تیلوز
فهرست مطلب:
تیلوز چیست؟
پلیمر هیدروکسی اتیل سلولز (HEC) یک هیدروکسی اتیل اتر سلولز است که از تصفیه سلولز با هیدروکسید سدیم و واکنش با اکسید اتیلن بدست می‌آید. از پلیمرهای HEC تا حد زیادی به عنوان چسب دهنده و ماده غلیظ کننده آب در بسیاری از کاربردهای صنعت، یعنی محصولات مراقبت شخصی، فرمولاسیون های دارویی، مصالح ساختمانی، چسب ها و غیره و به عنوان تثبیت کننده صابون‌های مایع استفاده می‌شود. این ماده نقش کپسولاسیون ریز ذرات در داروها را دارد و باعث ترشح مداوم دارو می‌شود.
آنها به صورت پودرهای گرانول سفید جریان آزاد در دسترس هستند که به راحتی در آب سرد و گرم حل می‌شوند و بسته به غلظت پلیمر، نوع و دما، محلول‌های شفاف با ویسکوزیته‌های مختلف می‌دهند.
روش‌های تولید تیلوز
یک فرم خالص سلولز با هیدروکسید سدیم واکنش داده و سلولز قلیایی متورم تولید می‌کند که از نظر شیمیایی واکنش بیشتری نسبت به سلولز درمان نشده دارد. سپس سلولز قلیایی با اکسید اتیلن واکنش داده و یک سری از اترهای هیدروکسی اتیل سلولز تولید می‌کند.
نحوه افزودن اکسید اتیلن به سلولز را می‌توان با دو اصطلاح، درجه جایگزینی (DS) و جایگزینی مولار (MS) توصیف کرد. DS میانگین تعداد موقعیت‌های هیدروکسیل را در واحد آنیدروگلوکوز نشان می‌دهد که با اکسید اتیلن واکنش نشان داده‌اند.
از آنجایی که هر واحد انیدروگلوکوز از مولکول سلولز دارای سه گروه هیدروکسیل است، حداکثر مقدار آن برای DS بابر 3 است. هنگامی که یک گروه هیدروکسی اتیل به هر واحد متصل شد، می‌تواند بیشتر با گروه‌های اضافی در یک شکل گیری انتها به انتها واکنش نشان دهد. این واکنش می‌تواند ادامه داشته باشد و محدودیتی نظری برای MS وجود ندارد.
خواص فیزیکی و شیمیایی تیلوز
هیدروکسی اتیل سلولز به صورت یک پودر سفید، مایل به زرد یا سفید مایل به خاکستری، بی بو و بی مزه و جاذب رطوبت ظاهر می‌شود.
در حلال های آلی رایج نامحلول است. داشتن خصوصیاتی مانند غلیظ شدن، تعلیق، چسب، امولسیون، پراکندگی، نگهداری آب را دارا می‌باشد.
طیف وسیعی از ویسکوزیته محلول را می‌توان تهیه کرد. حلالیت نمک فوق العاده خوب در الکترولیت را دارد.
تیلوز محلول در آب سرد و گرم است، اما در شرایط عادی در اکثر حلال‌های آلی حل نمی‌شود. هنگامی که مقدار pH در محدوده 12 تا 12 است، تغییر در ویسکوزیته کوچک است، اما اگر از این محدوده باشد، ویسکوزیته کاهش می‌یابد. هیدروکسی سدیم سلولز با استفاده از سطح می‌تواند در آب سرد بدون آرگونه‌سازی پراکنده شود، اما میزان انحلال آن کاهش می‌یابد و به طور کلی حدود 30 دقیقه طول می‌کشد. با گرما و یا تنظیم pH به 8-10، آن را می‌توان به سرعت در حال حل‌شدن است.
ویژگی ها و کاربرد تیلوز:
تیلوز را می‌توان به عنوان عامل غیر فعال‌کننده سطح غیر یونی استفاده کرد. علاوه بر،
- ضخیم‌شدن
- تعلیق
- چسبندگی
- امولسیون
- تشکیل فیلم
- پراکنده‌شدن
- حفظ آب
- ارائه خواص محافظ کلوئیدی
دارای خواص زیر است:
- این ماده در آب گرم یا سرد محلول است، با گرما یا جوش رسوب نمی‌کند، و آن را قادر می‌سازد طیف گسترده‌ای از ویژگی‌های حلالیت و ویسکوزیته و همچنین ژل غیر حرارتی.
- تیلوز محصول غیر یونی است و می‌تواند با طیف گسترده‌ای از پلیمرهای محلول در آب، سورفکتانت‌ها و نمک‌ها، ضخیم‌کننده کلوئیدی خوب برای محلول حاوی غلظت بالا الکترولیت‌ها استفاده شود.
- ظرفیت نگهداری آب آن دو برابر بیشتر از ماده متیل سلولز است و دارای خاصیت تنظیم‌کننده جریان است.
- محصول در ویسکوزیته پایدار است و مانع از کپک‌زدن می‌شود. این رنگ را قادر می‌سازد تا جلوه‌های خوبی در باز شدن و بهبود خواص در ساخت و ساز داشته باشد.
کاربرد تیلوز در سموم دفع آفات
هیدروکسی اتیل سلولز با ویسکوزیته کم به عنوان ترکیب کمکی در فرمولاسیون سموم دفع آفات عمل می‌کند، می‌تواند مواد سمی جامد را به طور موثر در اسپری پایه آب معلق کند، به چسباندن داروهای سمی به سطح برگ کمک می‌کند، رانش را کاهش می‌دهد و اثربخشی را افزایش می‌دهد. خاصیت تشکیل دهنده فیلم آن می تواند برای تصفیه سطحی بذرهایی مانند گندم مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند باعث ایجاد پوشش و جلوگیری از آفات شود.
کاربرد تیلوز در داروسازی
هیدروکسی اتیل سلولز، پلیمر قابل انعطاف پذیری، آب دوست و قابل تورم با خصوصیات آمورف را انتخاب کنید. وقتی در تماس با یک محیط آبی قرار گرفت، می‌تواند باعث پف کردن زیرلایه و تشکیل آب دوست مانند پراکندگی چسبناک ژلاتینی شود و به تدریج نفوذ پذیر شود، بنابراین دارو را کمی گسترش دهید.
این نتیجه گیری از تجزیه و تحلیل انحلال است که سیستم دارو شامل یک دوز واحد وانکومایسین است که می‌تواند تقاضا برای درمان رهش دارو را تا 48 ساعت حفظ کند.
در توسعه سیستم تحویل دارو به صورت خوراکی با پایداری و کنترل شده، به دلیل هزینه کمتر، ایمنی، تولید آسان و سایر عوامل، از مشتقات مختلف سلولز به طور گسترده‌ای در تهیه فرم های دوز با رهش پایدار استفاده می‌شود که استرهای سلولزی بیشترین آنها هستند.
از پلیمرهای محلول در آب و قابل تورم استفاده می‌شود. در یک مطالعه تطبیقی از یک سری استرهای مختلف سلولزی مانند هیدروکسی پروپیل سلولز (HPC)، هیدروکسی اتیل سلولز (HEC)، هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) و متیل سلولز (MC) مشخص شده است که عوامل فیزیکی و شیمیایی مواد می‌تواند بر سینتیک انتشار دارو تأثیر بگذارد.
از بین آنها، HEC پلیمری است که بیشترین خاصیت آب دوستی و حداکثر فرسایش پذیری را دارد.
مثال‌های از کاربرد تیلوز در داروها و مواد غذایی
1- هیدروکسی اتیل سلولز و سدیم آسکوربات در حلال آلی پراکنده می‌شوند و با خشک کردن با اسپری، آسکوربات سدیم کپسوله شده در ذرات می‌تواند مستقیماً به صورت قرص فشرده شود.
2- هیدروکسی اتیل سلولز و پلیمر اسید استایرن مالئیک را می‌توان در حلال آلی حل کرد، می‌توان فیلم را هنگام پاشیدن بر روی قرص‌ها، به راحتی حل کرد.
