بنزوئیل پراکسید

با شنیدن کلمه “پراکسید”، اولین چیزی که به فکر شما می‌رسد، ممکن است در مورد ماده سفید کننده قوی باشد که برای بلوند شدن موها استفاده می‌شود – یک ماده شیمیایی مناسب برای استفاده‌های آرایشی.

اما بنزوئیل پراکسید یک مولکول آلی است که در واقع در لیست داروهای اساسی سازمان بهداشت جهانی است. این لیست موادی را شامل می‌شود که هر سیستم بهداشتی اساسی باید بتواند آن‌ها را تهیه کند.

پراکسیدها موادی هستند که اکسیژن حالت اکسیداسیون ناپایداری دارد. که در آن دو اتم اکسیژن مجاور توسط یک پیوند متصل می‌شوند. این پیوند می‌تواند با تولید آنچه شیمی‌دانان رادیکال‌های آزاد می‌نامند، واقعاً آسان از بین برود. اینها بسیار واکنشی هستند و معمولاً به عنوان آغازگرهای واکنش، مواد منفجره، اکسید کننده‌ها یا مواد سفید کننده استفاده می‌شوند – رنگ مو.

اما اگرچه پراکسیدها غالباً خطرناک هستند، اما بنزوئیل پراکسید یکی از مؤثرترین درمان‌های آکنه در اطراف است. تعداد و شدت ضایعات آکنه را کاهش می‌دهد زیرا دارای اثر ضد باکتری قوی است. و – تاکنون – باکتری‌ها نتوانسته‌اند سازوکارهای مقاوم در برابر آن ایجاد کنند.

معرفی بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل پراکسید یک داروی موضعی است که برای درمان جوش‌های پوستی استفاده می‌شود. این ترکیب در اشکال مختلف مانند پاک کننده‌ها، لوسیون‌ها، کرم‌ها، ژل‌ها و محلول‌های مشابه تونر یافت می‌شود.

در واقع، اگر در مرحله‌ای محصولات ضد لک را برای مقابله با لک امتحان کرده‌اید، احتمالاً قبلاً از این ماده استفاده کرده‌اید. این یک ماده رایج در تولید محصولات آکنه بدون نسخه است .

اما بنزوئیل پراکسید فقط یک درمان OTC نیست. این همچنین از نقاط قوت نسخه تجویز می‌شود و یک ماده فعال در بسیاری از درمان‌های ترکیبی آکنه است.

بنزوئیل پراکسید یک ضد میکروب است، به این معنی که به کاهش میزان باکتری‌های ایجاد کننده آکنه در پوست کمک می‌کند. باکتری کمتر منجر به شکستگی کمتر می‌شود. بنزوئیل پراکسید همچنین به پاک شدن منافذ از انسداد کمک می‌کند. این موثرترین درمان آکنه بدون نسخه پزشک است.

بنزوئیل پراکسید (BPO یا  BzO₂) یک دارو و ترکیب شیمیایی صنعتی است.

به عنوان دارو، برای درمان آکنه‌های خفیف تا متوسط ​​استفاده می‌شود.

در موارد شدیدتر، ممکن است از سایر درمان‌ها استفاده شود. برخی نسخه‌ها با آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند کلیندامایسین مخلوط می‌شوند. سایر کاربردها شامل آرد سفید کننده، سفید کردن مو، سفید کردن دندان‌ها و سفید کردن پارچه است. همچنین در صنایع پلاستیک کاربرد دارد.

عوارض جانبی بنزوئیل‌پراکسید شامل تحریک پوست، خشکی یا لایه‌برداری است. استفاده از بنزوئیل‌پراکسید در دوران بارداری از امنیت نامشخصی برخوردار است. بنزوئیل پراکسید در خانواده مواد شیمیایی پراکسید است. هنگامی که برای درمان آکنه استفاده می‌شود، با از بین بردن باکتری‌ها کار می‌کند.

بنزوئیل پراکسید برای اولین‌بار در سال 1905 ساخته شد و در دهه 1930 وارد پزشکی شد. این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی، که ایمن‌ترین و مؤثرترین داروهای مورد نیاز در یک سیستم بهداشتی است.

کاربرد بنزوئیل پراکسید در صنعت

شیمی دانان همچنین در صنعت از بنزوئیل پراکسید استفاده می‌کنند. این یک ماده اکسید کننده خوب است و همچنین می‌تواند برای شروع فرایندهای پلیمریزاسیون در رزین‌ها مورد استفاده قرار گیرد. به همین ترتیب در تولید شیشه‌های اکریلیک و برخی از چسب‌های قوی نقش دارد.

برنامه‌های خاص

پراکسید هیدروژن در مواردی مفید است که تشکیل فیلم ویژگی مهمی نیست، مانند سفید کردن مو و ضد عفونی زخم‌های کوچک. این ماده سفید کننده مهمی در تولید کاغذ است.

