فتالات در مواد غذایی

فتالات در مواد غذایی چه کاربردی دارد؟

برای آن دسته از افراد که علاقه‌مند به مصرف محصولات مراقبت شخصی غیرسمی هستیم، تلاش برای پیمایش در فهرست رو به رشد مواد شیمیایی برای اجتناب از آن‌ها می‌تواند طاقت فرسا باشد. فتالات‌ها در گروه کاری محیط زیست “لیست کثیف مختل‌کننده‌های غدد درون‌ریز” هستند، اما آن‌ها دقیقاً چه هستند و چه آسیب‌هایی ایجاد می‌کنند؟

کاربرد فتالات در مواد غذایی

فتالات‌ها گروهی از مواد شیمیایی هستند که برای نرم‌تر کردن، انعطاف‌پذیری بیشتر و شکننده‌تر کردن برخی پلاستیک‌ها استفاده می‌شوند. سالانه دو میلیون تن از آن‌ها تولید می‌شود!

چگونه فتالات‌ها مورد استفاده قرار می گیرند؟

بیش از 20 نوع مختلف فتالات وجود دارد که معمولاً در صدها محصول استفاده می‌شود، مانند:

• مصالح ساختمانی و محصولات صنعتی مانند کفپوش‌های وینیل، چسب‌ها، شوینده‌ها، روغن‌های روان‌کننده، پلاستیک‌های خودرو، حلال‌ها، مواد، چسب‌ها، لاک‌ها و سیم‌ها و کابل‌کشی‌های ماشین‌آلات و لوازم خانگی.
• محصولات خانگی: پرده دوش، کاغذ دیواری، مینی‌پرده وینیل، بسته‌بندی مواد غذایی و بسته‌بندی پلاستیکی، شیلنگ باغ، جوهر چاپ، کالاهای ورزشی
• تجهیزات پزشکی: لوله، کیسه‌های ذخیره‌سازی، کیسه‌های مایع و خون، کاتترها، لوله‌های تغذیه، تجهیزات بیهوشی و دیالیز
• اسباب‌بازی‌ها و پوشاک: اسباب‌بازی‌های بادی، کت بارانی، چکمه‌های لاستیکی
• لوازم آرایشی: لاک ناخن، عطر، اسپری مو

نگرانی در مورد قرار گرفتن در معرض فتالات

قرار گرفتن در معرض فتالات‌ها می‌تواند از طریق خوردن، استنشاق و از طریق تماس با پوست رخ دهد. ظروف نگهداری پلاستیکی می‌توانند غذاها و نوشیدنی‌ها را آلوده کنند. می‌توانیم گرد و غباری را تنفس کنیم که با کاغذ دیواری وینیل، مینی‌پرده‌ها، پرده‌های دوش یا کف‌پوش‌های وینیل اخیراً نصب شده در تماس است. وقتی مواد آرایشی حاوی فتالات را روی پوست و نزدیک غشاهای مخاطی خود قرار می‌دهیم، می‌توانیم مقادیر کمی را جذب کنیم.

نگرانی خاص فتالات‌های مورد استفاده در تجهیزات پزشکی است. این می‌تواند برای کسانی که اغلب نیاز به درمان‌های پزشکی IV دارند، مانند بیماران دیالیزی یا بیماران هموفیلی که نیاز به تزریق خون دارند، مشکل ایجاد کند.

فتالات‌ها و اثرات آن‌ها می تواند یک خطر شغلی برای کسانی باشد که در تولید پلاستیک یا با بسیاری از محصولات صنعتی حاوی مواد شیمیایی کار می‌کنند. افرادی که در معرض خطر هستند عبارتند از افرادی که در ساخت و ساز و بازسازی خانه کار می‌کنند، نقاشان، چاپگرها و کسانی که در تولید پلاستیک کار می‌کنند.

با این حال، کودکان، به ویژه در داخل رحم در مراحل حیاتی رشد جنین، در معرض بیشترین خطر قرار گرفتن در معرض قرار دارند. نوزادان و کودکان نوپا زیر 36 ماه نیز در معرض خطر هستند زیرا به طور طبیعی چیزهایی را در دهان خود قرار می‌دهند، به خصوص اسباب‌بازی‌های خود (که اغلب پلاستیکی هستند).

اثرات فتالات‌ها؟

بزرگترین نگرانی نحوه تأثیر فتالات‌ها بر اندام ها و هورمون‌های تولید مثلی است، به ویژه در مردان پیش از بلوغ. برخی از آن‌ها با سرطان سینه و سایر سرطان‌ها، آلرژی‌ها، چاقی، تیروئید و سایر اختلالات هورمونی مرتبط هستند.

برای درک این خطرات با جزئیات بیشتر، اجازه دهید به سه فتالات خاص نگاه کنیم.

دی اتیل هگزیل فتالات DEHP/DOP

DEHP یا DOP بیشتر به عنوان یک نرم‌کننده در محصولات پلیمری، اغلب در PVC انعطاف‌پذیر استفاده می‌شود. PVC انعطاف‌پذیر (پلی وینیل کلراید) برای ساخت تعدادی از محصولات از جمله مصالح ساختمانی مانند سقف، کابل، کفپوش و لوله‌های لوله‌کشی استفاده می‌شود. از DEHP برای ساخت کیسه‌های خون و تجهیزات دیالیز نیز استفاده می‌شود.

DEHP در محصولات مصرفی مانند پرده دوش، فضای داخلی خودرو و حتی توپ‌های ورزشی وجود دارد. بیشترین قرار گرفتن در معرض محصولات مصرفی در کودکان رخ می‌دهد و از اسباب‌بازی‌ها و سایر محصولات مربوط به مراقبت از کودک می‌آید. نوزادان می‌توانند در معرض 6 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز DEHP از طریق شیر مادر، یا 13 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز از طریق شیر خشک قرار بگیرند.

افراد همچنین ممکن است از طریق محیط در معرض DEHP و سایر فتالات‌ها قرار بگیرند، به ویژه برای کسانی که در نزدیکی صنایعی زندگی می‌کنند که از این ماده شیمیایی استفاده می‌کنند. حتی کسانی که در نزدیکی تأسیسات تولیدی زندگی نمی‌کنند، می‌توانند از طریق رواناب از محل‌های دفن زباله، لوله‌های PVC و ساختمان‌های ساخته شده با DEHP در معرض آب آلوده قرار بگیرند. این یکی از دلایلی است که ما استفاده از فیلترهای هوا و آب در خانه را در اولویت قرار می‌دهیم.

اثرات منفی فتالات‌ها و چرا باید از فتالات‌ها اجتناب کرد؟

مطالعاتی که سمیت DEHP را بررسی کرده اند نشان داده است که به طور خاص بر دو اندام تأثیر می‌گذارد: بیضه‌ها و کلیه‌ها. می‌تواند اندازه کلیه‌ها و بروز سنگ کلیه و همچنین اندازه سنگ‌ها را افزایش دهد.

DEHP همچنین می‌تواند باعث آتروفی بیضه‌ها، کاهش اندازه آن‌ها و در دوزهای بسیار بالا و ایجاد تغییراتی در اسپرم شود. به نظر می‌رسد که مردان پیش از بلوغ نسبت به بزرگسالان نسبت به اثرات آن حساس‌تر هستند.

مطالعات همچنین نشان می‌دهد که DEHP می‌تواند با عملکرد سیستم غدد درون‌ریز نر تداخل داشته باشد، بر رشد جنسی تأثیر بگذارد و باروری را در موش‌ها کاهش دهد.

