خرید آووبنزن
شرکت پیشگامان شیمی محصول آووبنزن را از کشورهای هند و آلمان وارد می‌کند. جهت دریافت آنالیز و خرید آووبنزن با کارشناسان فروش ما تماس بگیرید.
برای استعلام قیمت آووبنزن
و همچنین دریافت مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید.
۰۲۱۵۴۰۳۲۳۱۷
۰۲۱۵۴۰۳۲۳۱۸
۰۹۱۲۹۰۰۸۸۶۲
شنبه تا چهارشنبه ۹ الی ۱۷ | پنج شنبه ۹ الی ۱۳
تاریخچه آووبنزون
آووبنزون در سال 1973 ثبت اختراع شد و در سال 1978 در اتحادیه اروپا تأیید شد. در سال 1988 توسط FDA تأیید شد. در حال حاضر استفاده از آن در سراسر جهان تایید شده است.
خواص آووبنزون
آووبنزون خالص یک پودر کریستالی با رنگ مایل به زرد با بوی ضعیف است، در ایزوپروپانول، دی متیل سولفوکسید، دسیل اولئات، اسید کاپریک / کاپریلیک، تری گلیسیرید و روغن‌های دیگر حل می‌شود. در آب قابل حل نیست. آووبنزون یک مشتق دی‌بنزوئیل متان است. آووبنزون در حالت پایه به عنوان مخلوطی از فرم‌های انول و کتو وجود دارد و به این ترتیب از انول کلاته طرفداری می‌کند. این فرم انول با اتصال هیدروژن درون مولکولی در β- دی‌کتون تثبیت می‌شود.
توانایی آن در جذب نور ماوراء بنفش در طیف وسیع‌تری از طول موج‌ها نسبت به بسیاری دیگر از مواد ضد آفتاب منجر به استفاده از آن در بسیاری از آماده سازی‌های تجاری است که به عنوان ضد آفتاب‌ها با “طیف گسترده‌ای” به بازار عرضه می‌شوند. آووبنزون حداکثر جذب 357 نانومتر دارد.
این ترکیب در معرض توتومری کتو-انول است و هنگام حل شدن عمدتاً انول وجود دارد. با تابش اشعه ماورا بنفش، ممکن است به فرم کتو تبدیل شود، در حالی که پس از قرار گرفتن در تاریکی دوباره به شکل انول تبدیل می‌شود.
پایداری آووبنزون
آووبنزون به خواص حلال حساس است، در حلال‌های پروتیک قطبی نسبتاً پایدار و در محیط‌های غیر‌قطبی ناپایدار است. همچنین، هنگامی که با نور UVA مورد تابش قرار می‌گیرد، حالت ناپایدار سه گانه ای به شکل کتو ایجاد می‌کند که می‌تواند باعث تخریب آن شود یا می‌تواند انرژی را به اهداف بیولوژیکی منتقل کرده و اثرات مضر ایجاد کند.
نشان داده شده است که آووبنزون در نور به میزان قابل توجهی تخریب می‌شود و در نتیجه باعث محافظت کمتری در طول زمان می‌شود. نور UV-A در یک روز نور خورشید در یک آب و هوای معتدل برای تجزیه بیشتر ترکیب کافی است. داده‌های ارائه شده توسط انجمن آرایشی، بهداشتی و عطر به سازمان غذا و دارو نشان دهنده تغییر − 36٪ در جذب اشعه ماورا بنفش آووبنزون پس از یک ساعت قرار گرفتن در معرض نور خورشید است.
این تخریب را می‌توان با استفاده از یک تثبیت‌کننده نوری مانند اکتوکریلن کاهش داد. کمپلکس کردن این ترکیب با سیکلودکسترین‌ها نیز ممکن است قابلیت پایداری آن را افزایش دهد. فرمولاسیون آووبنزون با هیدروکسی پروپیل بتا سیکلودکسترین کاهش قابل توجهی در تخریب ناشی از نور و همچنین افزایش نفوذ ترانس درم جذب کننده UV نشان داده است.
طبق برخی مطالعات، “مؤثرترین ضد آفتاب‌ها حاوی آووبنزون و دی اکسید تیتانیوم است.” این ترکیب می‌تواند در ترکیب با جاذب‌های UV معدنی مانند اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم، اگرچه با پوشش مناسب ماده معدنی، سریعتر در معرض نور قرار گیرد. ذرات این واکنش را می توان کاهش داد. دی اکسید تیتانیوم دوپینگ شده با منگنز ممکن است برای بهبود ثبات آووبنزون بهتر از دی اکسید تیتانیوم دوپینگ نشده باشد.
گونه‌های مختلف آووبنزون
به عنوان یک انسولات، آووبنزون با یون‌های فلزات سنگین (مانند +Fe3) کمپلکس‌های رنگی تشکیل می‌دهد و می‌توان مواد شیمیایی را برای سرکوب آن‌ها اضافه کرد.
نمک‌های استئارات آلومینیوم، استئارات منیزیم و روی می‌توانند منجر به رسوبات محلول ضعیف شوند. تولیدکنندگان همچنین توصیه می‌کنند از درج نمک‌های آهن و فریک، فلزات سنگین، اهداکنندگان فرمالدئید و استرهای PABA و PABA خودداری کنند. خاصیت رنگ آمیزی ضد آفتاب ساخته شده با آووبنزون به ویژه در قایق‌های فایبرگلاس با پوشش ژل سفید قابل توجه است.