بنزوئیل پراکسید با تشکیل یک فیلم، آن را در سفید کردن دندان‌ها و درمان آکنه مفید می‌کند. این ماده به عنوان یک آغازگر رادیکال آزاد در تولید پلیمر و سایر فرآیندهای شیمیایی آلی مفید است.

و این مورد است که پراکسیدها همچنین می‌توانند جزء مواد منفجره باشند.

مکانیسم عمل بنزوئیل پراکسید در درمان آکنه

بنزوئیل پراکسید موضعی اثرات ضد باکتری بر ضد کوتی باکتریوم آکنه، یکی از اجزای اصلی آکنه ولگاریس نشان می‌دهد. بنزوئیل پراکسید پس از جذب توسط پوست، به اسید بنزوئیک تبدیل می‌شود.

تقریباً 5٪ اسید بنزوئیک به طور سیستمی توسط سیستم کلیوی جذب و دفع می‌شود. اسید بنزوئیک باقیمانده توسط سیستئین در پوست متابولیزه می‌شود و گونه‌های اکسیژن رادیکال آزاد فعال و در نتیجه اکسید شدن پروتئین‌های باکتریایی آزاد می‌شود. بهبود آکنه ولگاریس با کاهش لیپیدها، اسیدهای چرب آزاد اتفاق می‌افتد.

پس از استفاده روزانه 10٪ بنزوئیل پراکسید به مدت دو هفته، مقدار P. acnes در فولیکول‌های مو 98٪ کاهش یافت، و میزان اسیدهای چرب آزاد 50٪ کاهش یافت، که با نتایج حاصل از چهار هفته آنتی بیوتیک درمانی قابل مقایسه است.

بنزوئیل پراکسید موضعی همچنین دارای اثرات سبوستاتیک خفیف است که به فعالیت و اثر بخشی آن در درمان آکنه کومدونال کمک می‌کند. بنزوئیل پراکسید از طریق تحریک تولید بافت دانه بندی سالم و رشد سریع اپیتلیوم، به طور موثر زخم‌های پوستی را درمان می‌کند.

چگونه می‌توان به لایه برداری و پوسته پوسته شدن رسیدگی کرد؟

حتی اگر با دقت و آرام آرام کار را شروع کنید، می‌توانید انتظار داشته باشید که پوست شما خشک شود. خیلی خشک. و احتمالاً خشن، پوسته پوستهمی‌شود. اینها همه عوارض طبیعی هستند.

اگرچه می‌توانید این خشکی را کنترل کنید. ابتدا سعی کنید از مرطوب کننده به دفعات مورد نیاز اما حداقل دو بار در روز استفاده کنید. اگر پوست شما بسیار خشک و لایه برداری می‌شود، سعی کنید ابتدا مرطوب کننده را زیر لوسیون یا ژل بنزوئیل پراکسید خود قرار دهید. این به عنوان نوعی بافر بین دارو و پوست شما عمل می‌کند.

اکثر افراد می‌دانند که پوست آن‌ها به مرور به بنزوئیل پراکسید عادت می‌کند و پوست خشک و پوسته پوسته شده از بین می‌رود. اگر پوست شما با دارو سازگار شود، ممکن است چندین هفته طول بکشد.

دیدن نتایج چقدر طول می‌کشد؟

صبر یک فضیلت است و این ضرب المثل قطعاً در درمان آکنه صدق می‌کند. بنزوئیل پراکسید مانند همه روش‌های درمانی به کار نیاز دارد. ممکن است لازم باشد هشت تا 10 هفته صبر کنید، گاهی اوقات کمی بیشتر قبل از اینکه شاهد بهبود چشمگیر پوست خود باشید.

هرچقدر وسوسه انگیز باشد، بیشتر از این که بخواهید از دارو استفاده نکنید، یا بیشتر از آن استفاده کنید. شما احتمال بروز عوارض جانبی آزار دهنده را افزایش می‌دهید و سریعتر آکنه را از بین نمی‌برد.

در این مدت بازهم پیشرفت‌های جدیدی خواهید داشت، بنابراین خسته نشوید. در طی چندین هفته، شکستگی به آرامی کمتر و فاصله بیشتری پیدا می‌کند.

مسمومیت

مصرف بنزوئیل پراکسید موضعی از طریق دهان مصرف نمی شود. موارد استفاده دقیقاً محدود به استفاده موضعی است. در صورت بلع، بیماران باید با شماره اورژانس تماس بگیرید، هیچ پادزهر شناخته شده‌ای برای این دارو وجود ندارد.

اثرات جانبی استفاده از بنزوئیل پراکسید

تاثیر آن بر روی پوست ممکن است منجر به قرمزی، سوزش و تورم شود. این عارضه وابسته به دوز آن است. حساسیت پوست به طور معمول پس از چند هفته استفاده مداوم برطرف می‌شود. از هر 500 نفر یک نفر حساسیت به بنزوئیل‌پراکسید را تجربه می‌کند و حدود یک سوم از افراد فوتوتوکسیک را در برابر UVB تجربه می‌کنند.

