استفاده از ضد آفتاب در دهه‌های گذشته افزایش یافته است، زیرا رسانه‌ها و پزشکان مزایای آن را برای محافظت در برابر سرطان پوست، اشعه ماورا UV و آفتاب سوختگی بیان می‌کنند. مشکل این بازار میلیارد دلاری در سال: همه ضد آفتاب‌ها برابر نیستند و گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که برخی ضد آفتاب‌ها ممکن است مضر باشند.
همچنین، در حالی که مصرف این محصول در حال افزایش است، میزان سرطان پوست نیز افزایش می‌یابد. گزارش‌های جدید نشان می‌دهد ممکن است که بین آن‌ها ارتباطی وجود داشته باشد.
دو روش وجود دارد که کرم ضد آفتاب می‌تواند از پوست در برابر آفتاب محافظت کند: با یک مانع معدنی یا یک ماده شیمیایی.
فهرست مطالب:
انواع ضد آفتاب‌ها
ضد آفتاب‌های معدنی
گزینه‌های معدنی معمولاً شامل موادی مانند اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم هستند که یک مانع فیزیکی برای محافظت از پوست در برابر آفتاب ایجاد می‌کنند. متخصصان پوست موافق هستند که در صورت استفاده صحیح، فرمولاسیون مواد معدنی می‌تواند مؤثر باشد و حتی برای کودکان و پوست‌های حساس نیز بی‌خطر است.
آن‌ها با ایجاد یک لایه محافظتی فیزیکی روی پوست کار می‌کنند. بسیاری از گزینه‌های ضد آفتاب با طیف گسترده‌ای از مواد معدنی، محافظت در برابر آب در برابر اشعه UVA و UVB را ایجاد می کنند. با این وجود برچسب‌ها را با دقت بخوانید، مانند همه این کارها نیست، و من هنوز هم از لباس‌ها و کلاه‌های محافظ استفاده می‌کنم تا حتی با ضد آفتاب‌های معدنی در معرض خطر قرار نگیرم.
ضد آفتاب‌های شیمیایی
محافظت بر پایه شیمیایی از یک یا چند ماده شیمیایی از جمله اکسی بنزون، آووبنزون، octisalate، octocrylene، homosalate و octinoxate استفاده می‌کند.
این مواد شیمیایی برخی نگرانی‌های خاص را ایجاد می‌کنند زیرا بسیاری از آن‌ها قادر به عبور از پوست و سایر بافت‌ها هستند.
با استفاده از این مواد شیمیایی، پرسیدن سوالاتی از جمله موارد زیر حائز اهمیت است:
- آیا این از پوست عبور می‌کند و به بافت‌های دیگر بدن وارد می‌شود؟
- آیا این ماده شیمیایی توانایی ایجاد اختلال در هورمون‌ها به خصوص در کودکان را دارد؟
- آیا واکنش‌های طولانی مدت یا آلرژی نسبت به این مواد شیمیایی وجود دارد؟
مواد شیمیایی مختل‌کننده غدد درون‌ریز
این تحقیقات جدید توسط EWG نشان می‌دهد که مواد شیمیایی که معمولاً در ضد آفتاب استفاده می‌شود ممکن است باعث اختلال غدد درون‌ریز، استروژن باشد و در روند تیروئید و سایر هورمون‌های بدن تداخل ایجاد کند.
با مطالعه اخیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، رایج‌ترین ماده شیمیایی ضد آفتاب، اکسی بنزون، در 96٪ مردم یافت شد. این امر نگران‌کننده است زیرا اکسی بنزون یک ترکیب است که باعث اختلال غدد درون‌ریز می‌شود، می‌تواند تعداد اسپرم را در مردان کاهش دهد و ممکن است به آندومتریوز در زنان کمک کند.
EWG نسبت به استفاده از اکسی بنزون، به ویژه در کودکان یا زنان باردار / شیرده هشدار می‌دهد.