بر اساس این مطالعات، اتحادیه اروپا مقادیر DEHP مورد نیاز برای ایجاد سمیت و اثرات منفی را برابر یا بیشتر از موارد زیر تعیین کرد:

• 8mg/kg/day برای تاثیر بر بیضه‌ها و رشد جنسی
• 20mg/kg/day برای تأثیر بر باروری
• 29mg/kg/day برای تاثیر بر کلیه‌ها

برای مقایسه، بیشترین میزان قرار گرفتن در معرض DEHP ناشی از تجهیزات و روش‌های پزشکی ضروری و نجات‌دهنده است. بزرگسالانی که همودیالیز طولانی مدت دریافت می‌کنند، متابولیت‌های DEHP را در ادرار در سطوح 3.1 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز تولید می‌کنند و تزریق خون نوزادان می‌تواند سطوح متابولیت 1.7 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز را در نوزادان ایجاد کند.

دی اتیل فتالات DEP

طبق نظرسنجی انجام شده توسط FDA در سال 2010، DEP تنها فتالاتی است که هنوز در لوازم آرایشی به عنوان حلال و تثبیت‌کننده در عطر استفاده می‌شود. در سال 2001 صنعت عطر سالانه حدود 4000 تن DEP استفاده می‌کرد.

به دلیل قوانینی که برای محافظت از فرمولاسیون عطرها وجود دارد، شرکت‌ها مجبور نیستند مواد تشکیل‌دهنده عطرهای موجود در محصولاتی مانند عطر، لوازم آرایشی، محصولات مراقبت از مو، مواد شوینده لباسشویی، نرم‌کننده‌های پارچه یا حتی شمع‌ها را فاش کنند.

سایر محصولات آرایشی که اغلب شامل DEP می شوند عبارتند از روغن‌ها و نمک‌های حمام، سایه چشم، اسپری مو، لوسیون‌های پس از اصلاح، لاک ناخن و پاک کننده ناخن.

همچنین می‌توان آن را در مسواک‌ها، بسته‌بندی‌های پلاستیکی، دافع پشه‌ها و حتی به‌عنوان یک ماده در پوشش‌های آسپرین یافت.

اتحادیه اروپا سطح مجاز قرار گرفتن در معرض روزانه DEP را mg/kg/day 4 توصیه می کند. این سطح بسیار بالاتر از سایرین است زیرا یکی از فتالات‌های بی خطر تلقی می‌شود. در مطالعات حیوانی ، دوزهای بسیار بالاتر از این برای ایجاد اثرات منفی مصرف شد.

اثرات رشدی

اغلب، عوارض جانبی فقط در فرزندان موش‌هایی که دوزهای DEP دریافت کرده‌اند، مشاهده می‌شود، که نشان می‌دهد این اثرات ممکن است طولانی‌تر از آنچه در حال حاضر مطالعه شده است باشد. این نقایص رشدی شامل تاخیر در باز شدن گوش، تأخیر در باز شدن چشم و تاخیر در باز شدن واژن در نوزادان نسل اول بود.

مطالعات رشد جنین که بر روی موش‌ها انجام شد، کاهش تعداد توله‌ها در هر بستر، کاهش وزن توله‌سگ در بدو تولد، و افزایش فراوانی تغییرات اسکلتی در نوزادان پس از دریافت دوزهای بالای DEP را به زنان باردار مشاهده کردند. در مردان نیز غلظت اسپرم اپیدیدیم کاهش یافته است.

نحوه قرار گرفتن در معرض DEP چگونه اتفاق می افتد؟

گزارش سال 2003 سازمان بهداشت جهانی در مورد این ماده شیمیایی تأکید کرد که این مطالعات ممکن است قطعی نباشد. DEP در اکثر تجهیزات آزمایشگاهی وجود دارد، بنابراین جلوگیری از آلودگی در گروه‌های کنترل دشوار است.

