خرید آنروفلوکساسین
پیشگامان شیمی به عنوان یکی از بزرگترین واردکنندگان مواد اولیه دارویی با چندین دهه تجربه، آنروفلوکساسین را با بالاترین و خالص‌ترین کیفیت برای چندین کاربرد در صنایع دارویی وارد می‌کند.
اطلاعات اولیه آنروفلوکساسین
آنروفلوکساسین یک آنتی‌بیوتیک با طیف گسترده‌ای است که در داروهای دامپزشکی برای درمان حیوانات درگیر با برخی از عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. آنروفلوکساسین ممکن است یک گزینه درمانی مناسب برای سودوموناس آئروژینوزا، کلبسیلا، E.coli.، انتروباکتر، کامپیلوباکتر، شیگلا، سالمونلا، آئروموناس، هموفیلوس، پروتئوس، یرسینیا، سراشیا، ویبریو، بروسلا، کلامیدیا، استافیلو کوکی (از جمله برخی از سویه‌های مقاوم به متی‌سیلین)، مایکوپلاسما و مایکوباکتریوم باشد.
این دارو متعلق به دسته‌ای از آنتی‌بیوتیک‌ها است که به عنوان فلوروکینولون شناخته می‌شود و گزینه درمانی مناسبی در برابر عفونت‌های ناشی از ویروس‌ها، قارچ‌ها یا انگل‌ها نیست.
ساختار شیمیایی آنروفلوکساسین
آنروفلوکساسین یک اسید کینولین مونوکربوکسیلیک است که اسید 1،4-دی هیدروکینولین-3-کربوکسیلیک است که توسط یک گروه اکسو در موقعیت 4، یک گروه فلورو در موقعیت 6، یک گروه سیکلوپروپیل در موقعیت 1 و یک گروه 4 اتیل پیپرازین-1-ایل در موقعیت 7 جایگزین می‌شود.
این یک ماده ضد باکتری دامپزشکی است که برای درمان حیوانات خانگی استفاده می‌شود. این ماده به عنوان یک عامل ضد باکتری، یک ماده ضد پلاستیک و یک ماده ضد میکروبی نقش دارد. این یک کینولین مونوکربوکسیلیک اسید، یک کینولون، یک ترکیب ارگانوفلورین، یک N-آلکیل پیپیرازین، یک N-آریل پیپیرازین و یک عضو سیکلوپروپان است.
نحوه اثرگزاری فلوروکینولون‌ها
فلوئوروکینولون‌ها مواد ضد باکتری مصنوعی و با طیف گسترده با فعالیت ضد باکتری هستند. آن‌ها اثرات خود را با اتصال به DNA ژیراز باکتریایی و مهار آن اعمال میکنند. این آنزیم ابرپوشش DNA سلولی را ایجاد می‌کند که برای سنتز DNA باکتری مورد نیاز است.
توضیحات: فلوروکینولون‌ها عوامل ضد باکتری دارای طیف گسترده‌ای با فعالیت in vitro علیه بسیاری از ارگانیسم‌های گرم منفی و گرم مثبت هستند.
مکانیسم عملکرد: کینولون‌ها با ایجاد تجزیه DNA باکتری در کمپلکس‌های آنزیمی DNA ژیراز، DNA و توپوایزومراز نوع IV به سرعت سنتز DNA را مهار میکنند و منجر به مرگ سریع باکتری می‌شود.
موارد مصرف: سالمونلوز، کولیباسیلوز، وبا پرندگان، سودوموناس آئروژینوزا (آنروفلوکساسین)
| Dosage: | مرغ | بوقلمون | کبوتر |
| آنروفلوکساسین | 10 mg/kg | 10 mg/kg | 15 mg/kg |
| دانوفلوکساسین | – | 6 mg/kg | – |
| فلومکین | 18-20 mg/kg | – | – |
| نورفلوکساسین | 15 mg/kg | – | – |
| دیفلوکساسین | 10 mg/kg | – | – |
تداخلات دارویی: با استفاده از کینولون‌ها تداخلات متفاوتی بین این ترکیب و داروهای مختلف ایجاد می‌شود. با استفاده همزمان از ترکیباتی که حاوی کاتیون‌های فلزی چند ظرفیتی مانند آلومینیوم، منیزیم، روی، آهن و کلسیم هستند، جذب کینولون‌ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
باقیمانده: در صورت تزریق خوراکی یا تزریق IM به مرغ‌های تخم‌گذار، باقی مانده های فلوروکینولون حدود 24 ساعت پس از اولین دوز در تخم مرغ ظاهر می‌شود و پس از قطع درمان چندین روز در زرده و آلبومین باقی می‌ماند.
موارد استفاده از داروهای دامپزشکی حاوی آنروفلوکساسین
آنروفلوکساسین با مهار روند سنتز DNA در سلول‌های باکتریایی، که منجر به مرگ سلول می‌شود، عمل می‌کند. این دارو معمولاً برای درمان طیف وسیعی از عفونت‌های باکتریایی از جمله عفونت‌های پوستی، مجاری ادراری و دستگاه تنفسی و همچنین عفونت‌های ناشی از زخم استفاده می‌شود.
در برابر باکتری‌های بی هوازی موثر نیست و می‌تواند به طور متفاوتی در برابر عفونت‌های استرپتوکوک مؤثر باشد. این ترکیب طیف فعالیتی مشابه سیپروفلوکساسین دارد اما نشان داده شده است که آنروفلوکساسین فراهمی زیستی بهتری دارد. به جز مایع مغزی – نخاعی، آنروفلوکساسین در اکثر بافت‌های بدن به سطوح درمانی می‌رسد.