نگرانی‌های زیست محیطی و آسیب‌های صخره‌های مرجانی
نگرانی‌های زیست محیطی همچنین باعث شد هاوایی ضدآفتاب‌های حاوی اکسی بنزون و اکتینواکسات را ممنوع کند. در این ممنوعیت این مواد شیمیایی به عنوان مضر برای صخره‌های مرجانی و زندگی موجودات در اقیانوس‌ها ذکر شده است. مکان‌های دیگری نیز از این قانون پیروی کرده‌اند، از جمله مکان‌هایی مانند کی وست در فلوریدا.
این ممنوعیت براساس مطالعاتی انجام شد که نشان می‌دهد، این مواد شیمیایی می‌توانند باعث تغییر شکل، سفید شدن، آسیب DNA و حتی مرگ در صخره مرجانی شوند. صخره‌های مرجانی برای اکوسیستم اقیانوس مهم هستند، بنابراین این مشکل عواقب گسترده‌ای دارد.
عدم آزمایش
از بین بیش از 1400 ضد آفتاب که توسط EWG آزمایش شده است، فقط 5٪ از استانداردهای ایمنی خود برخوردار بوده و بیش از 40٪ به عنوان بالقوه مؤثر در سرطان پوست ذکر شده‌اند.
دلیل اینکه کرم‌های ضد آفتاب ممکن است در واقع منجر به سرطان پوست شود را توضیح می دهیم، اما یکی از دلایل آن این است که یک ویتامین A، رتینیل پالمیتات، که اغلب در ضد آفتاب‌ها استفاده می‌شود، رشد سلول‌های سرطانی را تا 21٪ تسریع می‌کند.
گزینه‌های اسپری در سال‌های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند، اما خطرات اضافی به ویژه در صورت استنشاق دارند. محققان هشدار می‌دهند که نباید از ضد آفتاب‌های اسپری برای کودکان استفاده شود و بزرگسالان باید احتیاط کنند و از استفاده نکردن روی صورت و استنشاق آن‌ها اطمینان حاصل کنند.
بسیاری از آن‌ها همچنین حاوی متیل ایزوتیازولینون هستند، که انجمن درماتیت تماسی آمریکا به عنوان “آلرژن سال” خود نام‌گذاری کرد.
گزارش اخیر EWG، نوتروژنا را به عنوان مارک شماره 1 برای جلوگیری از آن ذکر کرده است، با ذکر غلظت زیاد اکسی بنزون و سایر مواد شیمیایی مختل‌کننده هورمون، و همچنین ادعاهای گمراه‌کننده در مورد میزان SPF آن‌ها.
ضد آفتاب ممکن است احتمال قرار گرفتن در معرض بیش از حد را افزایش دهد!
FDA همچنین ادعا می‌کند که هم اکنون مقادیر بالاتر فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) مزایای بیشتری به همراه دارد. این اعداد بالاتر ممکن است احساس کاذب امنیتی داشته باشند و منجر به قرار گرفتن در معرض طولانی‌تر (و ایمن‌تر) شوند.
به همین دلیل، FDA اخیراً پیشنهاد کرده است که ادعاهای SPF در ضد آفتاب را به 60 کاهش دهد. EWG یک قدم جلوتر می‌رود، پیشنهاد می‌کند از ضد آفتاب‌های بالاتر از SPF 50 جلوگیری شود.
گزینه‌های بهتر در اروپا
مانند بسیاری از جنبه‌های تامین مواد غذایی ما، اروپا استانداردهای سختگیرانه‌تری نیز برای محافظت در برابر آفتاب دارد. در حقیقت، بسیاری از ضد آفتاب‌های ایالات متحده برای فروش در اروپا بسیار ضعیف هستند و از محافظت UVA بسیار کمتری برخوردار هستند. UVA باعث آفتاب سوختگی نمی‌شود اما می‌تواند باعث پیری شود و همچنین ممکن است از عوامل ایجاد ملانوم باشد.