3- در تزریق عضلانی ویتامین B12، افزودن هیدروکسی اتیل سلولز یا متیل سلولز به افزایش اثر B12 کمک می‌کند.
4- در حشره کش‌های مایع یا روغنی، افزودن هیدروکسی اتیل سلولز باعث می‌شود که سمیت باقیمانده به حشرات مفید مانند زنبورها آسیب نرساند.
5- در بستنی، نوشیدنی‌های شیر منجمد، تیلوز می‌تواند به عنوان یک تثبیت کننده برای افزایش عمر ذخیره سازی و بهبود خاصیت سرریز اضافه شود.
6- هیدروکسی اتیل سلولز می‌تواند به عنوان تثبیت کننده کف آبجو استفاده شود.
ایمنی تیلوز
هیدروکسی اتیل سلولز در درجه اول در فرمولاسیون‌های دارویی چشم و موضعی استفاده می‌شود. این ماده به طور کلی به عنوان ماده‌ای غیر سمی و غیر تحریک کننده تلقی می‌شود.
مطالعات مسمومیت خوراکی حاد و مزمن در موش صحرایی هیچ اثری سمی نسبت به مصرف هیدروکسی اتیل سلولز نشان نداده است، هیدروکسی اتیل سلولز در دستگاه گوارش موش نه جذب می‌شود و نه هیدرولیز می‌شود. با این حال، اگرچه در فرمولاسیون‌های دارویی خوراکی استفاده می‌شود، هیدروکسی اتیل سلولز برای استفاده مستقیم در محصولات غذایی تأیید نشده است.
هیدروکسی اتیل سلولز تحت درمان با گلی اوکسال برای استفاده در فرمولاسیون‌های دارویی خوراکی یا داروهای موضعی که ممکن است در غشاهای مخاطی استفاده شود، توصیه نمی‌شود. هیدروکسی اتیل سلولز نیز برای استفاده در محصولات تزریقی توصیه نمی‌شود.
ذخیره سازی تیلوز
پودر هیدروکسی اتیل سلولز یک ماده پایدار هر چند جاذب رطوبت است.
محلول‌های آبی هیدروکسی اتیل سلولز در pH 2–12 نسبتاً پایدار هستند و ویسکوزیته محلول ها تا حد زیادی تحت تأثیر قرار نمی‌گیرند. با این حال، محلول ها به دلیل هیدرولیز در زیر pH 5 پایدار نیستند. در pH بالا ممکن است اکسیداسیون ایجاد شود.
افزایش دما باعث کاهش ویسکوزیته محلول‌های آبی هیدروکسی اتیل سلولز می‌شود. با این حال، با خنک شدن، ویسکوزیته اصلی بازیابی می‌شود. محلول‌ها ممکن است در معرض انجماد، ذوب شدن، ذخیره سازی در دمای بالا یا جوشاندن قرار بگیرند بدون اینکه ترسیبی ایجاد شود یا لخته شود.
هیدروکسی اتیل سلولز در معرض تخریب آنزیمی است و در نتیجه باعث از بین رفتن ویسکوزیته محلول‌های آن می‌شود. آنزیم‌هایی که این تخریب را کاتالیز می‌کنند توسط بسیاری از باکتری‌ها و قارچ‌های موجود در محیط تولید می‌شوند. بنابراین برای نگهداری طولانی مدت، باید یک ماده نگهدارنده ضد میکروبی به محلول‌های آبی اضافه شود. محلول‌های آبی هیدروکسی اتیل سلولز نیز ممکن است توسط اتوکلاو استریل شوند.
پودر هیدروکسی اتیل سلولز باید در یک ظرف کاملا بسته، در یک مکان خشک و خنک نگهداری شود.
فروش تیلوز:
شرکت پیشگامان شیمی آمادگی دارد ضمن دریافت سفارش‌های مشتریان عزیز، محصول تیلوز مورد نیاز صنایع بهداشتی را بهترین قیمت و کیفیت تأمین کرده و در اسرع وقت به وسیله سیستم حمل‌ونقل مطمئن به شهرهای مختلف ارسال نماید.
