فناوری ضدعفونی کننده
طبقه‌بندی FDA برای فناوری ضدعفونی کننده
اندازه بازار جهانی فناوری ضدعفونی کننده دست در سال ۲۰۱۶، ۹۱۹ میلیون دلار ارزش داشت و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۳ به ۱۷۵۵ میلیون دلار برسد. با این حال، این ارقام قبل از بحران سلامت فعلی محاسبه شده است و باید در آینده به میزان قابل توجهی بالاتر باشد.
ضدعفونی کننده دست محلول ضد عفونی کننده‌ای است که برای کاهش غلظت میکروارگانیسم‌ها بر روی پوست استفاده می شود. ضد عفونی کننده‌های بدون نسخه توسط FDA به عنوان شستشو و مالشی طبقه‌بندی می‌شوند و به عنوان داروهای OTC توسط FDA تنظیم می‌شوند.
آنها باید در تأسیسات مورد تایید FDA ثبت و تولید شوند. پاک‌کننده‌های ضد عفونی کننده برای درمان سطوح سخت و بی‌جان استفاده می‌شوند. آنها تنظیم شده‌اند و باید در آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) ثبت شوند.
فناوری ضدعفونی کننده‌های شستشو
محصولات شستشو (همچنین به عنوان صابون‌های ضد باکتری شناخته می‌شوند) برای استفاده با آب در نظر گرفته شده‌اند و پس از استفاده شسته می‌شوند و شامل شستشوی دستی / صابون‌ها و شوینده‌های بدن می‌شود.
موضع FDA این است که هنوز نشان داده نشده است که این محصولات در پیشگیری از بیماری نسبت به آب و صابون ساده مؤثرتر باشند و در حال حاضر هیچ ماده فعال تأیید شده‌ای برای این برنامه وجود ندارد FDA از توصیه CDC برای استفاده از آب و صابون ساده برای شستن دست‌ها پشتیبانی می‌کند.
ضدعفونی کننده‌های مالشی
مالشی‌ها محصولاتی هستند که روی پوست باقی می‌مانند یا «ضدعفونی کننده‌های دست» و همچنین دستمال‌های ضدعفونی‌کننده هستند. این محصولات برای استفاده زمانی در نظر گرفته شده‌اند که آب و صابون در دسترس نیستند و با آب شسته نمی‌شوند.
محصولات ضدعفونی کننده مالش بیشتر توسط FDA به مراقبت‌های بهداشتی و ضدعفونی کننده مصرف کننده طبقه‌بندی می شود.
ضد عفونی کننده‌های مراقبت‌های بهداشتی
ضد عفونی کننده‌های مراقبت های بهداشتی در درجه اول توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها، مطب پزشکان، مراکز سرپایی و خانه‌های سالمندان استفاده می‌شود.
ضد عفونی کننده‌های مصرف‌کننده
ضد عفونی کننده‌های مصرف‌کننده عمدتاً در خانه، مدارس، مهدکودک‌ها یا سایر مکان‌های عمومی استفاده می‌شوند.
با توجه به EPA (سازمان حفاظت از محیط زیست)، در زیر تعاریف استاندارد تمیز کردن، ضدعفونی کردن و ضد عفونی کردن ارائه شده است.
تمیز کردن – فرآیندی که به طور فیزیکی زباله‌ها را از سطح یا منطقه با مالش دادن، شستشو و آبکشی پاک می کند. ممکن است با صابون یا مواد شوینده و آب انجام شود.
ضد عفونی کردن (Sanitize) – محصولی که ۹۹.۹ درصد از میکروب‌های شناسایی شده در برچسب آن را از بین می برد. ضدعفونی‌کننده‌ها برای کاهش، اما نه لزوماً حذف میکروارگانیسم‌ها از سطوح محیطی بی‌جان که طبق قوانین یا مقررات بهداشت عمومی ایمن در نظر گرفته می‌شوند، استفاده می‌شوند.
ضد عفونی – محصولی که تقریباً ۱۰۰٪ میکروب‌های شناسایی شده در برچسب آن را از بین می‌برد. ضدعفونی‌کننده‌ها بر روی سطوح و اجسام بی‌جان سخت برای از بین بردن یا غیرفعال کردن غیرقابل برگشت قارچ‌ها و باکتری‌های عفونی، اما نه لزوماً هاگ آنها استفاده می‌شوند.
دو نوع عمده ضدعفونی کننده وجود دارد: بیمارستانی و عمومی. ضدعفونی‌کننده‌های بیمارستانی برای کنترل عفونت بسیار مهم هستند، در حالی که ضدعفونی‌کننده‌های عمومی معمولاً در خانه‌ها، استخرهای شنا و دستگاه‌های تصفیه آب استفاده می‌شوند.
