صابون نیز یک عامل پاک‌کننده است که از یک یا چند نمک یا اسید چرب تشکیل شده است. در ادامه مقاله به ماده کف کننده صابون می‌پردازیم.
مواد صابون سازی
مهم‌ترین ماده کف کننده صابون سازی هیدروکسید سدیم یا هیدروکسید پتاسیم، چربی‌های حیوانی یا گیاهی و سایر افزودنی‌های بهداشتی هستند.
ماده قلیایی:
سود سوزآور (NaOH) معمولترین مواد اولیه صابون و ماده کف کننده صابون سازی است. نام شیمیایی سود سوزآور هیدروکسید سدیم (سدیم هیدروکسید) است.
یکی دیگر از انواع مواد قلیایی هیدروکسید پتاسیم است که تحت عنوان پتاس نیز شناخته می‌شود. نوع ماده قلیایی مورد استفاده بر خواص نهایی محصول صابون مؤثر است.
برای مثال، پتاس dl موجب ایجاد نرمی بیشتر در صابون می‌شود، در حالی که آب قلیایی قالب صابون سخت‌تری را تولید می‌کند.
چربی‌ها:
یکی از ماده کف کننده صابون سازی چربی است. می‌توان انواع بسیار گوناگونی از چربی‌های حیوانی و گیاهی را در ساخت صابون به کار گرفت.
صابون‌سازان سنتی از چربی حیوانی (چربی خوک یا پیه نهنگ) ذخیره شده از پخت و پز و قصابی استفاده می‌کردند. به هر حال، تنوع گسترده‌ای از چربی‌های گیاهی را می‌توان جایگزین چربی حیوانی کرد.
این چربی‌ها عبارتند از: چربی نارگیل، پسته، مغز بادام، خرما، زیتون و سویا. اسیدهای چرب متفاوتی در روغن‌های طبیعی وجود دارند.
از این رو، مطابق با نوع چربی استفاده شده، خواص و بافت‌های متفاوتی در صابون ایجاد می‌شوند. برای مثال، مولکول‌های اسیدی چربی خوک بلندتر هستند و صابون بسیار سختی را، که به سختی با آب حل می‌شود، تولید می‌کند.
اما مولکول‌های چرب موجود در چربی نارگیل کوتاه‌تر هستند و یک صابون نرم‌تر را می‌سازند که دارای کف بیشتری است. روغن‌های متفاوت را برای ساخت صابونی که از نرمی و خواص کف کنندگی مطلوبی برخوردار است، می‌توان با یکدیگر ترکیب کرد.
افزودنی‌ها:
افزودنی‌ها یکی از ماده کف کننده صابون سازی است که نقش مهمی دارد. معمولاً افزودنی‌ها را به منظور افزایش کیفیت محصول اضافه می‌کنند.
عناصر طبیعی مراقبت از پوست از قبیل: آلوئه‌ورا، عسل و بلغور جو دو سر را می‌توان به صابون اضافه کرد. البته معمولاً عطر‌ها و رایحه‌ها را نیز به صابون می‌افزایند. همچنین نگه دارنده ها نیز برای افزایش طول عمر قالب‌های صابون افزوده می‌شوند.
گلیسیرین:
ماده گلیسرین اساساً به عنوان نرم‌کننده و تقویت‌کننده بافت به مواد اولیه صابون سازی اضافه می‌شود. اما سوربیتول هم نرم‌کننده دیگری است که همراه با گلیسرین استفاده می‌شود.
این ماده معمولاً به منظور کمک به شفاف کردن بیشتر صابون ها به کار می‌رود. کاربرد دی اکسید تیتانیوم مات کردن صابون است.
نمک‌های سدیم یا پتاسیم و اسیدهای چرب گوناگون اصلی‌ترین مواد اولیه صابون سازی هستند. یعنی یک سر صابون قطبی و سر دیگر آن هیدروکربنی است.
با افزودن مقدار اندکی صابون به آب، سر کربوکسیلات آن که آب دوست است در آب حل می‌شود، اما سر هیدروکربنی آن که آب گریز است در آب حل نمی شود.
صابون در آب داغ بهتر حل می‌شود؛ چرا که با افزایش دما کشش سطحی آب کاهش می‌یابد و سر نا قطبی راحت‌تر در بین مولکول‌های آب قرار می‌گیرد.
بخش آب دوست باید متشکل از یون هایی باشد که به راحتی در آب حل می شوند. مانند یون‌های فلزات قلیایی. به عنوان مثال نمک‌های پتاسیم، حلالیت بسیار خوبی دارند. به همین دلیل از آن‌ها در تهیه شامپو و خمیر ریش استفاده می‌شود.
تهیه ماده کف کننده صابون
صابون از نمک‌های سدیم یا پتاسیم اسیدهای چرب گوناگون تشکیل شده است. طی هزاران سال مصرف صابون رو به فزونی گذاشت تا ساخت آن برای راحتی و بهداشت بشر متمدن ضرورتی صنعتی یافت.
صابون یک ماده‌ی شوینده یک ترکیب شیمیایی و یا مخلوطی از ترکیبات شیمیایی است که به عنوان عامل پاک کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. ماده کف کننده صابون نیز یک عامل پاک‌کننده است که از یک یا چند نمک یا اسید چرب تشکیل شده است.
سود سوزآور (NaOH) معمولترین ماده کف کننده صابون است. نام شیمیایی سود سوزآور هیدروکسید سدیم (سدیم هیدروکسید) است.
یکی دیگر از انواع مواد قلیایی هیدروکسید پتاسیم است که تحت عنوان پتاس نیز شناخته می‌شود. نوع ماده قلیایی مورد استفاده بر خواص نهایی محصول صابون مؤثر است.
شما برای تهیه ماده کف کننده صابون می‌توانید به سایت معتبر پیشگامان شیمی مراجعه نمائید. شما با شناخت انواع صابون و مواد اولیه آن می‌توانید بهترین مواد در هر زمینه‌ای را که می‌خواهید از این شرکت تهیه کنید. موادی که توسط این تیم تأمین می‌شود در تمامی زمینه‌های پزشکی و دارویی، صنعتی و … است.
