معرفی گاز استیلن
گاز استیلن یک ماده مولکولی گازی و یک آلکیل است. این ماده (بانام سیستماتیک: اتین) ترکیب شیمیایی با فرمول C2H2 است. یک هیدروکربن و ساده‌ترین آلکین است. به صورت گاز بی‌رنگ به طور گسترده‌ای به عنوان سوخت و ماده اولیه ترکیبات شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گاز استیلن به شکل خالص آن ناپایدار است و بنابراین معمولاً به عنوان محلول مورد استفاده قرار می‌گیرد. گاز استیلن خالص بی‌بو است، اما نمونه تجاری آن به دلیل ناخالصی‌ها معمولاً بوی مشخصی دارد. گاز استیلن به عنوان یک آلکیل به صورت اشباع‌نشده است زیرا دو اتم کربن آن در یک پیوند سه‌گانه با هم پیوند دارند. پیوند سه‌گانه کربن-کربن هر چهار اتم را با زاویه پیوند CCH 180 درجه در یک خط مستقیم قرار می‌دهد.
استیلن ترکیبی سمی نیست، اما هنگامی که از کاربید کلسیم تولید می‌شود، می‌تواند حاوی ناخالصی‌های سمی مانند اثری از فسفین و آرسنیک باشد که به آن بوی مشخص سیر می‌بخشد.
تاریخچه گاز استیلن
گاز استیلن در سال 1836 توسط ادموند دیوی کشف شد، که آن را به عنوان “کاربورت هیدروژن جدید” معرفی کرد. این یک کشف تصادفی هنگام تلاش برای جداسازی فلز پتاسیم بود. از دهه 1950، گاز استیلن عمدتاً با احتراق جزئی متان تولید می‌شود. این یک محصول جانبی بهبود یافته در تولید اتیلن با ترک‌خوردگی هیدروکربن‌ها است. در سال 1983 حدود 400000 تن با این روش تولید شد، تا دهه‌ی 1950، گاز استیلن عمدتاً با احتراق جزئی متان تولید می‌شود، که یک محصول جانبی بهبود یافته در تولید اتیلن با ترک‌خوردگی هیدروکربن‌ها است.
در سال 1983 حدود 400000 تن با این روش تولید شد. حضور آن در اتیلن به دلیل ویژگی انفجاری و توانایی مسموم‌کردن کاتالیزورهای زیگلر- ناتا معمولاً نامطلوب است. این ماده به‌طور انتخابی در اتیلن هیدروژنه می‌شود و معمولاً از کاتالیزورهای Pd-Ag استفاده می‌شود.
تا دهه 50، هنگامی که نفت زغال‌سنگ را به عنوان منبع اصلی فرآورده می‌کرد. گاز استیلن (و بخش معطری از ذغال‌سنگ) منبع اصلی مواد شیمیایی آلی در صنایع شیمیایی بود. این ماده توسط هیدرولیز کاربید کلسیم تهیه شد، واکنشی که توسط فردریش وهلر در سال 1862 کشف شد و هنوز برای دانشجویان آشنا بود:
CaC2 + 2H2O → Ca (OH) 2 + C2H2
تولید کاربید کلسیم نیاز به درجه حرارت بسیار بالا، 2000 درجه سانتی‌گراد دارد و استفاده از کوره قوس الکتریکی را ضروری می‌کند. در ایالات متحده، این روند بخش مهمی از انقلاب اواخر قرن نوزدهم در شیمی بود که توسط پروژه عظیم برق آبی در آبشارهای نیاگارا امکان‌پذیر شد.
سایر محصولات ما: کربنات پتاسیم
