تری کلرواستیک اسید
تری کلرواستیک اسید که با اسم تری کلرواتانوئیک اسید (با نام اختصاری TCA) نیز شناخته می‌شود، یک مونو کربوکسیلیک اسید است که در آن اتم‌های هیدروژن گروه متیل به وسیله‌ی اتم‌های کلر جایگزین شده‌اند. یک جامد کریستالی بی‌رنگ است. نمک‌ها و استرهای تری کلرواستیک اسید، تری‌کلرو استات‌ها (trichloroacetates) نامیده می‌شوند. کشف تری‌کلرو استیک اسید توسط ژان باپتیست دوماس در سال 1839 صورت گرفت. انحلال این ترکیب در آب گرمازا می‌باشد. تری کلرواستیک اسید اثر خوردگی بر روی فلزات و بافت‌ها می‌گذارد.
سنتز تری کلرواستیک اسید:
با واکنش کلر با اسید استیک در حضور کاتالیزور مناسب تهیه می‌شود.
مسیر دیگر برای سنتز تری‌کلرو استیک اسید، اکسیداسیون تری‌کلرواستالدئید است.
موارد مصرف:
از این ترکیب در بیوشیمی به طور گسترده‌ای برای رسوب ماکرومولکول‌های مانند: DNA و RNA استفاده می‌شود.
TCA و DCA هر دو در درمان‌های آرایشی (مانند لایه‌برداری شیمیایی و از بین‌بردن خال‌کوبی) و همچنین به عنوان داروی موضعی برای شیمی درمانی زگیل‌ها از جمله زگیل‌های تناسلی استفاده می‌شوند. برای استفاده در دوران بارداری بی‌خطر است.
معمولاً برای لایه‌برداری TCA بی‌هوشی لازم نیست زیرا محلول شیمیایی به عنوان بی‌حس‌کننده عمل می‌کند. اگرچه، ممکن است آرام‌بخشی قبل و در طول عمل استفاده شود تا بیمار به آرامش برسد. برای به دست آوردن نتیجه مطلوب ممکن است دو یا چند لایه‌بردار TCA در طی چند ماه مورد نیاز باشد، اگرچه ممکن است لایه‌برداری ملایم TCA به دفعات تکرار شود.
توصیه می‌شود بیماران که با TCA لایه‌برداری کرده‌اند چندین ماه از قرار گرفتن در معرض آفتاب خودداری کنند. همچنین ممکن است برخی از تغییرات رنگ ناخواسته در پوست ایجاد کند.
از نمک سدیم آن به عنوان علف‌کش از دهه 1950 استفاده شد اما تنظیم‌کننده‌ها آن را در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 از بازار خارج کردند.
برای استخراج اسید آسکوربیک از نمونه‌های گیاهی استفاده شده است. همچنین از آن برای تهیه استانداردهای آسکوربات برای سنجش آسکوربات استفاده شده است. در میکروسکوپ به عنوان ضد جوش و تثبیت‌کننده استفاده می‌شود.
سیدی