تأثیر ضد آفتاب بر ویتامین D
ما قبلاً اثبات کرده‌ایم که برخی از ضد آفتاب‌ها مضر است و ممکن است ضرری بیش از فایده داشته باشد، اما یک ملاحظه مهم دیگر که اغلب نادیده گرفته می‌شود: ویتامین D است.
بسیاری از فرمول بندی‌ها توانایی بدن در تولید ویتامین D را کاملاً مسدود می‌کنند. از نظر آماری، 75٪ از ما کمبود ویتامین D داریم و کمبود ویتامین D با خطر بالاتر سرطان و بیماری‌های قلبی مرتبط است (که سالانه افراد بیشتری از طریق سرطان پوست می‌میرند).
ما با کوکتل‌های شیمیایی سروکار داریم که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را تا حد زیادی افزایش دهند و تولید ویتامین D را به نام جلوگیری از سرطان پوست کاهش دهند و خطر ابتلا به بیماری‌های گسترده مرتبط با کمبود ویتامین D را افزایش دهند.
یادداشت مهم
مبحث مضر بودن ضد آفتاب مبحث بارگذاری شده‌ای است. برای اینکه واضح باشد، نمی‌گوییم که نباید در معرض آفتاب (به ویژه قرار گرفتن در معرض نور زیاد) احتیاط کنیم، با این حال، هرچه شواهد بیشتری در مورد خطرات بسیاری از ضد آفتاب‌ها و پتانسیل آن‌ها در افزایش میزان سرطان پوست به دست می‌آید، مهم نیست که به ضد آفتاب‌ها وابسته باشید یا فکر نکنید که استفاده منظم از ضد آفتاب خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش می‌دهد. توصیه می‌شود به لباس محافظ متوسل شوید یا به دنبال سایه باشید تا از قرار گرفتن در معرض بیش از حد آفتاب جلوگیری کنید.
اکثر منابع و متخصصان پوست موافقند که ضد آفتاب‌ها با اکسید روی غیر نانو و دی اکسید تیتانیوم به عنوان مواد موثره در صورت استفاده از روش صحیح در برابر آفتاب سوختگی ایمن و موثر هستند. بسیاری از گزینه‌های معدنی همچنین برای پوست‌های حساس و برای کودکان ایمن‌تر هستند و همان نگرانی‌های ضدآفتاب‌های شیمیایی را ندارند.
برخی از ضد آفتاب‌های معدنی با این مواد نیز حاوی برخی از مواد شیمیایی فوق هستند و همان خطرات را دارند.
بعلاوه، اگر از نانو ذرات اکسید روی یا اکسید تیتانیوم استفاده شود، این‌ها می‌توانند وارد بدن شوند و همچنین خطرات را به همراه داشته باشند. از آنجا که این‌ها موانع فیزیکی دارند، تعیین دقیق SPF برخی از ضد آفتاب‌های معدنی نیز دشوارتر است.
محافظت در برابر UVA و UVB را بررسی کنید
SPF را بررسی کنید تا ایده رتبه بندی UVB را بدست آورید. این به شما می‌گوید که یک ضد آفتاب خاص تا چه اندازه از اشعه ماوراء بنفش B (UVB) محافظت می‌کند. این عدد قرار است نشان‌دهنده این باشد که چه مدت فرد می‌تواند در آفتاب بماند. به عبارت دیگر، اگر شخصی به طور معمول در 5 دقیقه می‌سوزد، یک SPF 20 باید این پنجره را به 100 دقیقه گسترش دهد.
SPF درجه UVA را مشخص نمی‌کند، بنابراین حتماً این مورد را نیز بررسی کنید. یک برچسب باید حاوی محافظت در برابر UVA باشد یا پوشش طیف گسترده یا چند طیف را نشان دهد. لباس‌های محافظ اغلب در مقایسه با ضد آفتاب برای محافظت در برابر UVA مؤثرتر هستند.
