پودر کلاژن (Collagen) پروتئین اصلی ساختاری در ماتریکس خارج سلولی در بافتهای مختلف اتصالدهنده در بدن است.
به عنوان مؤلفه اصلی بافت همبند، فراوانترین پروتئین در پستانداران است که 25٪ تا 35٪ از پروتئین کل بدن را تشکیل میدهد.
کلاژن از اسیدهای آمینه به هم پیوسته برای تشکیل مارپیچ سهگانه و فیبرهای کشیده معروف به مارپیچ کلاژن تشکیلشده است. بیشتر در بافتهای فیبری مانند تاندونها، رباطها و پوست دیده میشود.
بسته به درجه کانیسازی، بافتهای کلاژن ممکن است سفت و سخت (استخوان)، سازگار (تاندون) باشند. یا دارای یک تناسب از سفت و سخت تا سازگاری باشند (غضروف). همچنین در قرنیهها، رگهای خونی، روده، دیسکهای بین مهرهای و عاج و دندانها فراوان است.
در بافت ماهیچهای، به عنوان یکی از مؤلفههای اصلی اندومیزیوم عمل میکند. پودر کلاژن یک تا دو درصد از بافت عضلانی را تشکیل میدهد و 6 درصد از وزن عضلات قوی، تاندونها را تشکیل میدهد.
فیبروبلاست رایجترین سلولی است که باعث ایجاد کلاژن میشود.
ژلاتین، که در مواد غذایی و صنعت مورد استفاده قرار میگیرد، کلاژنی است که به طور غیر قابل برگشت هیدرولیز شده است. کلاژن در درمان عوارض استخوان و پوست کاربردهای پزشکی زیادی دارد.
کاربردهای پزشکی پودر کلاژن:
اسکلت کلاژن قلب
جراحی زیبایی
کلاژن به طور گستردهای در جراحی زیبایی مورد استفاده قرار گرفته است.
به عنوان یک ماده درمانی برای بیماران سوختگی، برای بازسازی استخوان و طیف گستردهای از اهداف دندانپزشکی، ارتوپدی و جراحی استفاده میشود.
کلاژن انسانی و گاو هم به عنوان پرکنندههای پوستی برای درمان چین و چروک و پیری پوست استفاده میشود.
پیوند استخوان
کلاژن در پیوند استخوان مورد استفاده قرار می گیرد زیرا دارای یک ساختار مارپیچ سه گانه است و آن را به یک مولکول بسیار قوی تبدیل می کند.
بازسازی بافت
پودر کلاژن دارای خواص صحیحی برای بازسازی بافت از قبیل ساختار منافذ، نفوذپذیری، آبگریزی و پایداری در داخل بدن است.
کاربردهای جراحی ترمیمی
کلاژن بطور گسترده در ساختن جایگزینهای مصنوعی پوست مورد استفاده در سوختگی و زخمهای شدید بکار میرود.
التیام زخم
پودر کلاژن یکی از منابع طبیعی کلیدی بدن و مؤلفهای از بافت پوست است که میتواند در تمام مراحل ترمیم زخم مفید باشد.
سیدی