ما می‌توانیم از طریق مواد غذایی که در بسته‌بندی‌های پلاستیکی ذخیره شده یا حمل شده‌اند در معرض DEP قرار بگیریم. یک مطالعه در بریتانیا نشان داد که محصولات پخته شده در جعبه های ساخته شده از مقوای نازک با پنجره های پلاستیکی حاوی DEP دارای غلظت فتالات 1.7-4.5 میلی‌گرم بر کیلوگرم هستند، حتی اگر غذا با پلاستیک تماس نداشته باشد!

سطوح پایین حتی در بسته‌بندی فویل آلومینیومی نیز مشاهده شده است. مانند سایر فتالات‌ها، ما نیز می‌توانیم از طریق آب، هوا و تجهیزات پزشکی در معرض DEP قرار بگیریم.

خوشبختانه، بررسی‌هایی که در اوایل دهه 2000 انجام شد، نشان داد که میانگین سطح قرار گرفتن در معرض DEP بسیار کمتر از 4 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز است. یک نمونه آمریکایی در سال 2000 است که 97 زن 20 تا 40 ساله را مورد آزمایش قرار داد و نشان داد که میانگین قرار گرفتن در معرض 13 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز، (13 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز) و حداکثر غلظت 170 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز  بود. که 23.5 برابر کمتر از حد مجاز روزانه توصیه شده 4mg/kg/day است.

در حال حاضر DEP هیچ تهدیدی برای سلامتی انسان ندارد و بنابراین تنظیم نشده است.

دی بوتیل فتالات DBP

دی بوتیل فتالات وزن مولکولی کمتری نسبت به سایر فتالات‌ها دارد و اغلب در ترکیب با فتالات‌های با وزن بالاتر، به ویژه DEHP استفاده می‌شود. این ماده به عنوان حلال در بسیاری از رنگ‌های محلول در روغن، در جوهرهای چاپ، درزگیرها و مواد تزریق، چسب‌ها، پوشش‌های فیلم، حشره‌کش‌ها، سایر ترکیبات آلی و همچنین روان‌کننده الیاف در تولید نساجی استفاده می‌شود. همچنین به عنوان حلال عطر و تثبیت‌کننده، عامل تعلیق برای مواد جامد در ذرات معلق در هوا، روان‌کننده برای دریچه‌های آئروسل و نرم‌کننده در لاک ناخن استفاده شده است.

یک نگرانی عمده در مورد DBP برای مصرف‌کنندگان، سمیت آن برای اندام‌های تولید مثل و مسیرهای هورمونی است. بر اساس گزارشی که توسط کمیته محصولات دارویی برای استفاده انسانی، زیرمجموعه آژانس دارویی اروپا منتشر شده است، اعتقاد بر این است که DBP با مهار بیوسنتز تستوسترون بیضه جنین، «توسعه ساختارهای وابسته به آندروژن در حیوانات را مختل می‌کند».

اتحادیه اروپا استفاده از این ماده را در اسباب‌بازی‌ها، محصولات مراقبت از کودکان و لوازم آرایشی ممنوع کرده است. ایالت کالیفرنیا آن را به عنوان یک ماده سمی تولید مثل و رشد طبقه‌بندی کرده است. مطالعات نشان داده‌اند که DBP می‌تواند بیان ژن‌های مهم در سنتز هورمون های جنسی و در رشد اندام‌های تولید مثل را تغییر دهد.

بر اساس EWG ،DBP همچنین با تغییرات در تحرک اسپرم و کاهش غلظت اسپرم، کاهش باروری و تغییرات در سطح هورمون در مردان بالغ مرتبط است.

با این حال، شواهد کافی برای نتیجه‌گیری سرطان‌زا بودن آن وجود ندارد، اگرچه برخی منابع نشان می‌دهند که شواهد فزاینده به این موضوع اشاره دارد.

اثرات تیروئید

این فقط سیستم تولید مثل نیست که تحت تأثیر قرار می‌گیرد. یک مطالعه تایوانی در سال 2007 نشان داد که زنان باردار با غلظت‌های بالاتر DBP تمایل به کم کاری تیروئید دارند.