فناوری ضدعفونی کننده‌های دست
ضدعفونی کننده‌های دست در رده OTC ضد عفونی‌کننده دست یا شست‌وشو دست پرسنل بهداشتی برای محصولات «طراحی‌شده برای استفاده مکرر» قرار می‌گیرند و برای «کاهش تعداد میکروارگانیسم‌های گذرا بر روی پوست دست‌نخورده» طراحی شده‌اند. این دسته همچنین شامل شوینده‌های ضد میکروبی دست‌ها می‌شود که همان هدف ضدعفونی کننده‌های دست را انجام می‌دهند و تنها در این که برای استفاده به آب نیاز دارند، تفاوت دارند.
مونوگراف نهایی آزمایشی ۱۹۹۴ فهرستی از ترکیبات ضد میکروبی موضعی را بر اساس داده‌های علمی ارائه شده به پانل بررسی مشاوره‌ای FDA برای تعیین ایمنی و اثربخشی آنها فهرست می‌کند. مواد در ۳ دسته قرار گرفتند.
- دسته اول: GRASE (به طور کلی ایمن و مؤثر شناخته می‌شود)
- دسته دوم: GRASE نیست
- دسته سوم: نمی‌توان تعیین کرد که آیا ایمن و مؤثر است یا خیر. داده‌های بیشتری مورد نیاز است
تنها گروه فعال GRASE اتانول ۶۰-۹۵٪ و PVP-Iodine 5-10٪ است. توجه داشته باشید، PVP-Iodine به رنگ قهوه‌ای است و پوست را به رنگ قهوه‌ای روشن تبدیل می‌کند. مواد فعال دسته دوم عبارتند از تریکلوزان، تری کلوکاربان، بنزالکونیوم کلرید، کلرید بنزتونیم و پاراکلرومتاکسیلنول.
تمام مواد فعال بالقوه برای ضد عفونی کننده‌های پوست، در دسته سوم قرار گرفتند، زیرا FDA به این نتیجه رسیده است که آنها فاقد اطلاعات ایمنی یا اثربخشی کافی برای طبقه‌بندی GRASE در ضدعفونی کننده‌های دست هستند.
این مونوگراف در حال حاضر فقط آزمایشی است و تولیدکنندگان می توانند ضدعفونی کننده‌های دست را بر اساس مواد تشکیل‌دهنده دسته سوم به بازار عرضه کنند. با این حال، FDA آنها را ملزم به ارائه اطلاعات ایمنی و/یا کارایی بیشتر برای جلوگیری از حذف این مواد در مونوگراف نهایی به عنوان مواد فعال GRASE است.
ضدعفونی کننده‌های دست مصرفی به صورت ژل، فوم غیر آئروسل، دستمال مرطوب و اسپری در دسترس هستند. محبوب ترین فرم‌ها ژل‌ها هستند و به دنبال آن فوم‌های غیر آئروسل قرار دارند، اما سریع ترین شکل در حال رشد فوم است.
فرمولاسیون ضدعفونی کننده‌های دست
رایج ترین نوع فرمولاسیون ضدعفونی کننده دست، فرمولاسیون ژلی است که از ۶۰ تا ۷۰ درصد اتانول غلیظ شده با ۴/۴ درصد آکریلات/C10-30 آلکیل آکریلات کراس پلیمر خنثی شده با استفاده از ۲/۲ درصد آمینو متیل پروپانول (AMP) استفاده می‌کند.
سایر ضخیم‌کننده‌های مناسب شامل کربومر، آکریلات‌ها/ وینیل ایزودکانوات کراس پلیمر، پلی آکریلات کراس پلیمر-۱۱، پلی آکریلات کراس پلیمر-۶، پلی کواترنیوم ۳۷، هیدروکسی پروپیل سلولز و هیدروکسی پروپیل گوار می‌باشد.
فرمول‌های فوم غیر آئروسل برای توزیع با استفاده از بسته‌های فومر پمپی طراحی شده‌اند و از ۶۰ تا ۷۰ درصد اتانول و ۲ تا ۵ درصد سورفکتانت تشکیل شده‌اند. با این حال، انتخاب سورفکتانت بسیار مهم است زیرا اکثر آن ها به دلیل محتوای الکل بالا، کف پایدار تولید نمی‌کنند. بهترین انواع سورفکتانت ها برای این کاربرد، کوپلیول های مبتنی بر سیلیکون هستند، اما پتنت‌های متعددی برای این کاربرد وجود دارد.
منبع:
