مزالازین دارای نام شیمیایی 5-آمینو 2-هیدروکسی بنزوئیک اسید همچنین به عنوان مزالامین یا 5- آمینو سالیسیلیک اسید شناخته می‌شود، دارویی است که برای درمان بیماری التهابی روده از جمله کولیت اولسراتیو و بیماری کرون استفاده می‌شود. این دارو معمولاً برای بیماری خفیف تا شدت متوسط استفاده به کار می‌رود. مصرف مزالازین از طریق دهان یا با جویدن انجام می‌شود. به نظر می‌رسد فرمولاسیون‌هایی که از طریق دهان مصرف می‌شوند اثر مشابهی دارند.
عوارض جانبی رایج استفاده از داروی مالازین شامل سردرد، حالت تهوع، درد شکم و تب می‌باشد.
عوارض جانبی جدی که ممکن است پیش بیایید شامل پریکاردیت، مشکلات کبدی و مشکلات کلیوی می‌باشد. استفاده در دوران بارداری و شیردهی بی‌خطر است.
در سال 1987 در ایالات متحده استفاده پزشکی از مزالازین تصویب شد.
اطلاعاتی در مورد منع استفاده از این دارو در زنان باردار وجود ندارد. این دارو از جفت مادر عبور کرده و در شیر مادر دفع می‌شود. این دارو نباید در کودکان زیر دو سال، افراد مبتلا به بیماری کلیوی یا افرادی که به آسپرین حساسیت دارند، مصرف شود.
عوارض جانبی مصرف این دارو در درجه اول دستگاه گوارش را درگیر می‌کند و اما ممکن است شامل سردرد نیز باشد. اثراتی که بر روی دستگاه گوارش می‌گذارد شامل تهوع، اسهال و درد شکم است.
گزارش‌های پراکنده‌ای در مورد مشکلات مختلف هنگام استفاده از فرم خوراکی وجود دارد. از جمله:
- مشکلات ناشی از سرکوب میلوئید
- ریزش مو
- نوروپاتی محیطی
- پانکراتیت
- مشکلات کبدی
- میوکاردیت و پریکاردیت
- واکنش‌های آلرژیک و فیبروتیک ریه
- واکنش‌های لوپوس اریتماتوز و بثورات
- تب داروی
- نفریت بینابینی
- سندرم نفروتیک، که معمولاً در هنگام قطع مصرف برگشت‌پذیر می‌باشند.
به ندرت، استفاده از مازالازین با تشدید علائم کولیت، سندرم استیونز جانسون و اریتما مولتیفرم همراه بوده است.
خواص مزالازین:
مزالازین بخش فعال سولفاسالازین است که به سولفاپیریدین و مزالازین متابولیزه می‌شود. (تصویر آن را در زیر مشاهده می‌کنید).
سولفاسالازین دارویی است که برای درمان آرتریت روماتوئید، کولیت اولسراتیو و بیماری کرون به کار می‌رود.
این ماده همچنین مؤلفه مؤثر داروئی بالزالازید به همراه مولکول حامل بی‌اثر 4-آمینو بنزوئیل-بتا-آلانین می‌باشد.
سیدی