این امر آن را برای انتخاب عفونت‌های دشوار درمان، به ویژه در مواردی که به آنتی‌بیوتیک طولانی مدت نیاز دارند، به یک انتخاب بسیار جذاب آنتی‌بیوتیکی تبدیل می‌کند. برخی از نمونه‌ها ممکن است استئومیلیت، عفونت‌های سینوسی، اوتیت، عفونت‌های شدید بافت نرم، پریتونیت و پلوریت یا ذات الریه باشد.
عوارض جانبی بالقوه آنروفلوکساسین
این دارو می‌تواند برخی از بیماران حیوانی را دچار عوارض جانبی خاص، به طور کلی اسهال یا مدفوع شل کند. در موارد بسیار نادر، یک حیوان می‌تواند تشنج را تجربه کند، در حالی که حیوانات جوان‌تر می توانند دچار تورم مفاصل، بی‌حالی عمومی و در برخی موارد، آسیب غضروف در صورت قرار گرفتن در معرض دوز بالاتر از حد توصیه شده و کمتر از سن توصیه شده شوند.
تداخلات دارویی با آنروفلوکساسین
آنروفلوکساسین می‌تواند با یک یا چند دارو تداخل کند. داروهای معمول شامل مکمل‌های آهن، آنتی‌اسیدها و محافظ‌های معده هستند. از دادن محصولات لبنی (مانند پنیر، پنیر خامه‌ای یا ماست) خودداری کنید زیرا کلسیم می‌تواند به دارو متصل شود و اثربخشی آن را محدود کند.
موارد احتیاطی استفاده
آنروفلوکساسین برای استفاده در دامپزشکی مناسب است. با این حال، این دارو نباید در توله سگ‌های 28 هفته یا کمتر تجویز شود. این دارو باید در بیماران دامپزشکی مستعد تشنج با احتیاط مصرف شود. برای بیماران با اختلالات شدید کلیوی یا کبدی نیز می‌توان دوزهای آن را تنظیم کرد. این دارو نباید در حیواناتی که آلرژی یا حساسیت بیش از حد به آن یا سایر داروهای هم رده (ماربوفلوکساسین، سیپروفلوکساسین و…) دارد، تجویز شود.
هیدراتاسیون باید کنترل شود و از مایع درمانی در حیواناتی که در معرض خطر کم آبی هستند استفاده شود. آنروفلوکساسین نباید برای پرفیوژن آنتی‌بیوتیک منطقه‌ای استفاده شود زیرا بیش از حد تحریک کننده است و می‌تواند باعث واسکولیت شود. آنروفلوکساسین هم توسط متابولیسم کلیه و هم از طریق کبد از بین می‌رود.
مقدار و تجویز آنروفلوکساسین
این ترکیب برای استفاده در سگ و گربه تایید شده است. در سگ‌ها می‌توان این دارو را از راه خوراکی، عضلانی یا وریدی تجویز کرد. این فقط برای استفاده خوراکی در گربه‌ها مجاز است هر چند اطلاعات منتشر شده در مورد استفاده عضلانی وجود دارد. یکی از ویژگی‌های مثبت آنروفلوکساسین این است که از طریق خوراکی به خوبی جذب می‌شود و در بسیاری از موارد می‌تواند یک بار در روز تجویز شود.
نشان داده شده است که فلوروکینولون‌ها از جمله آنروفلوکساسین در صورت تجویز دارو در دوزهای بالا باعث بروز ناهنجاری های غضروف مفصلی می‌شوند. هنگام استفاده از این ترکیب باید سن و نژاد بیمار در نظر گرفته شود. نژادهای بزرگ و غول پیکر به دلیل رشد طولانی‌تر می‌توانند بیشتر در معرض خطر باشند.
ثابت شده است که این ترکیب در سگ‌های باردار و شیرده مناسب است. با این حال، به دلیل مشکلات غضروف مفصلی، باید از آن اجتناب شود، مگر اینکه مزایای آن به وضوح بیشتر از خطرات برای توله سگ باشد. این کار در گربه‌ها تکرار نشده است.
آنروفلوکساسین به خوبی از راه خوراکی و داخل وریدی جذب می‌شود. به طور کلی از نظر عضلانی استفاده نمی‌شود زیرا بیش از حد تحریک‌کننده است. اگرچه مطالعاتی در مورد اسب انجام نشده است، اما خطر ابتلا به ناهنجاری های غضروف رشد در آنتی بیوتیک‌های فلوروکینولون‌ها وجود دارد. از آنجا که انتظار می‌رود اسب‌ها ورزشکار باشند، استفاده از آنروفلوکساسین در اسب جوان باید با دقت در برابر خطر احتمالی ناهنجاری غضروف سنجیده شود.
ایمنی
این ترکیب در حال حاضر توسط FDA برای درمان حیوانات خانگی و حیوانات اهلی در ایالات متحده تأیید شده است. در سپتامبر 2005، FDA تصویب آنروفلوکساسین را برای استفاده در آب برای درمان گله‌های طیور پس گرفت، زیرا این عمل برای تقویت تکامل سویه‌های مقاوم در برابر فلوروکینولون باکتری کامپیلوباکتر، یک پاتوژن انسانی، ذکر شد.