همچنین با تری فلوئورید بور واکنش داده و یک مجموعه بلوری پایدار را تشکیل می‌دهد که تحت تابش اشعه ماورا بنفش بسیار فلورسنت است. رنگ انتشار بلورها به بسته‌بندی مولکولی کمپلکس بور آووبنزون بستگی دارد. فوتولومینسانس همچنین ممکن است توسط نیروی مکانیکی در حالت جامد تغییر یابد و در نتیجه پدیده‌ای به نام “لومینسانس مکانیکی کرومیک” ایجاد شود. رنگ انتشار تغییر یافته در دمای اتاق یا در دمای بالاتر با سرعت بیشتری بهبود می‌یابد.
طیف جذب آووبنزون
آووبنزون هنگام حل شدن، اوج جذب در حدود 360 نانومتر دارد. بسته به حلال ممکن است اوج جذبی آن کمی تغییر کند.
سنتز آووبنزون
این ترکیب با واکنش 4 ترت- متیل استر بوتیل بنزوئیك (از 4 ترت-بوتیل بنزوئیك اسید با استری شدن با متانول) با 4-متوکسی استوفنون در تولوئن در حضور سدیم آمید از طریق تراکم كلایزن تهیه می‌شود.
طبق یک برنامه ثبت اختراع اخیر، بازدهی تا 95٪ با همان مواد اولیه در تولوئن در حضور پتاسیم متو اکساید بدست می‌آید.
خطرات استفاده از آووبنزون
آووبنزون (اکسی بنزون و اوکتینوکسات) تنها ماده شیمیایی مضر برای شما و خانواده شما نیستند، این ترکیب برای بدن ما نیز مضر است. این ماده در کمین ضد آفتاب، محصولات مراقبت از پوست و آرایشی پنهان است زیرا در پشت برچسب “ارگانیک” یا “طبیعی” نهفته است. آووبنزون یک ماده ضد آفتاب شیمیایی است که از بدن در برابر هر دو اشعه UVA و UVB محافظت می‌کند.
هنگامی که آووبنزون در معرض آفتاب قرار گیرد، می‌تواند در عرض 30 دقیقه کاملاً تخریب شود و این باعث می‌شود که افراد برای مدت طولانی در معرض آفتاب نباشند. بنابراین، با اکتوکریلن جفت می‌شود که بسیار پایدار است و در صورت جفت شدن با آووبنزون، ساعت‌ها از آفتاب محافظت می‌کند.
آیا می خواهید سیستم تولید مثل شما به درستی کار کند ؟!
مشکل این است که هنوز در داخل بدن شما کار می‌کند، یک تحریک کننده شدید چشم است و می‌تواند برای کسانی که پوست حساس دارند، یک ماده حساسیت‌زای تماس است. ناگفته نماند که آووبنزون اغلب با اکتینوکسات، اکسی بنزون و اکتوکریلن که باعث ایجاد اختلال در هورمون و غدد درون ریز می‌شوند، ارتباط دارد. این بدان معنی است که می‌تواند باعث تغییرات جدی هورمونی در زنان و مردان شود و بر تولید استروژن و تستوسترون تأثیر بگذارد.
جایگزینی محصولات حاوی آووبنزون
جایگزینی برای ضد آفتاب‌های شیمیایی مضر، استفاده از ضد آفتاب‌های معدنی و یا فیزیکی به جای آن است. “ضد آفتاب های معدنی با اکسید روی و دی اکسید تیتانیوم ساخته می‌شوند … شواهد نشان می‌دهد که در صورت وجود ذرات روی یا تیتانیوم، تعداد کمی از آن‌ها به پوست نفوذ می‌کنند تا به بافت‌های زنده برسند”
دومین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به هرکسی که می شناسید بگویید! اگر به اندازه ما علاقه‌مند به صرفه جویی در صخره‌های مرجانی، ماهی، زندگی دریایی و سلامتی محیط زیست و سلامتی خود هستید – به آن‌ها بگویید از چه موادی لازم است اجتناب کنند.
ایمنی
اگرچه آووبنزون بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود، محصولات تجزیه‌ای حاصل از آن ممکن است تأثیرات قابل توجهی در سلامتی داشته و در محیط زیست باقی بمانند. مطالعه اخیر در دانشگاه دولتی لومونوسف مسکو نشان داد که آب کلر و نور ماوراء بنفش می‌تواند باعث تجزیه آن در ترکیبات آلی دیگر شود، از جمله اسیدهای معطر، آلدئیدها، فنل‌ها و استوفنون‌ها که ممکن است اثرات سوء بر سلامتی داشته باشند.
واکنش حساسیت نسبت به آووبنزون چیست؟
به نظر می‌رسد این ترکیبکاملاً قابل تحمل است اگرچه در برخی افراد با ایجاد درماتیت تماسی ارتباط دارد. همچنین ممکن است درماتیت تماسی آلرژیک ایجاد کند. یکی دیگر از مشتقات آن با عنوان دی بنزوئیل متان، ایزوپروپیل دی بنزوئیل متان (Eusolex 8020)، باعث ایجاد تعداد زیادی واکنش حساسیت به نور شد و به همین دلیل در سال 1993 مصرف آن قطع شد.
درمان حساسیت
در صورت تشخیص آلرژی به آووبنزون، از قرار گرفتن در معرض محصولات حاوی این ترکیب خودداری کنید. درماتیت نسبت به این ترکیب ممکن است مانند هر درماتیت حاد و اگزما درمان شود. این ممکن است شامل درمان با کورتیکواستروئیدها و نرم‌کننده‌های موضعی باشد.