بنزوئیل پراکسید می‌تواند پارچه را سفید کند.

ضد التهاب

برخی شواهد نشان می‌دهد که بنزوئیل‌پراکسید دارای اثرات ضد التهابی است. بنزوئیل‌پراکسید در غلظت‌های میکرومولار از انتشار نوتروفیل‌ها جلوگیری می‌کند.

شیمی بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل‌پراکسید شامل دو گروه بنزوئیل است که توسط یک پیوند پراکسید به هم متصل شده‌اند. دارای فرمول ساختاری (C₆H₅CO)₂O₂ است. از لحاظ کاربردی و مقیاس تولید آن یکی از مهم‌ترین پراکسیدهای آلی است.

بنزوئیل‌پراکسید اولین پراکسید آلی تهیه شده توسط سنتز برنامه‌ریزی شده بود. این ماده با استفاده از بنزوئیل کلرید با پراکسید باریم تهیه شد، واکنشی که احتمالاً  معادله آن به صورت زیر می‌باشد:

2 C₆H₅C(O)Cl + BaO₂ → (C₆H₅CO)₂O₂ + BaCl₂

بنزوئیل‌پراکسید معمولاً با واکنش پراکسید هیدروژن با بنزوئیل کلرید تهیه می‌شود.

2 C₆H₅COCl + H₂O₂ + 2 NaOH → (C₆H₅CO)₂O₂ + 2 NaCl + 2 H₂O

پیوند اکسیژن – اکسیژن در پراکسیدها ضعیف است. بنابراین، بنزوئیل پراکسید به آسانی تحت همولیز (شکافت متقارن)، رادیکال‌های آزاد تشکیل می‌دهد:

(C₆H₅CO)₂O₂ → 2 C₆H₅CO^•₂

نماد • نشان می‌دهد که محصولات رادیکال هستند؛ یعنی آنها حداقل دارای یک الکترون غیر جفت شده هستند.

چنین گونه‌هایی بسیار واکنش‌پذیر هستند. همولیز معمولاً در اثر حرارت دادن ایجاد می‌شود. نیمه عمر بنزوئیل‌پراکسید در دمای 92 درجه سانتی‌گراد یک ساعت است. نیمه عمر آن در دمای 131 درجه سانتی‌گراد، یک دقیقه است.

تفاوت بین پراکسید هیدروژن و پراکسید بنزوئیل

مواد شیمیایی می‌توانند فرمول‌ها و نام‌های مشابه اما خصوصیات و کاربردهای مختلف داشته باشند. به همین ترتیب، پراکسید هیدروژن و پراکسید بنزوئیل نام و فرمول‌های مشابه دارند، اما کاربردهای مختلفی پیدا می‌کنند.

فرمول‌های شیمیایی

فرمول شیمیایی پراکسید هیدروژن (H₂O₂) بسیار شبیه به آب (H₂O) است. پراکسید بنزوئیل شامل یک گروه فنیل است که می‌تواند Ph- نماد شود. ما می‌توانیم بنزوئیل پراکسید را به صورت (Ph-CO)₂O₂ بنویسیم.

واکنش پراکسید هیدروژن

پراکسید هیدروژن تقسیم شده و اکسیژن را از دست می‌دهد و باعث تشکیل آب می‌شود:

2 H₂O₂ –> 2 H₂O + O₂

پراکسید هیدروژن برای مقاصد آرایشی پزشکی جزئی، و در کاربردهای سفید کننده صنعتی استفاده می‌شود.

واکنش بنزوئیل پراکسید

بنزوئیل پراکسید فرمول (Ph-CO)₂O₂ دارد. بنزوئیل پراکسید می‌تواند در حضور آب اکسیژن خود را از دست داده و اسید بنزوئیک ایجاد کند:

2 (PhCO)₂O₂ + 2 H₂O –> 4 PhCOOH + 3 O₂.

برخلاف پراکسید هیدروژن، بنزوئیل پراکسید محلول در آب نیست و تشکیل یک فیلم می‌دهد.

واکنش اضافی بنزوئیل پراکسید

یک واکنش اضافی وجود دارد که باعث می‌شود بنزوئیل پراکسید برای اهداف دیگر مفید باشد. جدا از رطوبت، در حضور گرما، بنزوئیل پراکسید می‌تواند شکسته شود و دو رادیکال آزاد ایجاد کند:

(PhCO)₂O₂ + heat –> 2 PhCOO?

این واکنش محرک گرما باعث می‌شود تا پراکسید بنزوئیل برای صنایع شیمیایی مفید باشد.

منابع

• https://link.springer.com/article/10.2165%2F11632500-000000000-00000
• https://books.google.com/books?id=e4_S46UcI2AC&pg=PT404#v=onepage&q&f=false
• https://en.wikipedia.org/wiki/Benzoyl_peroxide