکتری‌ها، اثر بخشی قارچ مؤثر بوده در صورت لزوم فرمالدئید را آزاد می‌کند. بنابراین سطح پایین را حفظ می‌کند.استفاده از مواد نگهدارنده آزاد کننده فرمالدئید اطمینان می‌دهد که سطح واقعی فرمالدئید آزاد در محصولات همیشه بسیار پایین است، اما در عین حال برای اطمینان از مهار میکروب‌ها کافی است.
3. ایزوتیازولین به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
این ماده با اثر بخشی گسترده در محصولات شست‌وشو استفاده می‌شود. مؤثر در کل محدوده pH است که به طور معمول در مواد آرایشی دیده می‌شود. داده‌های سم‌شناسی نشان داده است که آن‌ها غیر سرطان‌زا هستند. ممکن است در برخی از مصرف‌کنندگان باعث سوزش پوست شود.
4. فنوکسی اتانول به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
این ماده اغلب “جایگزین ملایم” برای نگهدارنده آرایشی سنتی در نظر گرفته می‌شود. فنوکسی اتانول با گلیکول‌کاپریلیل، اسید سوربیک، سوربات‌پتاسیم یا ادتا 2 سدیم ترکیب می‌شود تا اثر طیف گسترده‌ای در ترکیب‌ها داشته باشد.این ماده اثر باکتریایی خوب، در برابر باکتری‌های گرم منفی دارد. همچنین بسیار پایدار و وابسته به pH نیست. در اکثر موارد تا 1٪ مجاز است، هرچند که تا 2.2٪ غیر تحریک‌کننده یا حساس‌کننده است.
5. اسیدهای آلی به عنوان نگهدارنده مواد آرایشی
- بنزوئیک اسید / بنزوات سدیم
- اسید سوربیک / پتاسیم سوربات
- اسید لوولینیک
سطوح استفاده بالاتر از این ماده برای مؤثر بودن منجر به هزینه‌های بالاتر می‌شود. جهت استفاده از آن پایه آبی مورد نیاز است. اسیدهای آلی در برابر بیشتر قارچ‌ها که دارای اثر بخشی ضعیف در برابر باکتری‌ها هستند، مؤثر هستند.این اسیدها اغلب با سایر اسیدهای آلی یا دیازولیدینیل اوره برای اثر بخشی طیف گسترده ترکیب می‌شود. در نظر گرفته می‌شود “گزینه‌های طبیعی” اگرچه آن‌ها اغلب به صورت مصنوعی ساخته می‌شوند. جهت استفاده از این مواد به pH 2-6 نیاز دارید.
محصولات حاوی مواد نگهدارنده آرایشی
- عطر
- رژ لب
- شامپو
- نرم‌کننده
- لوسیون
- مرطوب‌کننده
- پاک‌کننده‌های صورت و دوش
- لاک ناخن
- چسب ناخن
- ژل مو
- محصولات صاف‌کننده مو
- شامپو مخصوص کودک
- شست‌وشوی بدن / صابون
- لوازم آرایشی و محصولات ضد پیری به‌کار برده می‌شود.