بر اساس این مطالعات انسانی و حیوانی، میزان مصرف روزانه قابل قبولی توسط سم شناسان کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی ایالات متحده 0.2 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز تعیین شده است. در اتحادیه اروپا، میزان مصرف روزانه قابل تحمل 0.01 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز تعیین شده است.

قرار گرفتن در معرض فتالات‌ها

منبع اصلی قرار گرفتن در معرض DBP برای جمعیت عمومی از طریق تامین غذا و به دنبال آن آب آشامیدنی، خاک و هوای محیط است. برخی از محققان بر این باورند که ما با استنشاق آن در معرض میزان قابل توجهی DBP قرار می‌گیریم.

کودکان بار دیگر به دلیل رفتارهای دهانی و سایر تماس‌ها در معرض بیشترین خطر قرار دارند. در یک مطالعه، معلمان و دانش‌آموزان یک مهد کودک آلمانی از نظر متابولیت‌های DBP در ادرارشان اندازه‌گیری شدند. داده ها نشان داد که کودکان سه برابر بیشتر از بزرگسالان دارای DBP در سیستم خود هستند.

شرکت کنندگان در این مطالعه پرسشنامه‌هایی را برای کمک به شناسایی منبع قرار گرفتن در معرض DBP پر کردند. از این اطلاعات، محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که استفاده از محصولات مراقبت از بدن و پوست ممکن است تأثیر قابل توجهی بر قرار گرفتن در معرض DBP کودکان داشته باشد.

برای کاهش فتالات‌ها چه اقداماتی انجام می‌شود؟

به لطف گروه‌های حمایت از مصرف‌کننده، کنگره با اتحادیه اروپا برخورد کرد و DEHP ،DBP و BBP (بوتیل بنزیل فتالات) را به مقدار بیش از 0.1٪ (1000 قسمت در میلیون) برای هر فتالات منفرد در اسباب‌بازی‌های کودکان یا محصولات مراقبت از کودکان طراحی شده برای تقویت خواب، تغذیه یا نوشیدن، یا کمک به دندان درآوردن یا مکیدن (پستانک) ممنوع کرد.

سه فتالات دیگر، DINP (دی ایزونونیل فتالات)، DIDP (دی ایزودسیل فتالات) و DnOP (دی-n-اکتیل فتالات) نیز به طور موقت به همان میزان ممنوع شدند، اما فقط برای اسباب‌بازی‌هایی که کودکان می‌توانستند در دهان بگذارند و همچنین محصولات مراقبت از کودک استفاده می‌شود.

در سال 2014، کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی ایالات متحده (CPSC) ممنوعیت دائمی دیگری برای پنج فتالات اضافی از اسباب بازی ها و اقلام مراقبت از کودکان پیشنهاد کرد. توصیه می‌کند که DIBP (دی ایزوبوتیل فتالات)، DnPP (دی-n-هگزیل فتالات)، DINP ،DPENP ،DHEXP و DCHP تحت همین مقررات برای همیشه ممنوع شوند و لغو ممنوعیت موقت DIDP و DnOP را توصیه می‌کند.

طبق مطالعه ای که توسط دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو انجام شد، به نظر می‌رسد که مقررات نرخ قرار گرفتن در معرض را بهبود بخشیده است. با این حال، در حالی که سطح فتالات‌های ممنوعه کاهش یافته است، شرکت‌ها آن‌ها را با فتالات‌های قانونی جایگزین می‌کنند که نشان داده شده است که اثرات منفی بر سلامت نیز دارد.

چگونه قرار گرفتن در معرض فتالات‌ها را محدود کنیم؟

حتی با قوانین اخیر، فتالات‌ها در دنیای مدرن ما همه جا وجود دارند. در حالی که منابع زیادی وجود دارد که ما نمی‌توانیم از آن‌ها اجتناب کنیم، راه‌های زیادی وجود دارد که می‌توانیم قرار گرفتن در معرض آن را محدود کنیم.

1. از پلاستیک کمتر در آشپزخانه استفاده کنید

احتمالاً قبلاً این را شنیده اید. ظروف پلاستیکی نگهداری مواد غذایی را با شیشه یا سرامیک مبادله کنید و از خرید مواد غذایی بسته‌بندی‌شده در پلاستیک خودداری کنید. هنگام خرید از فروشگاه مواد غذایی، کیسه‌های محصولات قابل استفاده مجدد را انتخاب کنید.

تلاش برای اجتناب از گوشت‌های بسته‌بندی شده پلاستیکی می‌تواند دشوار باشد، به خصوص هنگام خرید از بازارهای کشاورزی اغلب به معنای خرید از پیشخوان قصابی به جای برداشتن پروتئین از قسمت گوشت یا صحبت با یک کشاورز محلی در مورد بسته‌بندی در کاغذ یا مواد دیگر است.

کیسه‌های پلاستیکی قابل درزگیری برای تهیه وعده‌های غذایی هفتگی به عنوان راهی برای نگهداری باقی‌مانده یا سبزیجات خرد شده مفید هستند. کیسه‌های پلاستیکی بدون فتالات موجود است یا گزینه بهتر این کیسه‌های زیست تخریب‌پذیر هستند. ما همچنین به کیسه‌های ذخیره سیلیکونی ایمن برای مواد غذایی روی آورده‌ایم که نه تنها قابل استفاده مجدد هستند، بلکه قابل شستشو در ماشین ظرفشویی نیز هستند.

از آنجایی که فتالات‌ها محلول در روغن هستند، خرید روغن‌های پخت و پز در بطری‌ها و شیشه‌های شیشه‌ای بسیار مهم است.

2. از محصولات ساخته شده با وینیل، پی وی سی و پلاستیک شماره 3 خودداری کنید

اگر قصد نصب کف را دارید، سعی کنید از کفپوش‌های وینیل خودداری کنید، به خصوص اگر بچه‌های خردسال دارید. همچنین پرده‌های دوش بدون PVC وجود دارد که با ترکیبات آلی فرار، حمام شما را تا ماه‌ها بدبو نمی‌کند.

به دنبال تشک‌های بادی بدون PVC و/یا تشک‌های با روکش محافظ مطمئن باشید.

در حالی که مقررات مقدار برخی از فتالات‌ها را در اسباب بازی ها محدود می کند ، این اغلب برای وسایل مدرسه اعمال نمی‌شود. از کوله‌پشتی‌های پلاستیکی، جا مدادی و کلاسورها اجتناب کنید و پارچه یا مقوا را انتخاب کنید.

وقتی صحبت از اسباب‌بازی‌ها می‌شود، محدود کردن پلاستیک‌ها می‌تواند دشوار باشد. با این حال، گزینه‌های سازگار با محیط زیست و بدون فتالات در دسترس هستند. یا می‌توانید اسباب‌بازی‌های غیر پلاستیکی ساخته شده از چوب، پارچه یا فلز را انتخاب کنید. بلوک‌ها، خرس‌های عروسکی و دوچرخه‌ها اسباب‌بازی‌های کلاسیکی هستند!

3. از عطرها اجتناب کنید

از آنجایی که شرکت‌ها مجبور نیستند ترکیبات عطر خود را فاش کنند و فتالات‌ها اغلب برای تثبیت آن‌ها استفاده می‌شوند، انتخاب محصولات پاک‌کننده و زیبایی بدون عطر بسیار مهم است.

اگر “رایحه‌های تمیز” محصولات مورد علاقه خود را از دست دادید، همیشه می‌توانید چند قطره روغن ضروری مانند لیمو، اسطوخودوس و رزماری اضافه کنید و همیشه می‌توانید عطر خود را بسازید.

منبع:

• What Are Phthalates & Why to Avoid Them